remol

XUNTAR, ALEDAR E UNIR. TRES ACTITUDES QUE DEFINEN A TODO PASTOR QUE QUEIRA ALENTAR A VIDA DAS COMUNIDADESCANTO GOZOSO
ENTRADA: Con ledicia imos todos ao altar (Nº 2) LECTURAS: O Señor é o meu pastor (Nº 27) OFERTORIO: Pan do ceo (Nº 53) COMUÑÓN: Seguirei os teus pasos (Nº 103)
PARA NON PERDER O PASO Traballar para que as comunidades estean unidas, para que colaboren unhas persoas con outras, para que ningunha delas resulte indiferente ou estraña, é unha tarefa que ningunha das persoas que conformamos estas comunidades podemos deixar de lado. Pero especialmente esta tarefa teñen que tomala moi en serio aquelas persoas que están á fronte das mesmas, os seus pastores, porque se os que teñen a tarefa de unir, alentar e achegar son os que desunen, afastan e crean lea, dificilmente poderán ser promotores da Boa Nova de Xesús.
Nesta mañá na que nos volvemos xuntar para compartir e agradecer a fe, participemos poñendo o mellor de nós, e colaboremos para que os nosos pastores sentan e vivan en ce…

CHAMAD@S A SER PROFETISAS E PROFETAS DE ESPERANZA NUN MUNDO LICUADO NA DESESPERANZADescarga o ficheiro
CANTO GOZOSO ENTRADA: Con ledicia vimos (Nº 3)
LECTURAS: Grazas, Señor, na mañá (Nº 117)
OFERTORIO: Benaventurados (Nº 119)
COMUÑÓN: Eu soñei (Nº 58)
PARA NON PERDER O PASO
A desconfianza parece que acampou na nosa sociedade. Lonxe quedan os tempos nos que un apertón de mans ou unha palabra dada convertíanse no mellor e único notario para selar un acordo. Hoxe, por moitas palabras que nos digamos entre nós, xa non son palabras de fiar porque se incumpren, se esquecen ou se ignoran. Non temos máis que miran ao noso redor, sen necesidade de ter que estirar moito o pescozo para darnos conta do que vimos dicindo. Fronte este desleixo da palabra e do compromiso aceptado e rachado; ou da palabra outorgada e negada, os textos que hoxe imos proclamar na celebración invítannos a non deixarnos ir por esta corredoira de negación dun mesmo senón a esforzarmos por incorporar ao noso xeito de actuar…

SEGUIR UN CAMIÑO DIFERENTE Descarga o ficheiro CANTO GOZOSO
ENTRADA: Unha xuntanza de amor (Nº 7)
LECTURAS: Eu soñei (Nº 58)
OFERTORIO: Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)
COMUÑÓN: Ide e pregoade (Nº 55)
PARA NON PERDER O PASO A xente anda escapando do sufrimento, e procurando a felicidade, moitas veces a conta de pisar aos demais. Pero non podemos pasar a vida a fuxir; nin podemos ser felices pensando só en que son os outros quen teñen que estar ao noso servizo.
O camiño de Xesús, que celebramos cada domingo, é un camiño diferente: Unha procura do ben da xente, poñéndonos nós ao servizo dos demais e mesmo aceptando que a incomprensión e o sufrimento forman parte dese servizo. Que a celebración de hoxe nos afaste dunha carreira que non leva a ningures e que nos dea azos para andar no camiño de Xesús.CO CORAZÓN FERIDO Porque andamos tan as carreiras que non buscamos na nosa vida lugares e tempos para a reflexión repousada e serea da túa Palabra; SEÑOR, SEGUE A ENCHERNOS COA TÚA MISERICORDIA.Porq…

SE DEIXASEMOS QUE A PALABRA GUIASE A NOSA VIDA.... CANTO MELLOR NOS IRÍA CANTO GOZOSOENTRADA: Que ledicia a miña (Nº 4)LECTURAS: Xesús é Señor (Nº 16)OFERTORIO: Todos xuntos (Nº 56)COMUÑÓN: Pan do ceo (Nº 53) PARA NON PERDER O PASO Son moitas as veces nas que temos escoitado que a Palabra de Deus é atemporal, é
dicir, que non ten data de caducidade, senón que sempre é actual. Pois ben, iso que ás
veces non temos demasiado claro, hoxe maniféstasenos nas lecturas que imos
proclamar dun xeito transparente. Si, porque nos tempos convulsos, insolidarios e
individualistas que estamos a vivir, a lectura de Paulo que imos escoitar cobra plena
actualidade e quere ser toda unha chamada para que os que nos consideramos
seguidores de Xesús aprendamos a estar neste noso mundo no que os ricos cada vez
son máis ricos e os pobres cada vez son máis pobres: “non se trata de que vós pasedes
apretos por aliviardes a outros, senón de que exista igualdade”.
Tamén á igualdade, neste caso de xénero, é á que…

O AMOR VERDADEIRO NUNCA É SOMETEMENTO SENÓN RESPECTO, LIBERDADE E TOLERANCIA. NON DEIXEMOS QUE NINGUÉN, NO SEU NOME, NOS CONTROLE E ESCRAVICE Descarga o ficheiro
CANTO GOZOSO ENTRADA: Amigos nas penas LECTURAS: Cantade ao Señor (Nº 23) OFERTORIO: Señor da mañá (Nº 131) COMUÑÓN: No colo da miña nai (Nº 49) PARA NON PERDER O PASO Deus é permanente coidado, preocupación, sentido e razón de ser na vida de moitas persoas. É verdade que tamén hai xente, que non ten sido capaz de experimentar a súa achega ou a súa presenza, e para a que nada existe se non pasa polos sentidos. Pero Deus vaise facendo presente na vida a través do pequeno e sinxelo; aquilo que, na maioría das veces, os que deciden e toman decisións polos demais, son capaces de ver e sentir. Por iso as persoas crentes facemos confesión en Deus cada vez que vemos alguén que supera unha dificultade, cada vez que non se deixa abater polo sufrimento, cada vez que vai sendo capaz de endereitar o que se foi torcendo a pesares do esforzo e…

EN DEUS ATOPAMOS A SAVIA QUE REVERDECE AS NOSAS VIDAS Descarga o ficheiro
CANTO GOZOSO
ENTRADA: Que ledicia a miña (Nº 4) LECTURAS: Ergo os meus ollos (Nº 112) OFERTORIO: Grazas, Señor, na mañá (Nº 117) COMUÑÓN: Déixate querer (Nº 61)
PARA NON PERDER O PASO En tempos de deseperanza e desacougo, a fe sempre é un pulo de alento e forza para non deixarse levar pola mirada entristecida de quen non atopa razón desde onde vivir ledo e disposto a superar os límites de si mesmo. Deixar que Deus enchoupe a vida de razóns e sentido vai facendo que camiñemos sen ataduras e sabendo que inda que veñan as dificultades, que virán, estas non serán quen de derrubarnos. Que fermosa a primeira lectura da profecía de Ezequiel que proclamaremos hoxe! Que falta nos fai, a tod@s, escoitar a alguén que nos diga, porque confía en nós, que a nosa vida ha ser bosque onde crezan as árbores que non se deixan levar do derrotismo que todo o queima nin da negrura de que nada aleda; un bosque onde atopemos sombra que nos perm…