remol

Santa María Nai de Deus
1º de Ano Poñamos o contador a cero, e non deixemos de facelo as veces que faga faltaCantos
Panxoliñas
Escoita activa A moitas persoas estas datas parécenlle tristes, a outras canseiras, a moitas outras aburridas e baleiras de contido; tamén os hai que non soportan á familia, e polo tanto estes días son para eles unha verdadeira cruz. E a nós? Si, a cada un e cada unha dos que estamos hoxe aquí, temos pensado que significan persoalmente – non nos deixemos levar polo que din e lle oímos aos demais- estas celebracións cristiáns?
Son cristiáns, porque o que celebramos é que Deus nace e que María ábrelle o seu corazón, toda a súa vida para acollelo e gozar tamén da salvación que nos ven traer.
Por iso estamos hoxe aquí, para celebrar, aledarnos, agradecer e poñer este ano que comeza baixo o amparo da forza de Deus e a tenrura de María, Nai e educadora que desde a paciencia foi facendo posible que Xesús acabara dicindo: benaventurad@s. Pois nesta benaventuranza comec…

IIº Domingo despois de Nadal5 de Xaneiro 2020
Grazas por seguir querendo  ser coma nós
Descarga o ficheiro
Cantos Entrada.- Non vou só
Lecturas.- Douvos un mandato novo
Ofertorio.- Pan do ceo
Comuñón.- O amor é o meirande 
Mirando as beiras No camiño da historia de amor de Deus para con nós, imos dando pasos que fan posible que nos encontremos con persoas de distintas experiencias persoais, culturas, realidades sociais, linguas... das que nos separan moitas cousas, pero coas que compartimos unha mesma identidade: a filiación e polo tanto, a fraternidade. Todas e todos somos fillas e fillos de Deus. Que non é un algo afastado e que está lonxe, senón o Alguén que camiña e se nos vai mostrando neste noso camiñar.
    O Evanxeo de hoxe volve mostrarnos esta idea de que a Palabra fíxose coma nós; asumiu a nosa condición de xeito que tamén nós poidamos asumir a súa condición. Neste camiño de reciprocidade na nosa relación  co Deus amor, dispoñámonos a compartir a súa presenza e a agradecer…

A familia berce para convivir para madurar e crecer en humanismo Cantos Entrada.- Eu soñei
Lecturas.- As túas Palabras, Señor, son Espírito e vida
Ofertorio.- Velaquí, Señor, o viño
Comuñón.- Gracias, Señor, graciñas

​A familia é berce de acollida ao que chegamos de primeiras ao abrir os ollos á vida. Berce no que imos crecendo e aprendendo; berce no que descubrimos o mellor e tamén as dificultades da vida. Por iso dicimos que é escola, a primeira, onde a clase dura vinte catro horas, e na que o profesorado é a tempo completo, sen estar preocupados polo cambio de clase nin polo remate da xornada laboral. A familia é escola permanente. Deste este seu ser, hoxe, na Igrexa celebramos a súa festa, o que pode ser un bo momento ara dar grazas por ela e por todo canto temos aprendido, cos seus luscos e fuscos, ao longo do tempo. Sen familia que nos quixera e axuda, non estariamos hoxe aquí. Celebremos logo con alegría esta invitación a dar grazas a Deus. Corazón misericordiosoPorque moitas…

SINAL DE ADVENTO Nesta derradeira semana colocamos a cuarta lenda da nosa escaleira: Deixemos atrás o chanzo da apariencia. CANTO GOZOSO ENTRADA: Volve Señor (Nº 90) LECTURAS: Preparade o camiño ao Señor OFERTORIO: Eiquí están Señor (Nº 32) COMUÑÓN: No colo da miña nai (Nº 49)
ESPERTANDO Á RENOVACIÓN Entramos na última semana deste tempo de Advento. Nas tres semanas anteriores fomos deixando atrás, na escaleira da igualdade vital, chanzos que sabiamos nos impedían subir co espírito da acollida cara á celebración do Nadal do Deus que se fai un de nós. A piques de chegar ao cumio, non esquezamos que o sinal, os carteis, as lendas... non son nada máis ca medios para que interiormente nos vaiamos preparando á celebración que trouxo a luz ao mundo, dándolle á historia un relampo de claridade que nin o pecado dos que no nome do Señor din servir ás comunidades, nin a indiferenza de cantos levan por costume o nome de cristiáns, foron capaces de apagar. Subamos logo este novo chanzo coa disposición d…

Non hai nada máis consolador que saber que o noso corpo resucitará; que a morte e a conseguinte separación das persoas ás que amamos non é a última palabra. ( Carlo Mª Martini) Fagamos do Advento unha escaleira de igualdade SINAL DE ADVENTO Nesta terceira semana colocamos a terceira lenda da nosa escaleira: Deixemos atrás o chanzo da ansia de dominio CANTO GOZOSO oENTRADA: Volve Señor (Nº 90) oLECTURAS: Vén, vén Señor non tardes (Nº 37) oOFERTORIO: Velaquí Señor o viño (Nº 36) oCOMUÑÓN: Xesús chamado amigo (Nº 89) ESPERTANDO Á RENOVACIÓN Non cansa de dicir o papa Francisco que o Evanxeo, en todas e cada unha das súas poliédricas vertentes, é sempre alegría: alegría para vivilo e para compartilo. Neste terceiro domingo de Advento, a alegría quere ser o guieiro que nos vai acompañar no camiño de facelo presente na vida. Porque a tristeza, o desencanto, o pesimismo... nada axudan a preparar a acollida de Xesús. Que saibamos reverter a terra reseca dos desacougos que nos van chegando, en auga fresc…