PORQUE O INMUTABLE NON É HUMANIZADOR, TRABALLEMOS POR SUPERAR A TENTACIÓN DO INMOBILISMO CANTO GOZOSO ENTRADA: Bendito ti, Xesús resucitado (Nº 111) LECTURAS: Escoita ti (Nº 26) OFERTORIO: Eiquí están Señor (Nº 32) COMUÑÓN: No colo da miña nai (Nº 49) ABRINDO O CORAZÓN Dúas visións, coido que equivocadas da vida, son tanto a que mantén que as cousas son inmutables, e canto máis mellor; como a que vive en permanente estado de cambio sen asentar en nada nin con ninguén. Nesta desconfianza era na que se movían, no principio, aqueles primeiros cristiáns, tal e como nos di hoxe a primeira lectura dos Feitos dos Apóstolos. Por iso non se acaban de fiar de Paulo, e non só de Paulo; desde el, a súa desconfianza facíaos vivir no medo aos demais, incapacitándoos para ver e comprender que as persoas cambiamos, evoluimos, imos tendo outras visións das cousas, e que non podemos vivir pegados permanentemente a posicións que non só non nos fan crecer, senón que nos empobrecen e nos manteñen nunha p
ACOLLER, ESCOITAR, ACOMPAÑAR NA FRAXILIDADE. RETOS PARA O PASTOREAR EVANXÉLICO CANTO GOZOSO ENTRADA: Que ledicia a miña (Nº 4) LECTURAS : Canta aleluia (Nº 21) OFERTORIO: Na nosa terra (Nº 36) COMUÑÓN: Ide e pregoade (Nº 55) ABRINDO O CORAZÓN Hoxe é o día do Bo Pastor. Nestas dúas palabras condénsase toda a forza da celebración deste cuarto domingo de Pascua. É verdade que só hai un Pastor: Xesús, pero por analoxía referímonos tamén a todas as persoas que alentan, acompañan, animan e van facendo presente, ao abeiro das celebracións, a presenza de Cristo no medio de nós. Como ocorreu naquel outro tempo cos apóstolos, tamén hoxe El se fai presente cada vez que nos recoñecemos como membros da comunidade. Fagamos entón da celebración desta mañá memoria agradecida da pegada de Xesús alentando a nosa vida e a das comunidades coas que celebramos, compartimos e vivimos as ledicias e dificultades. UN CORAZÓN MAGOADO Para que non separemos o que rezamos do que vivimos. SEÑOR, QUE TE DESCUBRAM