VINDE E VEREDES CANTO GOZOSO o ENTRADA: Pedras vivas o LECTURAS: Aquí estou, Señor, para facer a túa vontade o OFERTORIO: Acharte presente (Nº51) o COMUÑÓN: Ide e pregoade (Nº 55) ESPERTANDO Á RENOVACIÓN Xesús invítanos a ser pedras construtoras do mundo como casa onde se acolle; casa na que as fronteiras non se pechan senón que están permanente abertas para ir e vir; pedras desde onde construír pontes que unen e achegan e non muros que poñen distancia entre nós. E para iso non nos queda outra que ter os oídos atentos, como os tivo Samuel, á voz que Deus nos dirixe a través do berro, moitas veces desgarrador, das persoas que son contadas como números e tratadas coma cousas. Fagamos logo desta celebración que agora comeza rebelión interior que cambie a nosa vida e non se deixe levar polo desleixo. ABRÍNDONOS Á MISERICORDIA · Porque ante a chamada de Deus, nós respondemos con escusas e afastamento; SEÑOR, NON CANS
Ledicia e temor non poden ir unidos cando falamos de acoller a Xesús SINAL DE ADVENTO Rematamos hoxe de construír o noso sinal de Advento incorporando a cabeza do neno. Deste xeito quédanos configurada a imaxe de quen estamos a esperar ao longo deste Advento: Xesús. CANTO GOZOSO ENTRADA: Volve Señor (Nº 90) LECTURAS: Cantarei eternamente as misericordias do Señor OFERTORIO: Que ledicia a miña (Nº4) COMUÑÓN: No colo da miña nai (Nº 49) ESPERTANDO Á RENOVACIÓN Xa non falta nada. Estamos mesmo ás portas deste gran acontecemento que queremos vivir e celebrar como remate do tempo de Advento: o Nadal. Ao longo das catro últimas semanas fóisenos invitando, a modo de retrouso, a preparar o camiño, a prepararnos para acoller a quen vén por el. Xa case que está aquí, abrámoslle a porta e deixémolo entrar. E como escoitaremos no evanxeo chega da man do si de María, a súa e a nosa nai. Que cando chegue e entre, procuremos que non se senta estraño entre nós. ABRÍNDONOS Á MISERICORDIA Por t