Ir al contenido principal

Domingo 28 TO

Nas vacas gordas e fracas, El segue ao noso lado
PÓRTICO
Sabemos dar consellos, impartir doutrina, explicar as Escrituras, instruír na oración, falar de Deus… Temos o mercado aberto para toda aquela persoa que queira vir e mercar. Lemos e estudamos a Boa Nova. Sabemos ensinar; pero practicamos o que ensinamos?. Sabemos indicar claramente o camiño; pero son na nosa vida o que son na nosa palabra?. Falamos e anunciamos ledicia, paz, plenitude; pero probamos algo diso?. O mercado interior é tal que se non somos quen de apreciar co noso uso e coa nosa ledicia o que aos outros lle propoñemos, baixará a demanda.
Que a celebración que agora comezamos nos ensine a nos axude a aprender a disfrutar da Boa Nova e do banquete, para poderllo repartir a todas as persoas.

O PERDÓN
  • Porque non estamos dispost@s a cambiar o noso traxe e así seguimos vestíndonos co gris do individualismo, do materialismo, do pasotismo, SEÑOR, VISTE DE FESTA O NOSO CORAZÓN.
  • Polas demasiadas ocasións nas que nos escudamos na afirmación e na crenza de que “as cousas son así porque Deus o quere”, botando balóns fóra e eludindo a nosa responsabilidade, CRISTO, VISTE DE FESTA O NOSO CORAZÓN. 
  • Porque non estamos dispost@s a saír de nós mesm@s para ir ao encontro e invitar, coñecer, observar, acoller e acompañar aos que ninguén invita, acolle ou acompaña, SEÑOR, VISTE DE FESTA O NOSO CORAZÓN.
REMUÍÑO
  • En tempos de crise como son os que estamos a vivir, a lectura que vimos de escoitar de Paulo, é toda unha chamada para que os que nos consideramos seguidores de Xesús aprendamos a estar no mundo: ”hoxe sei vivir na miseria e na fartura”. De verdade poderíamos nós dicir o mesmo?. Máis ben nós estamos moi acostumados a vivir na fartura, pero pouco ou nada na miseria; é dicir, na dificultade, no sacrificio, no esforzo, no aforro... situacións, mesmo valores, que sendo importantes para ir facendo a personalidade de cada un de nós, témolos deixado de lado. Por iso en momentos de dificultade económica, cultural, política, relixiosa... rapidamente nos vimos abaixo, desanimámonos, e como se di agora, entramos en estado de depresión, e todo nos vai desesperanzando e desilusionando. Nesta situación, é bo non esquecer o que de alento supón a Palabra de Deus que vimos de escoitar. Madurar, crecer, supón aprender a afrontar os retos que a vida nos vai pondo diante, deixando atrás o fácil, a queixa, o laio, a nostalxia, para comezar a afrontar as situación e a tentar darlles resposta. Unha resposta que non temos que ir buscando solos; a comunidade, aquela da que tantas veces falamos, e pouco nos esforzamos por construír, ha ser a compañeira de viaxe neste camiño.
  • Diante das dificultades non debemos perder a nosa capacidade de análise, de reflexión, sen deixarnos levar nin do primeiro que se nos ocorra nin do que nos resulte menos esforzado. Coma Paulo, tamén temos forzas grazas a quen nos fai fortes, grazas a quen nos reúne hoxe aquí; grazas a quen nos vai acompañando no camiño da nosa vida. Sabemos da súa presenza e sentimos a súa forza?. Ou non?. Porque ao mellor, se non é así, teríamos que preguntarnos se de verdade debemos levar o nome de seguidores seus; se de verdade se nos nota que El é o que dá sentido á vida, e así o vivimos; se El é quen nos vai dando folgos para que a desesperanza e o desalento non aniñen na nosa vida.
  • Porque sabemos que está, inda que moitas veces queiramos ignoralo, podemos chamalo, pois ben seguro que o atoparemos El convídanos, pero estaremos preparados para aceptar a invitación?. Se somos egoístas, corruptos, mentireiros, envexosos, soberbios, escravos de non sei cantas cousas, racistas, insensibles á dor humana...como imos aceptar a invitación de quen nos di que sexamos acolledores, solidarios, libres, xustos, sinceros?. El segue chamando, pero de nós depende que sexamos ou non do grupo dos escollidos. Tomémolo en serio, e deixemos atrás unha fe pechada, integrista e ritual.
ORACIÓN DA COMUNIDADE
Hoxe domingo, día tamén do Pilar, Deus invítanos a responder ao seu seguimento fixándonos no actuar de tantos homes e mulleres, que como María, souberon dicir si a Deus. Fagámolo dicindo xuntos:
QUE COMO MARÍA, SAIBAMOS DICIRCHE QUE SI
Pola Igrexa, para que saiba dicir si a Deus desde a fidelidade ao mundo de hoxe; e semente coa súa presenza, a súa palabra e as súas accións a imaxe dun Deus acolledor, xusto, esperanzado e comprometido coas preocupacións das xentes de hoxe. OREMOS.
QUE COMO MARÍA, SAIBAMOS DICIRCHE QUE SI
Polas nosas comunidades parroquiais, para que nos impliquemos en cambiar canto non nos fala de Deus, unindo vontades e forzas para que as cousas muden, OREMOS.
QUE COMO MARÍA, SAIBAMOS DICIRCHE QUE SI
Por todos nós, para que respondamos á invitación do Señor, cunha vida renovada e cunha fe madura e comprometida, sendo conscientes da vixencia de mostrar a todas as persoas a ledicia de seguir a Xesús, OREMOS.
QUE COMO MARÍA, SAIBAMOS DICIRCHE QUE SI
Señor, dános azos para que este curso que agora estamos a comezar, dea froitos de boas obras e compromiso a favor dos máis necesitados en cada un de nós. P.X.N.S. Amén.

REFLEXIÓN
Cando veñades, non esquezades traer a vida,
quentiña entre os brazos.
Non sexades espectadores.
Traédea tal e como é, vida vivida:
con ventos e silveiras,
e tamén tecida con lazos de paz e amor.
Vinde sen maquillaxe.
Traede a dúbida, o desencanto, o berro de protesta.
Vestídevos de todo aquilo que se leva hoxe.
Pero o voso interior que chegue ben espido,
con fame de banquete, con arela de festa,
aberto de par en par á vida nova.

CANTOS
  • Entrada: Vinde axiña
  • Lecturas: Xa nos tes aquí 
  • Ofertorio: No colo de miña nai
  • Comuñón: Esa é María

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel