Ir al contenido principal

Bautismo do Señor 2017


Porque a auga do Señor cambiounos o corazón, traballemos tamén nós para que esta auga non se esgote nunca e siga a cambiar corazóns que poñan á persoa no centro do actuar humano
Descarga o ficheiro


CANTO AGRADECIDO
§  ENTRADA: Camiñando pola vida (Nº 9)
§  LECTURAS: A auga do Señor (Nº 124)
§  OFERTORIO: Na nosa terra (Nº 36)
§  COMUÑÓN: Eu soñei (Nº 58)

ESCOITA ACTIVA
O tempo corre, alomenos esa é a sensación que temos a medida que imos cumprindo anos; de tal xeito que xa parece que foi hai moito tempo cando comezamos o Advento e iamos poñendo na árbore as follas novas que nos mostraban que era posible superar a seca. Parece tamén que xa queda lonxe o día de Nadal, no que celebrabamos que Deus quixo facerse un dos nosos. Porén, o tempo non avanza máis do que avanzaba cando eramos máis novos e parecía que ía moi a modo. Si, o tempo ten a mesma cadencia, pero nós non temos sempre a mesma maneira de percibilo. Agora parece que non nos chega a nada, que vai moi rápido, que nos quedan moitas cousas por facer.
Sen negar iso que a todos nos pasa, si que tamén podemos dicir que a perspectiva do tempo é a que nos fai ver as cousas con outra mirada: mirada de experiencia, mirada de responsabilidade, mirada de madureza, mirada de saber darlle ás cousas o valor que teñen, sen precipitacións e sen arroutos.
Hoxe celebramos a festa do bautismo do Señor, e con ela queremos celebrar tamén que o día do noso bautismo comezou un tempo novo para nós: o tempo da vida en Cristo, que supuxo a nosa incorporación á Igrexa, o proxecto de amor que Deus manifesta en Xesús. Como partícipes deste proxecto, dispoñámonos a compartilo e agradecelo nesta celebración que agora comezamos.

CORAZÓN MISERICORDIOSO

  • Que a auga do bautismo cure a seca na que ás veces se ten parado a nosa vida; SEÑOR, AVÍVANOS COA TÚA AUGA.
  • Que a auga do bautismo nos axude a non caer na tentación de perder a frescura de traballar en novos proxectos que nos ilusionen; CRISTO,AVÍVANOS COA TÚA AUGA.
  • Que a auga do bautismo non nos deixe camiñar por vieiros de egoísmo, envexa ou violencia; SEÑOR, AVÍVANOS COA TÚA AUGA.

OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN
o   Moitas veces temos a impresión de estar solos e desamparados; de que non temos a ninguén que nos escoite ou nos preste atención; de que somos cáseque invisibles. Pero... é só unha impresión. Aínda que así nos poida parecer a nós, sempre acaba aparecendo unha persoa con corazón verdadeiramente aquecido para facernos a pregunta fundamental que esperabamos: como estás? Si. Sempre hai alguén que nos impide caer polo barranco do sensentido e da desesperación. Un alguén con nome e apelidos, un alguén con rostro, un alguén que nos fai sentir que non todo na nosa sociedade é teatralidade, discurso baleiro e busca de estrelato e interese persoal. Pero os cristiáns sabemos tamén que xunta a ese alguén atópase o Deus en quen confiamos, ao que nos diriximos tantas veces na oración, que nos fai sentir a forza da esperanza e non rendernos por moitas que sexan as dificultades e problemas. Un Deus que ten nome e deixou mensaxe: Xesús de Nazaret. E desde esa mensaxe foi movendo corazóns e persoas a facer o ben, a descubrir valores e actitudes, a superar o materialismo de quen non é capaz de atopar sentido ao que fai máis alá do día a día ou do que alcanzan a ver os seus ollos. Deus sempre fala a través da limpeza dos ollos de quen pon no centro do seu actuar ás persoas e non o éxito ou o poder, sexa do tipo que sexa: relixioso/eclesiástico, político, económico, mediático... Segue a haber no mundo persoas para as que o importante está en conxugar, de moitas maneiras e en moitos tempos verbais, o verbo servír e o seu adxectivo: servizal. Si, inda que pareza que todo está perdido, que cada un vai ao seu, que as cousas son máis importantes que as persoas, que a verdade ou a mentira xa non se diferencian, que todo é elativo... a pesares de todo isto, Deus non deixa de estar ao noso lado e de alentarnos para non decaer na tarefa de vivir facendo posible que outros vivan. A ese Deus nós poñémoslle nome: Xesús de Nazaret. Nel e desde El o amor de Deus faise palabra, asume a condición humana, convértese en solidariedade e fai posible que non se poida calar ante a inxustiza e o desprezo.
o   A festa do bautismo do Señor que hoxe celebramos é unha invitación a que tamén nós dediquemos un tempiño a pensar de que xeito a mensaxe de Xesús, á que nos incorporamos o día do nos bautismo, nos vai facendo persoas abertas, sinxelas, solidarias, xenerosas e enchoupadas da tenrura de Deus. A ver se verdadeiramente a fe que confesamos sempre que rezamos o credo e a mensaxe que Xesús nos legou, están a cambiarnos, a facernos mellores persoas, a deixar atrás o doado, o que fan tod@s, o que sempre se espera que fagamos. Ter a Xesús como guieiro non debera levarnos a pensar que somos previsibles, que simplemente facemos o que se espera de nós. A fe debe facernos persoas arriscadas, ledas, loitadoras pola xustiza e denunciantes de todo comportamento que non faga das persoas o centro e o importante. Desde os ollos e a mirada de Xesús, a corrupción, o abuso, a inxustiza, a violencia, a indiferenza... non poden ser nunca actitudes que nós practiquemos. Como dicía Isaías respecto a Deus, El cóllenos da man, lévanos por vieiros que fan que as persoas gocen por axudarse e quererse, e non por enfrontarse e facerse de menos unhas a outras. Só deste xeito poderá bendicirnos coa paz, a súa paz. Deste xeito, tamén nós seremos, sempre, porque El nin abandona nin esquece, os seus predilectos.

RENOVACIÓN PROMESAS BAUTISMAIS

(Atendendo á festa que hoxe se celebra, no momento da confesión de fe, e lembrando o momento do noso bautismo, renovamos os compromisos que un día outros fixeron por nós, e que agora de xeito persoal e comunitario publicamente manifestamos.)
´ Cres en Deus, Pai de tod@s e Señor do perdón e a misericordia?
o   SI, CREO
´ Cres en Xesús, que pasou polo mundo facendo o ben, e deixounos unha mensaxe de compromiso solidario, xusto e dignificador da dignidade humana?
o    SI, CREO
´  Cres na Igrexa, que camiña no medio do mundo, coa forza e a presenza do Espírito, para ser a voz dos sen voz e a man aberta e acolledora de todo aquel que se sente desprezado e explotado?
o   SI, CREO
´  Cres na resurrección como camiño e sentido de salvación, que fai que a nosa vida non se deixe vencer pola desesperanza e o desánimo?
o    SI, CREO
Este é a nosa fe, que xuntos acabamos de confesar e compartir uníndonos ao Deus que, facéndose coma un de nós, pasou polo mundo facendo o ben. P.X.N.S. Amén.

FRATERNIDADE ORANTE
Compartamos neste momento a nosa ración comunitaria dicindo xunt@s:
QUE A AUGA DO BAUTISMO CURE A SEDE DO NOSO CORAZÓN
          Que como Igrexa que formamos todas as persoas bautizadas, saibamos esforzarnos por ser sementadores de perdón e misericordia e non de crítica e condena; OREMOS.
QUE A AUGA DO BAUTISMO CURE A SEDE DO NOSO CORAZÓN
          Que como membros da comunidade parroquial que se reúne e celebra a mensaxe de Xesús nos esforcemos por levar acougo e paz coa nosa presenza a quen se sente necesitado delas; OREMOS.
QUE A AUGA DO BAUTISMO CURE A SEDE DO NOSO CORAZÓN
          Que no noso actuar de cada día non esquezamos nunca que Ti, Señor, vas poñendo no camiño de cada día a forza e a ilusión que fan posible que a tristura se converta en alegría e a dor en esperanza; OREMOS.
QUE A AUGA DO BAUTISMO CURE A SEDE DO NOSO CORAZÓN
Señor, ao teu carón seguimos camiñando, sabendo que nunca nos deixas solos. P.X.N.S. Amén.

MIRADA ESPERANZADA

Dámosche grazas, Señor, porque inda que a nós moitas veces cústanos ver o bo co que nos agasallas, Ti segues a confiar en nós.
Grazas por ser compañeiro na viaxe da vida, ás veces fermosa e outras non tanto.
Grazas por estar aí, por escoitarnos, comprendernos e darnos palabras de ánimo.
Grazas, porque te sentimos preto.
Grazas por facernos descubrir os tesouros que estaban gardados no interior de cada un de nós e non eramos capaces de descubrilos.
Grazas porque non deixas de dicirnos que o importante para ser feliz é pasar facendo o ben, e poñendo sempre no centro das nosas decisións ás persoas, ás que nos concediches a graza de ser “imaxe e semellanza túa”.
Grazas, porque nunca te vas.

Comentarios

Entradas populares de este blog

1 Advento 2024

Carpinteiras do berce da esperanza   CANTOS ·        ENTRADA: Volve, Señor. (Nº 90) ·        LECTURAS: Amostrame, Señor, os camiños da vida (Nº 20) ·        OFERTORIO: Velaquí Señor o viño (Nº 37) ·        COMUÑÓN: Xesús chamado amigo (Nº 89)   SINAL O sinal que utilizaremos neste tempo de Advento vai ser un berce. Berce que iremos conformando ao longo dos catro domingos, para que cando chegue o día de Nadal poidamos poñer sobre el ao Neno recén nacido.   ABRINDO O CORAZÓN             Comezamos hoxe as catro semanas de Advento previas ao tempo de Nadal. Ao longo delas invitarásenos a volver os ollos e o corazón ao Señor, de xeito que cando El chegue nos atope cos brazos abertos e toda a mellor das disposicións para que quede con e entre nós.          ...

Santos 2024

  Tódolos Santos. 2024 Camiñando na comuñón do Pai, do Fillo e do Espírito Santo Cantos Entrada.-  Benaventurados  ( 118) Lecturas.-  O amor é o meirande  ( 119) Ofertorio.-  Quédate, Señor, connosco   ( 63 ) Comuñón.-  Non vou so   ( 60 )   Ollos para ver          As persoas cristiás celebramos hoxe a festa da esperanza. Non é nin a festa dos disfraces nin a festa do medo, é a festa do agradecemento polo testemuño de vida que nos teñen deixado homes e mulleres, os santos da porta do lado, como diría o papa Francisco, que foron quen de construír comunidade en comuñón. Sabendo unir, escoitar, acompañar e mostrar que na vida, o que nos fai verdadeiramente felices é facer o ben, e non rosmar e estar permanentemente facendo crítica e vendo so o negativo das demais persoas.          E hoxe entón a festa da comuñón no Pai, no Fillo e no espírito...

Epifania 2025

A ESTRELA DE DEUS GUÍA O CAMIÑO CARA Á BELÉN DA SINXELEZA CANTOS:  Panxoliñas OLLOS ABERTOS Paz e ben. Hoxe é un día máxico e de maxia. Máxico porque Deus móstrasenos a toda a humanidade, sen distincións. El non repara na nosa condición social, na cor da nosa pel, no noso xénero ou na nosa idade. El é man aberta que acolle e abraza sen exclusións de ningún tipo. Pero tamén é día de verdadeira maxia, para pequenos e grandes: a maxia da ilusión e da capacidade de sorprendernos pola estrela do Señor, que guía a nosa vida. Con esta invitación a non perder nunca a maxia da ilusión, comecemos a nosa celebración de hoxe. CORAZÓN MISERICORDIOSO Señor, inda que Ti nos invitas á maxia da ilusión, nós confundimos o camiño e andamos no pesimismo, por iso che dicimos, SEÑOR, QUE NOS ABRAMOS Á MAXIA DO TEU AMOR. Señor, Ti non cansas nunca de dicirnos que só quen ten capacidade de sorprenderse seguirá fiel no teu vieiro, por iso che pedimos, CRISTO, QUE NOS ABRAMOS Á MAXIA DO TEU AMOR. Señor, pol...