Porque a auga do Señor cambiounos o corazón, traballemos tamén nós para que esta auga non se esgote nunca e siga a cambiar corazóns que poñan á persoa no centro do actuar humano
Descarga o ficheiro
CANTO AGRADECIDO
§ ENTRADA:
Camiñando pola vida (Nº 9)
§ LECTURAS:
A auga do Señor (Nº 124)
§ OFERTORIO:
Na nosa terra (Nº 36)
§ COMUÑÓN:
Eu soñei (Nº 58)
ESCOITA ACTIVA
O tempo corre, alomenos esa é a sensación
que temos a medida que imos cumprindo anos; de tal xeito que xa parece que foi
hai moito tempo cando comezamos o Advento e iamos poñendo na árbore as follas
novas que nos mostraban que era posible superar a seca. Parece tamén que xa
queda lonxe o día de Nadal, no que celebrabamos que Deus quixo facerse un dos
nosos. Porén, o tempo non avanza máis do que avanzaba cando eramos máis novos e
parecía que ía moi a modo. Si, o tempo ten a mesma cadencia, pero nós non temos
sempre a mesma maneira de percibilo. Agora parece que non nos chega a nada, que
vai moi rápido, que nos quedan moitas cousas por facer.
Sen negar iso que a todos nos pasa, si que
tamén podemos dicir que a perspectiva do tempo é a que nos fai ver as cousas
con outra mirada: mirada de experiencia, mirada de responsabilidade, mirada de
madureza, mirada de saber darlle ás cousas o valor que teñen, sen
precipitacións e sen arroutos.
Hoxe celebramos a festa do bautismo do
Señor, e con ela queremos celebrar tamén que o día do noso bautismo comezou un
tempo novo para nós: o tempo da vida en Cristo, que supuxo a nosa incorporación
á Igrexa, o proxecto de amor que Deus manifesta en Xesús. Como partícipes deste
proxecto, dispoñámonos a compartilo e agradecelo nesta celebración que agora
comezamos.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
- Que a auga do bautismo cure a seca na que ás veces se ten parado a nosa vida; SEÑOR, AVÍVANOS COA TÚA AUGA.
- Que a auga do bautismo nos axude a non caer na tentación de perder a frescura de traballar en novos proxectos que nos ilusionen; CRISTO,AVÍVANOS COA TÚA AUGA.
- Que a auga do bautismo non nos deixe camiñar por vieiros de egoísmo, envexa ou violencia; SEÑOR, AVÍVANOS COA TÚA AUGA.
OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN
o
Moitas veces temos a impresión de estar
solos e desamparados; de que non temos a ninguén que nos escoite ou nos preste
atención; de que somos cáseque invisibles. Pero... é só unha impresión. Aínda
que así nos poida parecer a nós, sempre acaba aparecendo unha persoa con
corazón verdadeiramente aquecido para facernos a pregunta fundamental que
esperabamos: como estás? Si. Sempre hai alguén que nos impide caer polo barranco
do sensentido e da desesperación. Un alguén con nome e apelidos, un alguén con
rostro, un alguén que nos fai sentir que non todo na nosa sociedade é
teatralidade, discurso baleiro e busca de estrelato e interese persoal. Pero os
cristiáns sabemos tamén que xunta a ese alguén atópase o Deus en quen
confiamos, ao que nos diriximos tantas veces na oración, que nos fai sentir a
forza da esperanza e non rendernos por moitas que sexan as dificultades e
problemas. Un Deus que ten nome e deixou mensaxe: Xesús de Nazaret. E desde esa
mensaxe foi movendo corazóns e persoas a facer o ben, a descubrir valores e
actitudes, a superar o materialismo de quen non é capaz de atopar sentido ao
que fai máis alá do día a día ou do que alcanzan a ver os seus ollos. Deus
sempre fala a través da limpeza dos ollos de quen pon no centro do seu actuar
ás persoas e non o éxito ou o poder, sexa do tipo que sexa: relixioso/eclesiástico,
político, económico, mediático... Segue a haber no mundo persoas para as que o
importante está en conxugar, de moitas maneiras e en moitos tempos verbais, o
verbo servír e o seu adxectivo: servizal. Si, inda que pareza que todo está
perdido, que cada un vai ao seu, que as cousas son máis importantes que as
persoas, que a verdade ou a mentira xa non se diferencian, que todo é elativo...
a pesares de todo isto, Deus non deixa de estar ao noso lado e de alentarnos para
non decaer na tarefa de vivir facendo posible que outros vivan. A ese Deus nós
poñémoslle nome: Xesús de Nazaret. Nel e desde El o amor de Deus faise palabra,
asume a condición humana, convértese en solidariedade e fai posible que non se
poida calar ante a inxustiza e o desprezo.
o
A festa do bautismo do Señor que hoxe
celebramos é unha invitación a que tamén nós dediquemos un tempiño a pensar de
que xeito a mensaxe de Xesús, á que nos incorporamos o día do nos bautismo, nos
vai facendo persoas abertas, sinxelas, solidarias, xenerosas e enchoupadas da
tenrura de Deus. A ver se verdadeiramente a fe que confesamos sempre que
rezamos o credo e a mensaxe que Xesús nos legou, están a cambiarnos, a facernos
mellores persoas, a deixar atrás o doado, o que fan tod@s, o que sempre se espera
que fagamos. Ter a Xesús como guieiro non debera levarnos a pensar que somos
previsibles, que simplemente facemos o que se espera de nós. A fe debe facernos
persoas arriscadas, ledas, loitadoras pola xustiza e denunciantes de todo
comportamento que non faga das persoas o centro e o importante. Desde os ollos
e a mirada de Xesús, a corrupción, o abuso, a inxustiza, a violencia, a
indiferenza... non poden ser nunca actitudes que nós practiquemos. Como dicía
Isaías respecto a Deus, El cóllenos da man, lévanos por vieiros que fan que as
persoas gocen por axudarse e quererse, e non por enfrontarse e facerse de menos
unhas a outras. Só deste xeito poderá bendicirnos coa paz, a súa paz. Deste
xeito, tamén nós seremos, sempre, porque El nin abandona nin esquece, os seus
predilectos.
RENOVACIÓN PROMESAS BAUTISMAIS
(Atendendo á
festa que hoxe se celebra, no momento da confesión de fe, e lembrando o momento
do noso bautismo, renovamos os compromisos que un día outros fixeron por nós, e
que agora de xeito persoal e comunitario publicamente manifestamos.)
´ Cres en Deus, Pai de tod@s e Señor do perdón e a misericordia?
o
SI, CREO
´ Cres en Xesús, que pasou polo mundo facendo o ben, e deixounos unha mensaxe
de compromiso solidario, xusto e dignificador da dignidade humana?
o
SI, CREO
´ Cres na Igrexa, que camiña no medio
do mundo, coa forza e a presenza do Espírito, para ser a voz dos sen voz e a
man aberta e acolledora de todo aquel que se sente desprezado e explotado?
o
SI, CREO
´ Cres na resurrección como camiño e
sentido de salvación, que fai que a nosa vida non se deixe vencer pola
desesperanza e o desánimo?
o
SI, CREO
Este é a nosa
fe, que xuntos acabamos de confesar e compartir uníndonos ao Deus que,
facéndose coma un de nós, pasou polo mundo facendo o ben. P.X.N.S. Amén.
FRATERNIDADE ORANTE
Compartamos neste momento a nosa
ración comunitaria dicindo xunt@s:
QUE A AUGA DO BAUTISMO CURE A SEDE
DO NOSO CORAZÓN
•
Que
como Igrexa que formamos todas as persoas bautizadas, saibamos esforzarnos por
ser sementadores de perdón e misericordia e non de crítica e condena; OREMOS.
QUE A AUGA DO BAUTISMO CURE A SEDE
DO NOSO CORAZÓN
•
Que como membros da comunidade
parroquial que se reúne e celebra a mensaxe de Xesús nos esforcemos por levar
acougo e paz coa nosa presenza a quen se sente necesitado delas; OREMOS.
QUE A AUGA DO BAUTISMO CURE A SEDE
DO NOSO CORAZÓN
•
Que no noso actuar de cada día non
esquezamos nunca que Ti, Señor, vas poñendo no camiño de cada día a forza e a
ilusión que fan posible que a tristura se converta en alegría e a dor en
esperanza; OREMOS.
QUE A AUGA DO BAUTISMO CURE A SEDE
DO NOSO CORAZÓN
Señor, ao teu carón seguimos
camiñando, sabendo que nunca nos deixas solos. P.X.N.S. Amén.
MIRADA ESPERANZADA
Dámosche
grazas, Señor, porque inda que a nós moitas veces cústanos ver o bo co que nos
agasallas, Ti segues a confiar en nós.
Grazas por ser
compañeiro na viaxe da vida, ás veces fermosa e outras non tanto.
Grazas por
estar aí, por escoitarnos, comprendernos e darnos palabras de ánimo.
Grazas, porque
te sentimos preto.
Grazas por
facernos descubrir os tesouros que estaban gardados no interior de cada un de
nós e non eramos capaces de descubrilos.
Grazas porque
non deixas de dicirnos que o importante para ser feliz é pasar facendo o ben, e
poñendo sempre no centro das nosas decisións ás persoas, ás que nos concediches
a graza de ser “imaxe e semellanza túa”.
Grazas, porque
nunca te vas.
Comentarios