Ir al contenido principal

Ascensión do Señor

CABEZA FRÍA, CORAZÓN QUENTE E PÉS SEMPRE NO CHAN: CREO!

PÓRTICO

Quizás, un dos reproches que máis se lle fan ás persoas públicas, é que viven ao marxe da sociedade, que non conectan coas aspiración nin co sentir da xente, fallando así nos medios para buscar solucións aos problemas máis urxentes. As palabras están baleiras e os xestos son para a galería. O importante é saír na foto, aínda que non se diga nada ou se engane con falas promesas.

A festa de hoxe, a Ascensión do Señor, vén mostrarnos que Xesús está máis que nunca presente no medio de nós. Os seus xestos e palabras, a súa doazón, están cheas de esperanza e ilusión. O baleiro non ten senso.

Que a celebración de hoxe nos faga máis conscientes de que os cristiáns debemos conectar coas demais persoas.

PERDÓN

  • Pola nosa insistencia de querer camiñar mirando ao ceo, esquecendo que ao noso lado hai mans que nos piden que as axudemos, SEÑOR, QUE OS NOSOS PASOS SIGAN AS TÚAS PEGADAS.
  • Por non ser capaces de vencer a tentación de mirar só para o ceo, esquecendo que é na terra onde temos que poñer os pés que nos leven á liberdade, á xustiza, á paz e ao perdón,CRISTO, QUE OS NOSOS PASOS SIGAN AS TÚAS PEGADAS.
  • Por non acabar de caer na conta de que os rezos, se non van acompañados de boas obras, son estériles, SEÑOR, QUE OS NOSOS PASOS SIGAN AS TÚAS PEGADAS.

REMUÍÑO

Cantas veces a comodidade, o pasotismo, o medo, a desilusión... se instalan na nosa vida e todo nos dá igual. Cantas oportunidades perdemos de ser felices, de sentirnos útiles, de realizarnos como persoas botando unha man sen pedir nada a cambio, facendo un rato de compaña a quen se sente só ou a quen está triste ou visitando a quen está enfermo. Por que non daremos descuberto que a fe ten que levarnos xustamente a iso: a andar pola vida doutro xeito, con outro talante, con máis esperanza?. Na festa de hoxe, a Ascensión, poñémonos de gala, de largo, para tomarmos conciencia do noso quefacer como cristiáns e cristiás: debemos asumir responsabilidades no mundo e co mundo. Porque a relixión entendida só de xeito vertical fixo e fai que moitas persoas queden mirando cara ao ceo, inmóbiles, cos brazos cruzados, sen preocuparnos das “cousas mundanas”, senón só das celestiais, retirándonos á vida do individualismo, dos grupos burbulla, do illamento.... porque fóra da Igrexa, entendida como templo, non hai salvación.

Porén a pregunta que se nos lanza hoxe é ben clariña: que facedes aí plantados mirando cara ao ceo?, que facedes con esa dobre moral hipócrita á que tan afeitos estamos?, que facemos aquí sen mover nin un só dedo para que o mundo mude?, que facemos aquí, refuxiados nos cuarteis de inverno de sancristías e templos sen saír a dar razón da nosa esperanza?.

Porque non podemos esquecer que o escenario no que se desenvolve a nosa tarefa non pode ser outro máis que aquel no que vivimos: o mundo. O noso compromiso cristián ten que levarnos a transformalo desde abaixo e desde dentro, como fixo Xesús. Estamos chamados a mergullarnos na sociedade, a politizarnos, a mundanizarnos, dando a nosa man a todas aquelas persoas que, coma nós, traballan por construír a civilización do amor desde o respecto á dignidade da persoa. Non somos os únicos, non somos os mellores, non estamos perseguidos... pero tampouco podemos ser perseguidores, querendo impoñer as nosas convicións e créndonos en posesión da verdade absoluta. Queremos traballar xunt@s, con ilusión e esperanza, dando testemuño da nosa fe coas nosas vidas, cadaquén alí onde se atopa: na súa casa, coa súa familia, no seu barrio, cos compañeiros de traballo, nas nosas comunidades parroquiais...En resumo, queremos e debemos ser unha igrexa en movemento, a que esperamos para empezar a camiñar?.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

                No nome do Señor reunímonos. Facémolo para compartir e celebrar a fe, para dar grazas, para poñer na súa man a nosa vida. Nesta confianza, dicímosche:

QUE NON REDUZAMOS A FE A REZOS BALEIROS.

Para que o envío que nos fas a cantos nos sentimos Igrexa, sexa acollido con dispoñibilidade, confianza e esforzo por facer das nosas obras compromiso para transformar o mundo e as súas estruturas en presenza do Reino, OREMOS.

QUE NON REDUZAMOS A FE A REZOS BALEIROS

Que nas nosas comunidades non empobrezamos a vivencia da fe, escondéndoa en comportamentos individualistas, despreocupados do que lle pasa aos demais e pouco críticos con canto impide que as persoas poidan vivir con dignidade e xustiza, OREMOS.

QUE NON REDUZAMOS A FE A REZOS BALEIROS

Que os que hoxe abrimos corazón, cabeza e mans a acoller a Palabra proclamada, saibamos facer dela actitudes e comportamentos que rompan a pasividade e a despreocupación cara os demais; apostando, deste xeito, por unha fe non de conservación, senón verdadeiramente misioneira, OREMOS.

QUE NON REDUZAMOS A FE A REZOS BALEIROS

Deixándonos levar da túa man, Señor, queremos facer da fe recibida no bautismo, un compromiso de amor que nos converta en misioneiros teus no medio do noso mundo P.X.N.S.Amén.

REFLEXIÓN

Hai que ter confianza en Deus, irmán, irmá;

porque El confiou en nós.

Hai que ter fe en Deus,

porque El creu en nós.

Hai que darlle creto a Deus,

porque El deunos creto a nós.

Hai que poñer a nosa esperanza en Deus

porque El púxoa en nós.

Confiounos ao seu Fillo,

confiounos a súa casa,

a súa Boa Nova.

Hai que esperar en Deus,

hai que esperar con Deus.

CANTOS

  • ENTRADA: Andarei na presenza do Señor
  • LECTURAS: Cantádelle ao Señor unha cantiga nova
  • OFERTORIO: Acharte presente
  • COMUÑÓN: Ide e pregoade

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel