UNHA MAN QUE TOCA E QUENTA O CORAZÓN
Pórtico
Que mágoa ver tantos e tantos cristiáns que lle teñen medo a Deus!. Para moitas persoas, está inseparable e exclusivamente unido á lei que hai que cumprir ("non sexa que nos castigue"), á moral que El ditamina ao seu antollo ("así o quere Deus"); aos nosos méritos ou deméritos ("dará a cadaquén o seu merecido")... de xeito que, para moitos crentes, Deus é ante todo e sobre todo, xuíz rigoroso, recto, temible, que sempre nos vixía, que non deixa pasar a mínima... Que mágoa, porque ese Deus non existe, é froito do seu maxín!.
O noso Deus é amor; e o amor non xulga, non rexeita, non separa... Non veu para atemorizarnos, senón para proclamar un evanxeo de confianza. Para que a confianza no seu amor sexa coma o sangue das veas. Respectando a nosa liberdade, Deus non pode máis que amarnos desesperadamente, como unha chamada a vivir no amor, a cambiar o que está mal na nosa vida.
A festa da Trindade que hoxe celebramos quere ser unha chamada de atención para que saibamos agradecer este amor a Deus Pai, manifestado no seu Fillo e que, a través do Espírito, quere ser o motor da nosa vida.
Perdón
- Porque non somos causa de unión, senón que pola contra, só buscamos o noso interese e o noso proveito, dividindo e creando rancores, SEÑOR, QUE SEXAMOS CANLES DO TEU AMOR.
- Porque o noso amor está moi lonxe do que significa gratitude, doazón, perdón, CRISTO, QUE SEXAMOS CANLES DO TEU AMOR.
- Porque preferimos permanecer sentados e que os problemas e preocupacións dos demais non nos inflúan e pasen de longo, SEÑOR, QUE SEXAMOS CANLES DO TEU AMOR.
Remuíño
- Poderiamos resumir este día, da Trindade, nesta frase: "unha man que toca e quenta o corazón".
- UNHA MAN: O Pai é coma unha man que nos vai guiando e acompañando. Sinalándonos o camiño, si; pero deixándonos a liberdade para ser quen de seguilo ou non. Unha man que é linguaxe, que é palabra de alento, que regala, que acolle e non castiga. Que lonxe estamos moitas veces os cristiáns deste xeito de actuar e de entender a relación que temos con Deus Pai!. Pensamos que é un mago e que se lle tocamos certas teclas, actúa, pero (mira que ben!), sempre ao noso favor e nunca corrixindo nin dicíndonos o equivocados que estamos. Outras veces pensamos que está pendente do que facemos mal para castigarnos e castigar aos que están ao noso carón e... se el non o fai, xa estamos nós para levar a cabo o seu castigo. Porén, El é amor e téndenos unha man para sexamos os seus colaboradores na obra da creación, pero colaboradores responsables e respectuosos coas persoas e co medio ambiente.
- QUE TOCA: É o toque da man de Deus, de Xesús. Un toque que anima, cura e transforma. Un toque que é palabra, predileción polos pequenos. Nós somos esa man que sanda tantas situacións, unha prolongación que une a Xesús coas demais persoas, ao mesmo tempo que denuncia inxustizas e ten morriña de privilexios perdidos, nin de xeitos de pensar que se impoñen ou que sinalan co dedo a tantas persoas ,nomeándoas culpables e sumíndoas na indiferenza ou no desprezo. Preparemos o corazón para deixarnos tocar por Xesús, quitemos de nós prexuízos, ideas preconcibidas e abrámonos á novidade que el nos trae.
- E QUENTA O CORAZÓN: Xesús tócanos para transmitirnos o seu amor, o amor do Pai, o Espírito Santo. Un amor que é capaz de romper o xeo e de transformar á persoa, dándolle vida. Este é un amor que provoca unión, a unión a que os cristiáns estamos chamados a vivir nas nosas comunidades e no mundo, nas nosas familias e nos pobos, non coma unha palabra baleira, senón coma un xeito de vida.
- A festa da Trindade é unha aposta pola liberdade e a comuñón, pola unidade na pluralidade, que enriquece e dá perspectivas novas. Fagamos da nosa igrexa un fogar de comuñón e contaxiemos ao mundo. Que esta festa sexa para nós un motivo de alegría.
Oración da comunidade
Movidos polo Espírito diriximos a nosa oración ao Pai por medio do noso irmán Xesús. E dicimos confiados:
QUE A TÚA MAN, SEÑOR, TOQUE O NOSO CORAZÓN
- Pola Igrexa, para que sexa canle de unión, de fraternidade, de reconciliación e acollida como xesto da cercanía e do amor de Deus ás persoas, OREMOS.
QUE A TÚA MAN, SEÑOR, TOQUE O NOSO CORAZÓN
- Polas nosas comunidades, para que teñan os ollos ben abertos e o corazón disposto para descubrir e acoller a tódalas persoas, especialmente a aquelas que buscan e non atopan un sentido no seu camiñar, OREMOS.
QUE A TÚA MAN, SEÑOR, TOQUE O NOSO CORAZÓN
- Hoxe, no día en que nos lembramos das comunidades de vida contemplativa, pedimos por todas as persoas que adican a súa vida a rezar polos demais dende o silencio e o traballo. Para que sigan sendo presenza viva da Igrexa, OREMOS.
QUE A TÚA MAN, SEÑOR, TOQUE O NOSO CORAZÓN
- Por tod@s nós, que sentimos o toque de Deus nas nosas vidas, para que non teñamos medo a ser as súas canles e así poñamos vida en tantas situacións de morte: paro, enfermidade, soidade,… OREMOS.
QUE A TÚA MAN, SEÑOR, TOQUE O NOSO CORAZÓN
Grazas, Señor, porque o teu amor chega a nos con toda a súa forza. Oxalá sexamos sempre fieis testemuñas no medio do noso mundo. PXNS.
Para a reflexión
ABRAZO TRINITARIO
Estréitasnos contra o teu seo,
cóbresnos coa túa man,
e asolágasnos por dentro.
Es ti o que fai posible a experiencia
e disnos: "Se soubésedes canto vos quero…"
Aperta trinitaria, que une, envolve e inunda.
Aperta trinitaria que nin agobia nin afoga.
Aperta trinitaria, delicada, suave e doce.
Que saibamos saborear esa aperta.
Que saibamos estar nesa aperta.
Que saibamos sorprendernos e agradecela.
Que saibamos multiplicar esta aperta.
Cantos
- ENTRADA: Temos unha festa
- LECTURAS: Escoita ti
- OFERTORIO: Na nosa terra.
COMUÑÓN: Ti es o pan do ceo
Comentarios