Ir al contenido principal

Domingo 17 TO A

ATOPAR O TESOURO DA FE.....

ISO NON TEN PREZO!!!!!!!!

PÓRTICO

Probablemente unha das maiores desgrazas do noso tempo sexa que a escala de valores que rexe na nosa sociedade e á que se agarran moitas persoas, non serve para facernos felices nin para realizarnos, senón que nos domina e nos manipula, quitándonos a paz. Cal é senón, a orixe da profunda crise económica que estamos a vivir?, por que a xente nova busca o éxito rápido e fácil, desterrando do seu vocabulario palabras como esforzo, renuncia e compromiso?, cal é o porqué de tanta violencia e tanta corrupción?. Si, podemos dicir sen medo a equivocarnos que os tesouros nos que poñemos o noso corazón non liberan, senón que escravizan máis e máis.

Hoxe, de novo, a Palabra que proclamaremos pon diante de nós a realidade de que non todo dá o mesmo; pois a fe dinos que hai valores e VALORES, tesouros e TESOUROS. Oxalá sempre saibamos ver no Señor, que nos convoca nesta mañá de domingo, o TESOURO e así adiquemos a nosa vida á súa causa, sabedores de que nos dará a verdadeira felicidade.


O PERDÓN

  • Por non ter descuberto e valorado a fe coma un tesouro, senón coma unha obriga, unha rutina ou un mero cumprimento, SEÑOR, ENDEREITA O NOSO RUMBO.

  • Por non saber agradecer tantos tesouros de amor e agarimo que Ti pos ao noso lado: familia, amigos, saúde, educación, liberdade para elixir e decidir...CRISTO, ENDEREITA O NOSO RUMBO.

  • Por non estarmos dispostos a escavar nos campos da indiferenza, da preguiza ou do egoísmo para desenterrar o tesouro da fe que alenta a nosa vida, SEÑOR, ENDEREITA O NOSO RUMBO.


REMUÍÑO

  • O rei Salomón pídelle ao Señor un corazón quente, capaz de discernir o mal do ben, capaz de sentir tenrura, capaz de escoitar, de pararse, de confiar e de traballar a prol do seu pobo.... E iso mesmo que Salomón pide para si é o que se nos pide a cada un e cada unha de nós, que nos chamamos cristiáns e cristiás. Si, porque fronte ao que moitas persoas, mesmo dentro da nosa Igrexa, poidan pensar, aí está o cerne da mensaxe cristiá, aquilo do que seremos examinados ao final da nosa vida: canto amaches?. E claro que iso vai supoñernos esforzo, renuncia, sacrificio e mesmo adestramento para poder conseguir uns bos resultados no seguimento de Xesús. Moitas veces meteremos a pata, caeremos e mesmo trabucaremos o camiño; pero se sabemos poñer nel as nosas esperanzas, ilusións e felicidade, ao final triunfaremos nesta maratón da vida.

  • Pois, de certo, ter fe é un tesouro, aínda que nós moitas veces non o valoramos e o consideramos como tal. Lonxe de Salomón, para nós son tesouros as cousas materiais, e non damos creto a pensar que pode ser considerado como tal algo que non dá cartos. Somos tan necios que confundimos valor e prezo, sen decatarnos de que o que realmente nos fai felices, o que nos fai mellores persoas é querer e ser queridos e de que as cousas máis importantes da vida, os TESOUROS, non teñen prezo nin se poden mercar con cartos: familia, amigos, saúde, amor, liberdade.... As riquezas, o poder, o boato... son só bixutería barata fronte á perla valiosa da fe.

  • Porque a fe dinos que Deus puxo no noso corazón aquilo que lle pedía Salomón: o seu proxecto de amor e salvación. Nas nosas mans está facer medrar ese proxecto que nos dará a felicidade ou deixalo afogar. Estamos chamados a escavar para que a terra estea aireada e preparada, para que a semente poida dar froito. E ás veces, é duro. É duro cando non hai descubrimento nin sorpresa, entón a fe custa. Sobre todo cando esixe renuncias, e esíxeas moitas veces. É duro cando non achamos o tesouro, senón que nos impuxeron un deber. É duro cando non é un VALOR, senón un costume. É duro cando non é unha liberación, senón unha canga. É duro cando non é vida, senón mera rutina. É duro cando non é de convicións, senón só cumprimento.

  • Pero... cando descubrimos en Xesús o mellor tesouro, toda a nosa vida, os nosos esforzos, as nosas renuncias atopan sentido Nel e desde El.... e desexaremos contaxiarlle aos demais co noso descubrimento. A que esperamos para poñernos a escavar?.


ORACIÓN DA COMUNIDADE

Agradecid@s por ter posto no noso corazón o tesouro da fe, compartimos agora a nosa oración comunitaria e dicímosche xunt@s:

GRAZAS POLO MELLOR TESOURO

  • Señor,dámosche grazas pola Igrexa, que formamos tod@s nós. Para que sempre saiba ter un corazón quente, capaz de compadecerse das tristuras e de comprender as inquedanzas dos homes e mulleres do noso tempo, OREMOS.

GRAZAS POLO MELLOR TESOURO

  • Señor, dámosche grazas polas nosas comunidades. Para que sempre vivamos unha fe coherente e comprometida que nos leve a escoitar a quen se sente mal, a acompañar a quen está so, a ilusionar a quen non ten esperanza, a aledar a quen está triste, OREMOS.

GRAZAS POLO MELLOR TESOURO

  • Señor, dámosche grazas pola vida que regalan os teus dedos. Para que, coa rede da fe, saibamos enchela de proxectos e propostas ilusionantes, xustas e solidarias, OREMOS.

GRAZAS POLO MELLOR TESOURO

Grazas, Señor, porque te nos mostras como o verdadeiro e o mellor tesouro, e por facelo sempre desde a sinxeleza e a cercanía. P.X.N.S. Amén.


PARA A REFLEXIÓN

Ditosa a persoa que tropeza contigo.

Ditosa aquela que te atopa e te descubre,

en calquera camiño,

en calquera encrucillada,

nos lugares máis insospeitados.

Ditosa a persoa que non se acomoda

e todos os días, a calquera hora,

é quen de verte e recoñecerte,

sentindo o mesmo sobresalto da primeira vez.

Porque...

a maior gañanza es Ti,

a perla máis preciosa es Ti,

o tesouro máis desexado es Ti.

Todo o que buscamos, lévalo Ti:

verdade, xustiza, amor, paz,

alegría, fraternidade, festa,

solidariedade, vida nova,

nova sociedade, nova humanidade.

Todo ten o teu rostro,

a túa voz,

o teu nome.


CANTOS

  • ENTRADA: Temos unha festa

  • LECTURAS: Benaventurados

  • OFERTORIO: No colo da miña nai

  • COMUÑÓN: Seguirei os teus pasos

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel