Ir al contenido principal

2 domingo Pascua B



MIREMOS AS CHAGAS DA HUMANIDADE PORQUE AÍ ESTÁ CRISTO
Canto GOZOsO
Entrada: Bendito ti Xesús resucitado
Aspersión: A auga do Señor
Lecturas: Grazas, Señor, graciñas
Ofertorio: Benaventurados
Comuñón: O amor é o meirande

ESCOITA ACTIVA
Vivimos nun mundo no que o que non entra polos ollos non existe. Necesitamos comprobar os feitos para que estes sexan verdade. Todo se compra, e incluso a ledicia e a felicidade que en demasiadas ocasións esperamos atopar no material, na acumulación de cartos. Pero mira por onde, descoidamos o que non nos convén. Non somos capaces de descubrir que nos que sofren, que nas persoas desherdadas e silenciadas, está Xesús e é nas súas chagas nas que temos que meter o noso dedo e a nosa vida.
Que a celebración de hoxe nos faga conscientes de que grazas á fe, temos que ser quen de descubrir a Xesús en tódolos que sofren.

CORAZÓN MISERICORDIOSO
(É aconsellable neste tempo facer o rito da aspersión á asemblea)

·         Pola túa resurrección que nos enche de vida. SEÑOR, ANIMA A NOSA VIDA.
·         Pola túa resurrección, que fai de nós persoas novas. CRISTO, ANIMA A NOSA VIDA.
·         Pola túa resurrección, que fai comunidade coa túa presenza, SEÑOR, ANIMA A NOSA VIDA.
PALABRA ENRAIZADA
·         Xesús hoxe sitúase no medio dos apóstolos, da comunidade primeira. Aparécese na comunidade e para a comunidade e quere que dende aí, os apóstolos sexan luz, sexan forza transformadora coa forza do espírito. O anterior pasou: o abandono, a soidade, a traizón; o vello queda atrás e é todo novo, porque El, coa súa resurrección, faino todo novo. El segue no medio de nós coma o que serve, alentando, animando, chamando a atención. Só espera unha resposta axeitada, un si xeneroso que transmita aos demais esta nova vida, esta alegría que brota de sentirnos unidos, queridos, acompañados. Logo, estamos chamados a mostrar a alegría, a sanación, a liberación. Porque no mundo seguen as chagas de Xesús en tódalas persoas que sofren inxustiza, desigualdade, abandono, pobreza, fame, maltrato. É aí onde temos que tocar para descubrilo. Onde temos que poñer vida, alento, ilusión, esperanza, alegría; sobre todo porque estamos chamados a transformar o mundo, a facer del unha comunidade de irmáns e irmás, que dende a diferenza somos capaces de camiñar, traballar e sentir cun so corazón. Así nos mostra esa primeira comunidade os Feitos dos Apóstolos. Un ideal ao que temos que temos que ir camiñando, unha utopía que se vai construíndo día a día e non unha quimera imposible. Deixemos atrás o noso egoísmo, o intentar acaparar por enriba de todo, que sexa o nos testemuño a unidade, o compartir, o sentir común, e sobre todo o compartir os bens, e tamén o tempo, os valores, as ilusións, as esperanzas, as loitas e tamén as tristuras. Abramos o noso corazón á forza do espírito que nos fai apóstolos da resurrección do Señor. Pidámosllo así nesta celebración.

FRATERNIDADE ORANTE
Señor, convócasnos este día, para que experimentemos nas nosas vidas a forza da túa resurrección, que alenta e vivifica a nosa vida. Con ánimos renovados dicimos con fe:
QUE SINTAMOS NA NOSA VIDA A TÚA LIBERACIÓN
·         Pola Igrexa, para que recibindo o don do Espírito, fomente nos seus membros, a dimensión comunitaria da fe, o sentido crítico ante a realidade e o compromiso a favor dun mundo máis humano, OREMOS.
QUE SINTAMOS NA NOSA VIDA A TÚA LIBERACIÓN
·         Polas nosas comunidades, para que sintan a presenza do Señor no medio delas e así o mostren ao mundo, levando aos demais a forza de quen se sente renovado e alentado polo espírito, OREMOS.
QUE SINTAMOS NA NOSA VIDA A TÚA LIBERACIÓN
·         Por todos nós, que experimentamos nas nosas vidas a forza da resurrección, para que descubramos ao Señor nas chagas do noso mundo: os emigrantes, os parados, os anciáns, os enfermos crónicos, os transeúntes... e busquemos solucións dignas e xustas. OREMOS.
QUE SINTAMOS NA NOSA VIDA A TÚA LIBERACIÓN
Grazas, Señor, porque segues a transformar a nosa vida coa túa resurrección. Fai de nós persoas entregadas aos demais. PXNS.

ESCOITA ACTIVA

Ti e eu
Só Ti podes dar a fe,
pero eu podo dar o meu testemuño.
Só Ti podes dar a esperanza,
pero eu podo devolverlle a confianza aos meus irmáns.
Só Ti podes dar o amor,
pero eu podo ensinarlle aos outros a amar.
Só Ti podes dar a paz,
pero eu podo salvar a unión.
Só Ti podes dar a forza,
pero eu podo levantar ao desanimado.
Só Ti es o camiño,
pero eu podo ensinarllo aos outros.
Só Ti es a vida,
pero eu podo devolver aos outros o desexo de vivir.
Só Ti podes facer o imposible,
pero eu podo facer o posible.
Só Ti non necesitas a ninguén,
pero prefires contar comigo.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

4 advento 2023

  Advento, tempo de Xenerosidade Sinal de Advento .- Engadimos un novo elemento ás miradas con corazón deste Advento, a Xenerosidade Cantos          Entrada.-   Volve, Señor ( 90 ) Lecturas.- Benaventurados ( 119   ) Ofertorio.-   Velaqui Señor o viño ( 37) Comuñón.-   Xesús chamado amigo   ( 89 ) Abrindo o corazón Chegamos ao final de traxecto deste tempo de Advento. Ao longo destas catro semanas fóisenos invitando a facer un fondo proceso de revisión das nosas actitudes e comportamentos. E non era calquera o que nos invitaba, foi a voz de Xoán Bautista a que nos ía marcando este camiño que tiñamos que preparar cada un e cada unha de nós de maneira repousada, tranquila, sincera e liberadora. E para que? Para poder chegar a esta noite co corazón preparado para acoller nel ao neno que chega para traernos ilusión, esperanza, xenerosidade e, por riba de todo, a salvación. É dicir, sentido e horizonte para a nosa vida. Unámonos logo par co

Transfiguracón 2023

  COS OLLOS ABERTOS E COS PÉS NO CHAN CANTO GOZOSO o     ENTRADA:  Vinde axiña (Nº 10) o     LECTURAS:  Escoita ti (Nº 26) o     OFERTORIO:  Déixate querer (Nº 61) o     COMUÑÓN:  Quédate Señor connosco  ESCOITA ACTIVA O medo a correr riscos é unha das cousas máis paralizantes. Temos medo ao novo, como se conservar o pasado garantira automaticamente a fidelidade ao Evanxeo. Por medo calamos cando teriamos que falar, desentendémonos cando deberiamos intervir, non debatemos temas importantes para evitar plantexamentos novidosos. Temos medo a revisar liturxias e ritos que valeron noutro tempo, pero que na actualidade non din nada. Temos medo a falar de dereitos humanos, de diversidade, a recoñecer o papel da muller dentro da Igrexa. Temos medo a poñer por riba de todo a misericordia...  Segundo o relato evanxélico, os discípulos caen por terra cheos de medo.... pero Xesús achégase e dilles –dinos-:  erguédevos, non teñades medo . Que a celebración deste domingo, a Transfiguración do Señor