Ir al contenido principal

Asunción 2018

A Igrexa é muller, é a Igrexa, non o Igrexa. É este un desafío que xa non pode postergarse... Configurouse un novo paradigma: o da reciprocidade na equivalencia e na diferenza.
(Francisco, Discurso aos participantes na Plenaria do Consello Pontificio para a Cultura, Roma 7 febreiro 2015)

GRAZAS, SEÑOR, POR QUERERNOS EMPODERADAS E NON SUMISAS

CANTO GOZOSO

    • ENTRADA: Camiñar sen Xesús, sen amor (Nº 68)
    • LECTURAS: Noraboa María (Nº 74)
    • OFERTORIO: Benaventurados (Nº 118)
    • COMUÑÓN: Coa nosa naiciña do ceo (Nº 69)

    PARA NON PERDER O PASO

    Se miramos a realidade dun xeito superficial, parece que a muller xa está no mesmo plano de igualdade co home. Pero se nos poñemos os anteollos da igualdade, descubriremos que en todos os ámbitos que conforman a realidade humana: social, político, relixioso, cultural, laboral... segue presente un patriarcado que discrimina á muller, relegándoa a un segundo ou terceiro posto. Nembargantes, o Evanxeo preséntanos a María coma a muller que co seu si foi capaz de cambiar a historia, de darlle un novo pulo para inaugurar unha nova xeira. Un si que segue a derrubar muros que separan para abrir camiños que unen, camiños de liberación e liberdade, camiños de loita e xustiza. Que, como María, tamén nós continuemos o labor que ela iniciou e sexamos capaces de empoderar no seu si.

    CO CORAZÓN FERIDO

    • Por non saber valorar o traballo e o esforzo de tantas mulleres pioneiras na loita por facer un mundo máis xusto e igual, SEÑOR, QUE A TÚA MISERICORDIA VEÑA SOBRE NÓS.
    • Por non querer unir ilusións e proxectos que superan calquera discriminación da muller; CRISTO, QUE A TÚA MISERICORDIA VEÑA SOBRE NÓS.
    • Por reducir a dignidade da muller a un corpo bonito e tentador, unha cousa que se pode utilizar e comprar, SEÑOR, QUE A TÚA MISERICORDIA VEÑA SOBRE NÓS.
    UNHA PALABRA QUE AGROMA
    PROCLAMA A MIÑA ALMA A GRANDEZA DO SEÑOR

    • proclama a pesares das inxustizas coas que nós atopamos cada día
    • proclama a pesares das inxustizas que, polo mero feito de ser mulleres, temos que sufrir cada día.
    • proclama porque é alento para denunciar o patriarcado que oprime e impide vivir con dignidade
    • proclama a pesares dos nosos silencios e dos nosos medos a defender a quen non é respectado nin recoñecido como persoa
    • proclama porque máis alá do rebumbio que nos rodea, está sempre disposto a deixarse escoitar por nós
    • proclama porque sen El, a nosa vida non sería nada: proxectos, plans, ilusións, esperanzas, alentos nos fracasos...

    DENDE AGORA HANME FELICITAR TODAS AS XERACIÓNS
    • felicitar porque o si e a valentía dunha mociña permitiu que Deus se encarnase.
    • felicitar porque a pesares das murmuracións e máis alá dos sor
    • felicitar porque aínda que moitos reneguen, segue habendo moitas mulleres dispostas a dar a cara por defender ás persoas explotadas, enfermas, esquecidas... porque son quen de descubrir nelas o rostro de Deus que nos interpela.
    • felicitar porque, aínda con dificultades, vanse facendo cousas para que a xente sexa más feliz
    • felicitar, aínda que moitos nos critiquen, falen de nós ou nos ameacen, porque, como ocorreu con María, a confianza en Deus é moita e moi grande.
    • felicitar porque diante das dificultades segue habendo xente que sabe alentar e animar para que se sigan facendo cousas. E si hoxe só hai unha persoa, mañá acabarán sendo moitas.

    DERRUBA DO TRONO AOS PODEROSOS, E ERGUE AOS PEQUENOS
    • tamén hoxe se derruban muros que separan
    • tamén hoxe hai xente empoderada, disposta a traballar por empoderar a quen está pisoteada
    • tamén hoxe segue habendo testemuñas de que é posible, aínda que sexa paseniñamente, cambiar modos, xeitos e maneiras
    • tamén hoxe, a pesares dos sorrisos irónicos e dos paus nas rodas, segue habendo persoas que fan da súa vida un servizo desde a opción por Cristo.
    • tamén hoxe, como no tempo de María, Deus elixe á xente pequena para empoderala e erguela, pois El camiña ao noso lado.
    • tamén hoxe segue habendo persoas que non fan do xénero un problema, senón unha riqueza.
    DESDE A ORACIÓN COMPARTIDA
    Como María, poñámonos tamén nós hoxe en actitude de acoller a misericordia de Deus e digamos:
    DITOSOS NÓS POR TER CRIDO
    • Pola Igrexa, para que nunca esqueza ás mulleres e sexa capaz de tomar en serio o seu importante papel dentro do Pobo de Deus como protagonistas e non como meras espectadoras, OREMOS.
    DITOSOS NÓS POR TER CRIDO
    • Por todas as mulleres que nas nosas comunidades realizan un traballo, calado e eficaz, e ás que poucas veces se lle recoñece de maneira xusta e pública: cantoras, catequistas, coidadoras da limpeza das igrexas, lectoras... OREMOS.
    DITOSOS NÓS POR TER CRIDO
    • Por todas as mulleres que dun cabo ao outro do mundo sofren polo simple feito de ter nacido mulleres: as vítimas da violencia de xénero, as que son obrigadas a prostituírse, as que son escravizadas polos modelos estéticos imperantes na nosa sociedade, as que non teñen acceso a unha cultura que permita o seu desenvolvemento como persoa, as que son ignoradas polos vellos prexuízos; OREMOS.
    DITOSOS NÓS POR TER CRIDO
    Grazas, Señor, por estar sendo alento, forza, camiño e esperanza na nosa vida. Que, coma María, perdamos os nosos medos e traballemos por poñer no centro sempre a misericordia. P.X.N.S. Amén.
    PARA QUE TOD@S SINTAMOS A LEDICIA DO COMUNITARIO
    BENAVENTURANZAS DA MULLER
    BENAVENTURADAS
    as que loitan pola igualdade, porque nelas agroma un novo xeito de vida.
    BENAVENTURADAS
    as rescatadoras de liberdade porque, coa súa vida, conquistan a xustiza.
    BENAVENTURADAS
    aquelas que se converten elas mesmas en Evanxeo, porque fan crible que Deus vive entre nós.

    BENAVENTURADAS
    mulleres fortes, xenerosas, que nunha procura conxunta e solidaria cos homes testemuñan que é posible sermos iguais na diferenza.
    BENAVENTURADAS
    mulleres tenras, dilixentes que, co seu esforzo e labor, deron realizado a transformación que soñaron.
    BENAVENTURADAS
    aquelas que, expresando a súa sensibilidade, dan recuperado a face materna de Deus.
    BENAVENTURADAS
    aquelas que, coa súa resistencia e constancia, glorifican a Deus transformando a sociedade.
    BENAVENTURADAS
    aquelas que, con fidelidade ao espírito, recuperan para o noso tempo a vida na igrexa dos pobres.
    ALÉDENSE
    cando, nunha andaina de oración e contemplación, saben descubrir a historia da revelación e interprétana para os outr@s.
    ALÉDENSE
    cando, adiantándose á utopía da liberación, cultivan, colleitan e reparten o pan da fraternidade e da solidariedade.

    ALÉDENSE
    cando, sendo a un tempo nais e pais, fanse responsables da vida con espírito combativo.
    De certo, recoñecemos hoxe que é agasallo do Pai, rescate do Fillo, forza do Espírito, que:
    NEGRAS, BRANCAS, INDIAS, NAIS, LABREGAS, RELIXIOSAS, MILITANTES; MULLERES TODAS, SOMOS SACRAMENTO DE VIDA, FACE SALVADORA DE DEUS.
    ¡GRAZAS, SEÑOR, POR TERME FEITO MULLER!

    Comentarios

    Entradas populares de este blog

    Domund 2023

    Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

    2 Pascua 2023

    A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

    Vixilia Pascual 2023

           1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel