Ir al contenido principal

1 Advento C 2018


Advento: Luz, desde a Palabra proclamada, para un tempo de conversión

Cantos

    Entrada.- Preparade o camiño ao Señor

    Lecturas.- As túas palabras, Señor ( 113)

    Ofertorio.- Eu soñei ( 58 )

    Comuñón. - Xesús chamado amigo ( 89)

Sinal de Advento

Poñemos un taboleiro diante do altar e nel, sobre unha cartolina morada, colocamos un cartel no que apareza a imaxe dunha vela e dunha biblia aberta. Escribimos ao lado a seguinte lenda: Advento, luz e Palabra. Ao longo de cada un dos domingos iremos colocando unha palabra ao redor do cartel: nen@s, moz@s, matrimonios e maiores.



Abrindo os ollos e mirando aos lados

                Volvemos comezar unha nova oportunidade de mirar cara dentro de nós e descubrir a necesidade de poñernos de novo en camiño e de deixar atrás todo  canto nos pesa e nos impide camiñar de maneira lixeira e esperanzada: tristura, desánimo, comentarios ferintes...

O Advento que nos invita a poñernos en camiño, é unha gran oportunidade de prepararnos a facer oco, verdadeiramente crente, á chegada do Deus Neno entre tanto barullo comercial e invitación ao consumismo desaforado. Esquecendo que Deus nace pobre, sinxelo e urxindo a compartir.

Fagamos entón deste tempo experiencia de cambio e vivencia cristián.

                Corazón misericordioso

·        Para que deixemos que a luz da conversión entre no noso corazón. Señor, que  túa luz ilumine o noso camiño.

·        Para que deixemos que a Palabra, e non as moitas palabras, cheguen ao noso corazón. Cristo, que a túa luz ilumine o noso camiño.

·        Para que deixemos que o noso sexa tempo de escoita cara os irmáns que se nos achegan. Señor, que a túa luz ilumine o noso camiño.

Palabra encarnada

·        Deus volve chamar a nosa porta, e faino no medio do barullo de tantas voces dispostas a falar de todo o secundario e a esquecer o importante: as persoas. A liturxia ofrécenos este gran agasallo que é o Advento para que deixemos de xogar ao despiste e mirar o accidental, para comezar a mirar ás persoas: as súas vidas, as súas preocupacións, as súas ledicias, as súas... porque elas, sempre, non só no Advento, han ser o centro que mova a nosa vida e nos converta en verdadeiras testemuñas do Deus que se fai un coma nós.



·        A súa voz chéganos en forma de anuncio non excluínte que nos iguala e nos fai gozar a igualdade compartida nun mundo cheo de desigualdade e individualismo. E que mellor xermolo para agromar que a tarefa de ir deixando atrás todo canto foi enchendo o corazón de adherencias que nos foron afastando do substancial: deixar oco a Deus no noso corazón desde a nosa preocupación, atención e cercanía para coas persoas. Deixemos entón que xermole dentro de nós o proxecto de Deus, a quen non lle importan as luces de cores senón o latexo aquecido dos corazóns que saen ao encontro dos irmáns necesitados e entristecidos.



·        Desde esta disposición  iremos facendo medrar, na verdade e non no engano, o amor duns para cos outros, tal e como lles dicía Paulo aos tesalonicenses. E nolo segue a dicir tamén hoxe e nós, porque a vida non é un ciclo pechado que imos deixando atrás, senón un proceso no que imos crecendo e descubrindo a Deus no rostro e no corazón dos demais. E nestes sinais que van facendo que cambie a nosa maneira de mirar, o noso xeito de escoitar e o noso esforzo por camiñar acompañad@s, iremos descubrindo que Deus non é un entretemento nin un escape, senón un compromiso por facer que vida das persoas sexa sempre experiencia de gratuidade e e recoñecemento. Preparémonos logo para Deus atope o noso corazón preparado para acollelo.



Pés no chan e confianza en Deus

       Esperando a chegada de Deus aos nosos corazóns, dicimos agora xunt@s: Señor, que nos deixemos iluminar por Ti.

·        Para que en tódalas comunidades cristiáns nos preparemos para acoller ao Deus que chega, desde o cambio de corazón e o servizo aos demais. Oremos. Señor, que nos deixemos iluminar por Ti.

·        Que a solidariedade non sexa un palabra senón unha actitude que nos cambie por fóra e nos transforme interiormente. Oremos. Señor, que nos deixemos iluminar por Ti.

·        Para que deixemos atrás a tentación de pensar só en nós, e traballemos para que o noso actuar sexa un actuar verdadeiramente transformador e centrado no servizo aos demais en forma de tempo compartido e ofrecido. Oremos. Señor, que nos deixemos iluminar por Ti.

Grazas, Señor, por esta experiencia de conversión á que nos invitas de novo no tempo de Advento. Por Cristo o noso Señor. Amén.



Aquecendo o corazón

Fagamos do tempo de Advento unha experiencia de:

·        Tempo compartido

·        De esperanza ofrecida e doada

·        De acollida e comunidade

·        De paciencia e cambio

·        De gratitude e gratuidade

·        De transformación e conversión

Para que a chegada do Mesías reconstrúa a nosa humanidade desde a oportunidade ofrecida dunha fe gozosa e perseverante.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel