Ir al contenido principal

REMOL II DOMINGO DO ADVENTO

TEMPO DE ADVENTO: UN NOVO AGASALLO DE DEUS PARA DERROTAR O PESIMISMO E FACER XERMOLAR A ESPERANZA

SIGNO: Ofrecemos o segundo cacto

SEXAMOS REALISTAS..... SOÑEMOS O IMPOSIBLE
PÓRTICO
Para poder chegar, como nos di Isaías, ao tempo no que sexa posible que convivan xuntos o lobo e o carneiro ou o becerro e o león, que ben poderíamos dicir nós os que pensan distinto, os que teñen visións da vida, da cultura, da organización social, da Igrexa ou mesmo da familia, diferentes; dicimos que para poder chegar aí, é necesario ir deixando moito do lastre que levamos enriba. Un lastre que se nos vai acumulando e que acaba por non deixarnos ver o que é fundamental. Que este segundo domingo de Advento sexa un paso máis nesta camiño.

PERDÓN
Señor, que sexamos capaces de deixar atrás todo aquilo que nos impide convivir, mesmo estar xuntos, inda que pensemos distinto, SEÑOR, CONVÉRTENOS A TI.
Cristo, que teñamos a paciencia suficiente para saber consolar a cantos necesitan ser escoitados e consolados, CRISTO, CONVÉRTENOS A TI.
Señor, que sexamos capaces de clamar no deserto contra das cousas que fan que non merezamos levar o nome de cristiáns, SEÑOR, CONVÉRTENOS A TI.

REMUÍÑO
  • Voz que clama desde o deserto.
Xoán é hoxe o protagonista. Desenvolve a súa misión de abrir o camiño anunciando ao Mesías que vai vir. Neste desenvolver a súa tarefa unha invitación, mellor, un compromiso: preparade o camiño. Pero, o camiño que nos vaia axudando a facer a vida moito máis doada, tanto para nós como para os demais. E do mesmo xeito que Xoán soubo adoptar unha actitude de penitencia, de austeridade, de querer deixar atrás actitudes e comportamentos que, moitas veces, nos fan desmerecer o nome de cristiáns; nun mundo que entre todos nós imos facendo cheo de barullo, é necesario que busquemos momentos de repouso, pequenos recantos nos que poder pensar, con tranquilidade e sen presións; onde poder facer reflexión do noso actuar, pararnos e poder organizar o cara onde imos, e cales son as nosas prioridades na vida. E que mellor momento que neste tempo de Advento para facelo!
  • Preparade o camiño do Señor
Pero non nos chega con pararnos e pensar, organizar, reflexionar... é necesario avanzar máis; pois de reflexións persoais e recoñecemento de culpabilidades estamos cheos. Xa é hora de cambiar, como dixo alguén é o tempo de actuar, e de facelo xa. Só entón, se estamos dispostos a preparar o camiño, conseguiremos percorrelo e chegar ao final, sabendo que o que teñamos feito será o mellor xeito de acoller a Aquel que chega.
  • El é máis forte ca min.
E Aquel que chega é o que nos vai acompañando neste noso ir deixando atrás o que nos fai indiferentes diante da dor e inxustiza; o que nos alenta a non pasar virando a cara ante quen se ve asoballad@ na súa dignidade ou nos impide calar ao ver maltrato, explotación e sufrimento, que contra o que poida parecer, cada vez hai máis no nosos contorno. Porque é forte, a nós vainos facer partícipes da súa fortaleza. Acollámolo!.

ORACIÓN DA COMUNIDADE
Dispostos a facer deste tempo de Advento un tempo de cambio e futuro, digamos xunt@s:
VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO. QUE NA TERRA HAI BOA FALLA DE QUE MUDEN MOITAS COUSAS E MELLOREN (bis)
  • Para que fagamos entre tod@s, fagamos da Igrexa espazo de perdón e misericordia, Oremos.
VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO (bis)
  • Para que fagamos das nosas comunidades e parroquias, ámbitos de cercanía, alento, axuda e preocupación por quen se sente triste e desamparado. Oremos.
VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO (bis)
  • Para que en cada un e cada unha de nós este tempo de Advento vaia deixando pegada de cambio, transformación e esperanza, Oremos.
VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO (bis)
Agora que nos dispomos a acollerte, Señor, danos ilusión e forza para deixar atrás canto nos fai indignos de levar o teu nome. P.X.N.S. Amén.


REFLEXIÓN

O meu espírito e o meu corazón están alerta coma os ollos da sentinela.
Estou esperando. Búscote, Señor. Estou en vela. É advento!

Búscote na oración e ti ábresme, Señor, coma un amigo,
sempre presente cando se chama porta.
Búscote no Evanxeo e ti achégaste, Señor, coma un amigo
sempre presente, cando se lle pide luz para atravesar a noite.
Búscote na Eucaristía, cos outros cristiáns e cristiás,
e pola túa palabra e o teu pan ves a min, Señor, coma un amigo,
sempre disposto a ofrecer o mellor que ten.

Buscámoste cada día e vémoste, Señor,
onde se sementa a alegría,
onde se elimina a mentira,
onde se suprime a inxustiza.
Para atoparte, Señor, hai que estar en vela!.
Ti estas á porta e chamas.
Chamas ao espírito e ao corazón.


CANTOS
  • ENTRADA: VOLVE, SEÑOR/VEN AXIÑA VISITARNOS
  • LECTURAS: CONTADE AS MARABILLAS
  • OFERTORIO: XURDIRÁ
  • COMUÑÓN: XESÚS CHAMADO AMIGO

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel