Ir al contenido principal

Domingo 3 TO 2010

DE NÓS DEPENDE QUE SE CUMPRA A PALABRA QUE PROCLAMAMOS

Pórtico

Cando alguén empeza nun cargo ou ten unha responsabilidade que facer durante un tempo, sempre presenta un programa, unhas liñas de actuación que van marcar o período, como ocorre por exemplo cos políticos cando están en campaña electoral ou co alto cargo dunha empresa de cara á xestión que ten que realizar.

Pois ben, a celebración de hoxe móstranos o programa de Xesús, o que el vén realizar, coa garantía de que sabemos que El o que promete cúmpreo.

Que a celebración de hoxe nos faga conscientes da gran responsabilidade que temos para con tódalas persoas, xa que Xesús invítanos a ser os seus colaboradores na súa tarefa.

Perdón

  • Polas veces en que preferimos mirar para outro lado e deixar ao marxe a tantas persoas que precisan a nosa axuda, SEÑOR, ARREDA DE NÓS O MEDO.
  • Porque preferimos ter unha fe que non nos comprometa, que se refuxie no noso interior e non se complique a vida cos demais, CRISTO, ARREDA DE NÓS O MEDO.
  • Porque non estamos dispostos a deixarnos corrixir polos demais e preferimos pensar que nós somos os máis importantes e os mellores, SEÑOR, ARREDA DE NÓS O MEDO.


 

Remuíño

  • Hoxe Xesús móstranos no evanxeo o discurso programático do seu ministerio, cumprindo nel a profecía de Isaías e as promesas do Antigo Testamento. Destaca o Evanxeo dos pobres: consolo, esperanza e ledicia para os pobres, os que son esquecidos da sociedade; pero non de Deus. Unha opción clara por eles e non polos poderosos, polos satisfeitos, polos que o teñen todo. Vén quitar o sufrimento da exclusión da soidade, dos últimos. Son amados e acompañados por Deus, son dignificados no seu ser aos ollos de Deus e das persoas. Tamén destaca a liberdade: Deus vén liberar, quitar toda escravitude, opresión e cadeas. Vennos quitar a cadea do consumismo, do materialismo, da prepotencia, da tristeza. A verdade fainos libres, auténtic@s. Xesús vén traernos vista e luz. El é a luz do mundo, vén curar cegueiras, vén abrir os ollos dos que se pechan á fe, dos que bloquean a verdade, dos duros de corazón, dos que non recoñecen ao outro, dos que non ven as pegadas de Deus na propia historia e na historia colectiva. Vén traer un ano de graza: o perdón, a reconciliación, a unidade, a igualdade de oportunidades e de bens. Xesús, por último, vén anunciar un acontecemento: a presenza de Deus no medio das persoas, a liberación para todos os pobos,a paz que o inunda todo.
  • De nós depende que esta palabra se cumpra, que o aquí e agora sexa un tempo de salvación da man de Xesús. Tamén no marco de oración pola unidade dos cristiáns. Todos temos un mesmo Espírito e estamos chamados a colaborar activamente na propagación dos valores do Reino. Chamados a buscar canles de unión, de diálogo de colaboración. Esta a pobreza e opción polos pobres ten que ser asumida como propia por todos nós. San Paulo invítanos, co exemplo do corpo, a que todos colaboremos, dende o que somos e podemos, na tarefa que Xesús nos deixou: a de levar a tódalas persoas a Boa Nova do Evanxeo. Non teñamos medo e poñámonos en marcha.

Oración da comunidade

Señor, ti queres que a nosa fe se exprese en comunidade como único xeito de cumprir a túa misión. Danos azos e ánimo para que esta tarefa a cumpramos con alegría e dedicación. Por iso dicimos confiados:

QUE SEXAMOS SEMENTADORES DE COMUNIDADE

  • Pola Igrexa, para que fomente no seu seo comunidades vivas, dinámicas e acolledoras, que sexan quen de levar a cabo o Reino dende a colaboración con tódalas persoas, OREMOS.

QUE SEXAMOS SEMENTADORES DE COMUNIDADE

  • Polas nosas comunidades, para que no centro do seu actuar estean as persoas, especialmente as que están ao marxe delas, as que pasan por dificultades, as que se vén escravas dos acontecementos ou de si mesmas, as encarceradas polo noso egoísmo, OREMOS.

QUE SEXAMOS SEMENTADORES DE COMUNIDADE

  • Por nós mesmos, para que comprendamos que a nosa pertenza a unha comunidade é principal na nosa fe e entendamos esta presenza como unha colaboración e non imposición das ideas de cada un e da súa forma de ser e actuar, OREMOS.

QUE SEXAMOS SEMENTADORES DE COMUNIDADE

Grazas Señor, porque nós somos os primeiros en experimentar a túa salvación. Fai que sexamos quen de transmitirlla fielmente aos demais. PXNS. Amén

Para a reflexión

Que non se me afaga o corazón, Señor,

a ver persoas sufrindo en situacións inxustas.

Que non vexa normal tropezar todos os días

con homes e mulleres desprazados, sen casa, sen teito.

Que me sorprenda cada día deste mundo que montamos

no que uns temos de todo e a outros fáltalles todo.

Que non se me afaga o corazón

á mirada triste e perdida,

ao xesto caído e desanimado,

á palabra soez ou burlona,

ás poucas ganas de vivir,

a calquera deterioro do irmán,

que é o seu berro desde a beirarrúa da vida.

Que non se me afaga o corazón, Señor,

a ver como normal ao recén chegado

que cruza o mar para buscar un futuro,

ao que quedou sen familia, sen traballo, sen teito

e mañá non atopará saída para o seu problema.

Pon tenrura, Señor, no meu mirar;

pon agarimo na miña man que saúda;

pon misericordia na miña mente que fai xuízos;

pon sabedoría na miña linguaxe;

pon escoita nos meus oídos que reciben.

Cantos

  • ENTRADA: Camiñando pola vida
  • LECTURAS: Como che cantarei
  • OFERTORIO: Na nosa terra
  • COMUÑÓN: O pouco que Deus nos dá

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel