Ir al contenido principal

2 domingo TO A 2020

PERSOAS QUE SERVEN, QUE NON PERSOAS ESCRAVAS

CANTO GOZOSO
    ENTRADA: Andarei na presenza do Señor (Nº 9)
    LECTURAS: Aquí estou, Señor, para facer a túa vontade
    OFERTORIO: Eiquí están Señor (Nº 34)
    COMUÑÓN: Acharte presente na vida (Nº 54)

    OLLOS ABERTOS

    Serva é aquela persoa que serve, que se pon ao dispor de quen necesita dela. Porén, escrava é aquela persoa sometida, que non actúa por si mesma, senón baixo o xugo de quen a manda e controla. As persoas crentes estamos chamadas a ser servas, nunca escravas. Servas que serven, que están preto de quen as necesita. Deus non quere que esteamos sometidos a ninguén nin a nada, de aí a importancia de non permitir que a ningunha persoa se lle falte ao respecto ou sexa maltratada; de aí o importante de non calar nin volver a cara cando descubrimos calquera tipo de abuso, menosprezo ou violencia: física, psicolóxica ou moral. Ninguén manda sobre ninguén; pero todos nos necesitamos uns a outros e podemos axudarnos.

    PRECISANDO DA TÚA MISERICORDIA

      Porque non sempre somos quen de tratarnos fraternalmente; SEÑOR, QUE NON ESCRAVICEMOS.
      Porque moitas veces facemos a nosa vontade e non a túa; CRISTO, QUE NON ESCRAVICEMOS.
      Porque miramos moito o mal que fan os demais; pero somos moi curtos de vista co dano que facemos nós; SEÑOR, QUE NON ESCRAVICEMOS.

      PÉS NO CHAN

        As palabras de Isaías coas que comeza a primeira lectura que temos lido hoxe dannos a pista de por onde ten que ir avanzando a nosa relación con Deus: por vieiros de servizo. Porque servo é quen serve, non quen se somete a outro ou se sente escravizado por el. Deus non quere someternos e facernos de menos. Tampouco nos chama ao fanatismo e á desconsideración para cos demais. El é un Deus que a través da nosa confianza, do noso actuar honesto, libre, responsable e solidario, vai presentándose aos ollos dos demais como o que é: o Deus que nos coñece, que nos quere, que se preocupa por nós e que vai camiñando na nosa compaña. Un Deus de amor e para o amor, non para o medo nin a violencia. Un Deus moi lonxe da imaxe que, ao mellor, ten chegado a nós. Si, porque moitas veces a imaxe que se nos ten transmitido é a dun Deus de medo, controlador, castigador e detective; como se estivera cunha lupa permanentemente detrás nosa para ver onde están as pegadas do que fixemos mal. Pois se esa é a nosa maneira de comprender a Deus teremos que comezar xa a cambiar, porque dificilmente a nosa relación será de confianza se cremos que El nos vai seguindo as pegadas e vai tras nosa buscando descubrir o que non fixemos ben. Cambiar quere dicir aprender a sentir a experiencia de Deus como liberación, acollida, amizade, empatía... misericordia. Que lonxe do que tantas veces temos escoitado! El non ameza, non busca debaixo das pedras, non coacciona... El só ama. Seremos quen de entendelo e comezar a vivir a nosa relación con El desde aí?
        Deste xeito, neste descubrir como temos que estar no medio do mundo non estamos solos. Un compañeiro vai sendo o que nos segue a mostrar a luz no camiño: o Espírito, para que, como ocorreu con Xoán, tamén nós poidamos, coa nosa maneira de facer e dicir as cousas, dar testemuño de Xesús, o Fillo que pasou facendo o ben.

        FRATERNIDADE ORANTE

        Rezamos agora xunt@s a Deus presentando a oración comunitaria e dicindo:
        GRAZAS, SEÑOR, POR ENSINARNOS QUE O CAMIÑO É SERVIR
        • Para que Igrexa acompañe co seu actuar as palabras do papa Francisco coas que nos invita a ser servidores dos de embaixo, dos máis pobres e necesitados, porque neles descubrimos o rostro de Xesús, OREMOS.
        GRAZAS, SEÑOR, POR ENSINARNOS QUE O CAMIÑO É SERVIR
        • Para que nas nosas comunidades vaiamos aprendendo cada día a calar cando non poidamos falar ben dos demais; a recoñecer que outros saben facer as cousas mellor ca nós; a non sentir envexa polo que os demais consigan, senón estímulo para acadalo tamén nós, OREMOS.
        GRAZAS, SEÑOR, POR ENSINARNOS QUE O CAMIÑO É SERVIR
        • Para que cada un/ha de nós non confundamos nunca servir con escravizar, e non tentemos dominar aos demais, especialmente a aqueles que son máis débiles e máis nos necesitan, OREMOS.
        GRAZAS, SEÑOR, POR ENSINARNOS QUE O CAMIÑO É SERVIR
        Acolle canto hoxe, Señor, poñemos ao teu abeiro, coa confianza de que nos vas acompañar nesta tarefa de converter a oración en forza para o camiño da vida. P.X.N.S. Amén.

        MIRADA ESPERANZADA
        Somos construción de Deus,
        non nos pertencemos,
        somos cidade no alto.
        É absurdo pretender agocharse…
        Estamos feitos todos e todas
        para a colaboración mutua,
        para a iluminación mutua,
        para o reforzamento mutuo.
        Somos feitos para a comunidade,
        para dar e recibir,
        luz,calor,ánimos, ideas…
        A primeira luz son os feitos bos,
        non as palabras;
        e o fin non é o propio lucimento,
        senón a bendición de Deus.
        (Manuel Regal)

        Comentarios

        Entradas populares de este blog

        Domund 2023

        Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

        2 Pascua 2023

        A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

        Vixilia Pascual 2023

               1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel