Ir al contenido principal

3 Domingo TO 2020

BENAVENTURADAS AS PERSOAS QUE ESCOITAN E CUMPREN A PALABRA DE DEUS

CANTO GOZOSO

  • ENTRADA: Vinde axiña (Nº 10)
  • LECTURAS: A túa Palabra (Nº 25)
  • OFERTORIO: Ti es camiño e verdade (Nº 57)
  • COMUÑÓN: Eu soñei (Nº 58)
OLLOS ABERTOS
Hoxe celebramos, por vez primeira en toda a Igrexa, o Domingo da Palabra de Deus. Esta xornada, instituída polo Papa Francisco o pasado mes de setembro, lémbranos que o Resucitado segue camiñando no medio da súa comunidade, explicando as Escrituras coa súa vida e coa súa palabra, e convidándonos a todas e a todos nós a implicarnos na tarefa de anunciar o Evanxeo e construír Reino.
Do mesmo xeito que Xesús se trasladou cara ás fronteiras de Galilea para converterse en luz e alegría, do mesmo xeito que Paulo foi máis alá dos límites do xudaísmo, tamén nós somos convidadas e convidados a saír das nosas zonas de conforto e camiñar cara ás periferias existenciais para levar a Boa Nova a todas as persoas. E iso só poderemos facelo se somos quen de poñer o Evanxeo no centro das nosas vidas, das nosas comunidades e das nosas tarefas.
PRECISANDO DA TÚA MISERICORDIA
  • Ti, Palabra encarnada, SEÑOR, QUE ESCOITEMOS A TÚA VOZ.
  • Ti, Palabra viva, CRISTO, QUE ESCOITEMOS A TÚA VOZ.
  • Ti, Palabra creadora, SEÑOR, QUE ESCOITEMOS A TÚA VOZ.
PÉS NO CHAN
Xudea e Galilea son incompatibles. Xudea persegue a Xesús, calúmniao, intenta silencialo e, como non pode, mátao. En Xudea están os sabios, os cumpridores da lei, os poderosos, os que non poden soportar a quen proclama que tod@s somos fill@s de Deus, que non é a lei senón o Espírito o que xustifica; que non é o que se come ou se toca o que nos converte en impuros, senón o que pensamos, desexamos e sentimos; que non se fixo o home para o sábado, senón o sábado para o home; que o templo espléndido e brillante quedará baleiro e sen sentido; que Deus é un Deus cercano e próximo que espera a quen se foi do seu lado. Xudea é a institución, e séntese en perigo coa doutrina revolucionaria do Fillo de Deus. Xudea é a seguridade, a norma... e para gardala sen fisuras, non dubidará en eliminar a Xesús.
Galilea é a antítese. É o risco, a aventura, o reino que ten o amor como única norma a seguir. En Galilea comeza a aventura da salvación e desde alí Xesús chama aos seus primeiros discípulos á beira do lago. En Galilea Xesús chama e alí atopa persoas sinxelas que, sen saber moi ben a que se comprometían, deixárono todo e marcharon con el.
Hoxe tamén existen pequenas ou grandes xudeas e galileas. Hoxe tamén está a Xudea na que reina o dogmatismo, a intransixencia, o cumprimento estrito da lei; hoxe tamén están as persoas que o saben todo, seguras de todo, que pesan e miden os seus actos, contabilizando o debe e o haber; persoas que cren ter asegurado o fin feliz das súas vidas.... porque fixeron o mandado...
E está tamén Galilea. Alí non hai tanta ortodoxia nin tanto dogmatismo.... pero si que haberá misericordia. A persoa comprenderá e axudará a quen queda rezagado no camiño, mesmo a quen dubida e non está seguro. A persoa de Galilea comprenderá á muller adúltera e ao fillo pródigo; farase preguntas coma a muller samaritana na beira do pozo; intentará ser samaritana do amor, axudando a quen está caído, comprendendo a quen se sente só, levando a esperanza, o sorriso e a tenrura que veñen de Deus a tanta xente que vive na escuridade e na dor.
Hoxe, nesta primeira xornada do Domingo da Palabra de Deus, nós que temos descuberto a luz que Deus nos trae, cómpre que deixemos a Xudea artificial e subamos cara á Galilea que nos invita a descubrir a Deus lendo os sinais dos tempos, pois non debemos esquecer o que nos di Xesús: “Benaventuradas as persoas que escoitan e cumpren a Palabra de Deus”.
FRATERNIDADE ORANTE
Rezamos agora xunt@s a Deus presentando a oración comunitaria e dicindo:
QUE A TÚA PALABRA, SEÑOR, SEXA GUIEIRO NA NOSA VIDA
Para que todas as persoas bautizadas, que formamos a Igrexa, deixemos que a túa Palabra alumee as nosas tebras, cuestione a nosa vida, sacuda a nosa rutina e alente o noso camiñar, OREMOS. 
QUE A TÚA PALABRA, SEÑOR, SEXA GUIEIRO NA NOSA VIDA
Por todas as persoas bautizadas, chamadas a transmitir a Palabra de Deus, para que sempre teñamos os ollos abertos, os oídos á espreita, os pés no chan e o corazón enchoupado de misericordia, pois só así seremos quen de ler os sinais dos tempos, OREMOS.
QUE A TÚA PALABRA, SEÑOR, SEXA GUIEIRO NA NOSA VIDA
Para que a través da súa Palabra sexamos quen de descubrir, coñecer e querer a quen é Boa Nova para as persoas pobres, luz para as persoas cegas, liberdade para as persoas oprimidas, OREMOS.
QUE A TÚA PALABRA, SEÑOR, SEXA GUIEIRO NA NOSA VIDA
Pola nosa diocese de Tui-Vigo e pola nosa comunidade cristiá, para que todas as súas iniciativas e proxectos pastorais busquen levar a luz, o sal e a ledicia do Evanxeo a todos os recunchos da nosa sociedade, OREMOS.
QUE A TÚA PALABRA, SEÑOR, SEXA GUIEIRO NA NOSA VIDA
Acolle canto hoxe, Señor, poñemos ao teu abeiro, coa confianza de que nos vas acompañar nesta tarefa de converter a túa Palabra en forza para o camiño da vida. P.X.N.S. Amén. 

MIRADA ESPERANZADA
Grazas, Xesús,
por aquela decisión túa
de poñerte a andar por vilas e aldeas
para dicirlles a todas as persoas
que Deus petaba na súa porta.

E ti críalo firmemente,
intuías a Deus rebulindo no cansazo do pobo,
na esperanza de dignidade que se agochaba
en cada home ou muller que soñaba con algo novo,
para si, para as súas fillas, para os seus fillos,
para o seu pobo.

Grazas, Xesús,
porque te atreviches a dicir,
no medio de tanta relixión vella e asoballante,
que Deus sabía a graza e a liberdade,
a festa e a ledicia,
a novo,
a pan e a abundancia para todas as persoas,
a revolución e a irmandade.

Grazas, Xesús,
porque non falabas de memoria,
porque Ti mesmo sentías o que falabas,
porque Deus Nai-Pai era para Ti todo iso e moito máis.

Grazas, Xesús.
A túa historia é, pode ser, hoxe, a nosa historia.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2024 B

ALÍ ONDE NOS NECESITAS, ABRIMOS CAMIÑOS Á ESPERANZA (CORPUS 2024) CANTO GOZOSO ENTRADA: Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) LECTURAS: Ti es o pan do ceo (Nº 33) OFERTORIO: Quédate, Señor, connosco (Nº 63) COMUÑÓN: O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Baixo o lema “Alí onde nos necesitas, abrimos camiños á esperanza” celebramos a xornada da caridade, que nos convida a non esquecer que, sempre e en todo lugar, a Igrexa, cada unha das persoas que a formamos, estamos chamadas a ser servidoras e samaritanas, achegándonos para aliviar, acompañar, escoitar e erguer a tanta xente ferida e tirada nas cunetas da vida. O Señor, que hoxe sae ás nosas rúas, volve dicirnos: “Estou aquí, facendo o camiño contigo”. Abramos o noso corazón para escoitar a súa voz que, dun xeito alto e claro, convídanos a abrir camiños de esperanza. CO CORAZÓN FERIDO Ti convídasnos a abrir camiños de esperanza; pero nós moitas veces somos profetas de calamidades, por...

3 Coresma 2024

DIANTE DA TENTACIÓN DE MERCADEAR COA FE, PROPOÑAMOS GRATUIDADE CANTO GOZOSO o     ENTRADA .- Eu sei de quen me fiei  ( 64) o     LECTURAS .- Oh, Señor, escólleme ( 62 ) o     OFERTORIO.-  Grazas Señor na mañá ( 34) o     COMUÑÓN.-   Ti es camiño e verdade ( 57)   Sinal de Coresma.-  Engadimos unha nova parte do corazón roto que estamos a conformar.   ESPERTANDO Á RENOVACIÓN              As comunidades cristiás vanse conformando ao redor da persoa e a palabra de Xesús. Persoa e palabra desde as que se nos invita a interiorizar a fe, as conviccións, os valores e actitudes desde os que vivir. Pero ocorre que moitas veces, por razóns diversas, imos esquecendo estes dous aspectos fundamentais da fe para caer na inconsistencia das rutinas, os costumes, o aburrimento desde os que acabamos vivindo a fe. No evanxeo de hoxe escoitaremos co...

6 Pascua 2024

  CONSTRUÍNDO CASA COMÚN SEN FACER DISTINCIÓNS NIN PERDER A IDENTIDADE CANTOS ·        ENTRADA:  Con ledicia vimos todos ao altar (Nº 2) ·        LECTURAS:  Cantádelle ao Señor unha cantiga nova (Nº 23) ·        OFERTORIO:  O amor é o meirande (Nº 120) ·        COMUÑÓN:  No colo de miña nai (Nº 49)   AQUECENDO O CORAZÓN              Neste sexto domingo de Pascua invítasenos a prestar atención, poñendo corazón, ollos, mans, pensamento, pés... para vivir facendo do amor cerne da nosa vida. A isto chámanos o Evanxeo de hoxe. Non é doado, sabémolo, pero non podemos renunciar a tentalo, porque só quen se esforza pode recoller logo o froito do seu esforzo.          Cando Xesús fala do amor, non está a teorizar nin tampouco a dicir palabras pa...