CANTOS
- ENTRADA: Vinde axiña (Nº 10)
- LECTURAS: O Señor é o meu pastor (Nº 27)
- OFERTORIO: Eu soñei (Nº 58)
- COMUÑÓN: Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)
OLLOS DE ESPERANZA
Ditosas as persoas que saben ser pobres e compartir o pouco ou moito que teñen cos seus irmáns e as súas irmás. Pobres das persoas que só se preocupan das súas riquezas e dos seus intereses.
Ditosas as persoas que coñecen a fame e a necesidade, porque non queren explotar, oprimir ou pisotear á xente. Pobres das persoas que son capaces de vivir tranquilas e satisfeitas, sen preocuparse da xente necesitada.
Ditosas as persoas que choran as inxustizas, as mortes, as torturas, os abusos e o sufrimento da xente pequena. Pobres das persoas que se rin da dor da xente mentres disfrutan do seu benestar.
O camiño de Xesús cara á felicidade é completamente distinto ao que nos propón a sociedade actual. Chámanos a ir contracorrente. Aceptas o seu desafío?
CORAZÓN MISERICORDIOSO
Por non ter aprendido a escoitar e a mirar cos teus ollos á xente pobre, famenta e que chora; SEÑOR, PERDOA A NOSA INSENSIBILIDADE.Porque non temos fame e sede de xustiza, senón de vinganza, CRISTO, PERDOA A NOSA INSENSIBILIDADE.
Polas veces en que excluímos ás persoas só pola súa aparencia externa; SEÑOR, PERDOA A NOSA INSENSIBILIDADE.
PALABRA PROCLAMADA
PROCLAMACION DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE XEREMÍAS
Así fala o Señor:
‑Maldito o home que confía no home:
pon a súa forza na carne, e retira do Señor o seu corazón.
Será coma un cardo no ermo, non verá vir a fartura;
habitará nas pedras do deserto, terra salobre e inhabitable.
Bendito o home que confía en Deus:
a súa esperanza é o Señor.
Será coma unha árbore transplantada xunto á auga,
que bota as súas raíces para o regueiro;
non notará cando veña a seca,
e a súa follaxe estará frondosa;
nos anos de seca non terá preocupacións,
pois non deixará de dar froito.
Palabra do Señor
PROCLAMACION DA PALABRA RECOLLIDA NA PRIMEIRA CARTA DE PAULO AOS CORINTIOS
Irmás e irmáns:
Se se predica que Cristo resucitou dos mortos, ¿como é que andan algúns de entre vós dicindo que non hai resurrección dos mortos?.
Pois, se os mortos non resucitan, tampouco Cristo está resucitado. E, se Cristo non está resucitado, a vosa fe é unha ilusión: estades aínda nos vosos pecados.
Resultaría tamén que os que finaron en Cristo pereceron completamente. Ora, se a esperanza que temos en Cristo é soamente para esta vida, nós somos os máis dignos de compaixón entre todos os homes.
Pero non: Cristo resucitou dos mortos, coma primicia dos que dormen.
Palabra do Señor
Grazas a Deus
PROCLAMACION DA BOA NOVA DO NOSO SEÑOR XESUCRISTO SEGUNDO LUCAS
Xesús detívose nunha valgada cun bo grupo de discípulos e numerosa xente de toda Xudea, de Xerusalén e mais de toda a ribeira de Tiro e Sidón. Coa mirada posta nos seus discípulos, Xesús dixo:
Ditosos vós os pobres, porque voso é o Reino de Deus.
Ditosos os que agora pasades fame, porque Deus vos fartará.
Ditosos os que agora chorades, porque riredes.
Ditosos vós, cando vos aborrezan os homes, vos expulsen e vos aldraxen, cando poñan nas listas negras o voso nome por causa do Fillo do Home: alegrádevos nese día, brincando de gozo, porque grande será a vosa recompensa no ceo, pois así mesmo foi como os pais deles lles fixeron ós profetas.
Pero, ¡ai de vós, os ricos, porque xa acadastes a vosa satisfacción!
¡Ai de vós, os que agora estades fartos: xa pasaredes fame!
¡Ai de vós, os que agora rides: xa choraredes e xa laiaredes!
¡Ai, cando todos falen ben de vós: o mesmo fixeron os seus pais cos falsos profetas!
Palabra do Señor
Grazas a Deus
PALABRA REMOÍDA
Moitas veces ocórrenos que a forza de escoitar unha noticia que perdura e que se alonga no tempo, afacémonos a ela e xa non nos afecta. Despois do primeiro impacto que nos causa (sexa positivo ou negativo) logo deixámonos ir e acostumámonos á súa presenza nas nosas vidas e xa nos esvara. Temos bos exemplos disto que vimos dicindo a diario: as mulleres que morren vítimas da violencia, as persoas que morren pola guerra, as vítimas da DANA, as persoas que... Poñemos o piloto automático, pensamos “outra vez co mesmo” e deixamos que a indiferenza aniñe no noso corazón. Esquecemos que, detrás deses datos numéricos e estatísticos hai persoas con nomes e apelidos; persoas coma nós; persoas irmás nosas. E iso é moi perigoso, porque ser indiferente é o peor que lle pode pasar a alguén. Ser indiferente é ser invisible, é non contar, é non existir.
E para que nos lembremos, para que non caiamos no Alzheimer espiritual que denuncia Francisco, o Evanxeo que vimos de proclamar dinos ben clariño que as persoas pobres, as persoas famentas, as persoas tristes... as persoas descartadas por unha ou por outra causa son as preferidas de Deus, son as meniñas dos seus ollos. Porén, nós seguimos rexeitándoas e, como denuncia o profeta Xeremías, estamos retirando a Deus do noso corazón.
A mensaxe de Xesús rompe cos esquemas de felicidade do noso primeiro mundo, e poida que en pleno século XXI sexa un tanto estraña, porque estamos afeitos, tamén os cristiáns, a vivir nunha sociedade que estivo e que está de parte dos poderosos e dos que basean a súa felicidade na economía materialista. Así é imposible entender a mensaxe de Xesús e o seu programa de vida; pero o Espírito sopra na nosa historia, invitándonos a espertar para tomar en serio a conciencia social do Evanxeo. ¡Que nos deixemos guiar por el!.
Hoxe é un bo día para facer un exercicio de memoria que nos permita lembrarnos de que nós, coas nosas actitudes, coas nosas palabras, co noso antitestemuño moitas veces tamén facemos que a desigualdade que xera a inxustiza medre. Porque o verdadeiro desenvolvemento humano cimentarase no cambio de actitudes: de donos e propietarios do mundo a moradores e coidadores, que loitan por unha vida digna, na casa común, para toda persoa.
ORACIÓN COMPARTIDA
Con alegría e confianza, con espírito de pobres, rezamos dicindo:
QUE CAMIÑEMOS NA TÚA BENAVENTURANZA
û Para que toda a Igrexa sexa capaz de acoller a invitación de Deus a camiñar na benaventuranza de poñer no centro o ser e non o ter, OREMOS.
û Por todas as persoas que se atopan nunha situación de sufrimento, polas persoas enfermas, polas persoas que viven con fame e sede, polas persoas que non ven respectados os seus dereitos e a súa dignidade, OREMOS.
û Polas nosas parroquias, para que non permitamos nunca que ningunha persoa caia no esquecemento ou na indiferenza, OREMOS.
û Por cada un e cada unha de nós, para que para que comprendamos que é mellor dar que recibir, servir que dominar, compartir que acaparar, perdoar que vingarse, OREMOS.
Grazas, Señor, por invitarnos a camiñar contracorrente nun mundo individualista e pechado na indiferenza. P.X.N.S. Amén
MIRADA DE ESPERANZA
Mira, non te trabuques,non busques a felicidade barata,
non a busques polos camiños trillados que nos pintan.
Non fagas caso dos reclamos da publicidade
nin te deixes levar da sedución das cousas.
Non está a dita en ter moitas cousas,
en lucir boas marcas, en conseguir gran fortuna.
Non está a dita nos praceres da vida
ou en chegar a ser unha estrela.
Esta dita é enganosa, e fuxe.
A xente mátase por ela e termina sendo infeliz.
Eu vin a felicidade na cara da xente pobre, que era libre.
Eu vin a dita en persoas que choraban; pero facíano con fe e abertas á esperanza.
Non é máis feliz o que máis ten, senón quen máis comparte.
Non é máis feliz o ansioso que mendiga o pracer de porta en porta,
senón o que escala a montaña da liberdade.
Non é máis feliz o escravo dos seus instintos, senón o escravo do amor.
Ditoso, pois, quen se abre aos camiños do amor.
Bendita a persoa que se nega a si mesma para dar vida aos demais.
Comentarios