Ir al contenido principal

Bautismo 2009

A Auga do Señor, Auga que transforma vidas e corazóns

PÓRTICO

            As celebracións de todos estes días víñannos presentando unha imaxe de Deus cercana, sinxela, chea de amor e preocupación por nós. O Deus que nos bendí coa súa Palabra, coa súa presenza, co seu pan. Esta bendición de Deus, hoxe fainos lembrar o noso bautismo; nel fomos acollidos na grande asemblea da eclesialidade. Desde el tod@s comezamos a ser Igrexa, e polo tanto empeñados, coma Xesús, na tarefa de facer dela rostro humano e visible de Deus.

            Que na celebración de hoxe renovemos este noso compromiso de ser no mundo espello da presenza  Deus.

O PERDÓN

[  Señor, polas veces nas que temos esquecido que somos membros da Igrexa, e non simples consumidores de celebracións, SEÑOR,QUE A TÚA AUGA LIMPE A NOSA VIDA.

[  Cristo, polas veces nas que non nos deixamos limpar pola túa auga e cambiar o corazón, CRISTO, QUE A TÚA AUGA LIMPE A NOSA VIDA.

[  Por ternos negado moitas veces a beber da auga da túa fonte.Unha auga que nos fala de superar rancores e envexas, SEÑOR, QUE A TÚA AUGA LIMPE A NOSA VIDA.

REMUÍÑO

*      O bautismo: auga que cambia vidas e actitudes:  Todos sabemos o importante que é a auga.Como a botamos en falta en tempo de seca!. Pois é tamén un símbolo fundamental para entender a vida de fe. Xesús utiliza a auga para por de manifesto que do mesmo xeito que sen ela non podemos vivir, tamén a través dela incorporámonos á comunidade cristiá. A auga que sobre as nosas cabezas botaron no día do noso bautismo, simboliza a incorporación á comunidade, á fe, á vida, ao seguimento de Xesús e á vivencia da súa mensaxe. Non estraguemos entón, coas acomodacións fáciles, este rico simbolismo dun elemento tan fundamental para a nosa vida!. Deixémonos bendicir por ela, acollámola como signo de que estamos dispostos a deixarnos acoller pola frescura da mensaxe de quen se deixou enchoupar da auga limpa e transformadora de Deus.

*      O bautismo: fonte de vida: Todos sabemos que supón cando unha fonte deixa de botar auga. Parece como se a vida desaparecese, todo se volve seca e murcho. Pois o mesmo nos pode pasar a nós se reducimos a fe a simples cumprimentos de prácticas que nos ensinaron desde pequenos, pero sen facer o esforzo por entrar nelas e tentar entender o seu significado; se non somos capaces de distinguir o que son os símbolos e os signos que utilizamos para expresar vivencias e situacións ás que as palabras sempre nos quedan curtas, dificilmente seremos capaces de entender, mellor, de escoitar a voz de Deus que nos vai falando a través deles. O bautismo non é so un rito, con el queremos expresar que Deus entra na nosa vida, que é o noso guieiro, que somos invitados a deixarnos levar por el. Por que lle poñemos as cousas tan difíciles?. Por que pomos tantos atrancos a esta presenza de Deus en nós?.

*      O bautismo:fonte de salvación e presenza do Espírito: Se somos capaces de distinguir o núcleo da casca, é dicir, o fundamental do que é roupaxe externa, propia das expresións de cada momento da historia, conseguiremos entender qué queremos expresar cando dicimos que o bautismo incorpóramos a un camiño da salvación. É dicir, que nos abre a unha vida distinta, onde as cousas, por difíciles que sexan –e así serán moitas veces– teñen un rumbo, un camiño, un final que lles da sentido. A salvación supón descubrir que o mundo non está entregado ás leis mecánicas ou que é froito do azar e da necesidade –acoller a salvación na vida de cada un, lévanos a non caer na tentación de pensar que estamos predestinados, ou de que o destino de cada un está escrito e non é froito da liberdade, e das decisións de cada un-; ao contraio, a salvación ponnos de manifesto que ese Deus no que cremos, ao que nos incorporamos cando nos bautizamos, ten un plan, personalizado, poderíamos dicir para cada quen. Un plan que nos fala de plenitude, realización, felicidade. Por que nos custa tan pouco confiar no que din os que non pensan así, e tanto confiar na Palabra do Deus que desde o principio, e de moitos xeitos nolo ven dicindo?. Abrámonos á confianza dunha vez por todas!.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Volvemos reunirnos no nome do Señor, El lémbranos que o bautismo incorpóranos a unha vida chea de esperanzas, e na que as tristuras atopan consolo na Palabra viva e sempre estimulante que nos abre camiños e nos afasta das tebras. Nesta fe, chamada a ser vivida de maneira comunitaria, digamos xuntos:

GRAZAS POR LIMPAR A NOSA VIDA COA AUGA DA PAZ

Ø  Que na Igrexa saibamos traballar sempre por poñer esperanza alí onda hai tristura e desconsolo ,levando a auga que limpa e estimula, OREMOS.

                  GRAZAS POR LIMPAR A NOSA VIDA COA AUGA DA PAZ

Ø  Que nas nosas comunidades  saibamos vencer a tentación de reducir a vida de fe a tradicións e costumes. Que descubramos que confesarnos crentes supón esforzarnos por deixarnos enchoupar da auga que nos fala de solidariedade, paz e entrega aos demais, OREMOS.

                  GRAZAS POR LIMPAR A NOSA VIDA COA AUGA DA PAZ

Ø  Que saibamos levar a auga do Evanxeo aos que están enfermos, tristes, derrotados e sen norte na súa vida, OREMOS.

                  GRAZAS POR LIMPAR A NOSA VIDA COA AUGA DA PAZ

Señor, que nos deixemos limpar pola auga que renova a nosa vida e alenta os nosos proxectos. P.X.N.S..Amén.

REFLEXIÓN(Lectura do Salmo 71)

En ti, Señor, acóllome,

que endexamais non me vexa confundido.

Pola túa xustiza, líbrame, deféndeme,

inclina o teu oído e sálvame.

Se ti a rocha do meu refuxio

sempre disposta para salvarme:

Ti que é-la miña forte cidadela

rescátame, meu Deus, do poder dos malvados.

Ti es, Señor, a miña esperanza

a miña confianza, Señor, desde a mocidade.

Desde o nacemento apóiome en ti,

desde o seu materno ti é-lo meu amparo.

A ti vai sempre a miña loanza.

Para moitos convertinme en escarmento,

mais ti es para min forte refuxio.

Da túa loanza está chea a miña boca,

e da túa glorificación, o día enteiro.

Non me rexeites na vellez,

non me abandones cando me falten as forzas.

A miña lingua cantará decote a túa xustiza,

mentres fican avergoñados e confusos os que buscan o mal.

CANTOS

·        Entrada: Que ledos hoxe estamos

·        Lecturas: A Auga do Señor

·        Ofertorio: Grazas, Señor, na mañá

·        Comuñón: Pola vida que regalan os teus dedos

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2025

  MENTRES HAXA PERSOAS, HAI ESPERANZA CANTO GOZOSO o     ENTRADA:  Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) o     LECTURAS:  Ti es o pan do ceo (Nº 33) o     OFERTORIO:  Quédate, Señor, connosco (Nº 63) o     COMUÑÓN:  O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Festa da mesa preparada para compartir. Festa da mesa que acolle, reúne, escoita e acompaña. Festa da comuñón e non da soidade. Festa que nos urxe a camiñar; pero non de calquera xeito, senón polo camiño da, esperanza que, neste ano xubilar, cobra un sentido especial para as persoas cristiás, converténdose en camiño para peregrinar na súa procura, e tamén para sandar o sufrimento de tantas persoas que loitan por atopar unha saída á súa dor. O camiño da esperanza é sempre un camiño de busca. Unha busca que nos convida a ser persoas portadoras e sementadoras da bondade e da tenrura de Deus, ese Deus que h...

1 Advento 2024

Carpinteiras do berce da esperanza   CANTOS ·        ENTRADA: Volve, Señor. (Nº 90) ·        LECTURAS: Amostrame, Señor, os camiños da vida (Nº 20) ·        OFERTORIO: Velaquí Señor o viño (Nº 37) ·        COMUÑÓN: Xesús chamado amigo (Nº 89)   SINAL O sinal que utilizaremos neste tempo de Advento vai ser un berce. Berce que iremos conformando ao longo dos catro domingos, para que cando chegue o día de Nadal poidamos poñer sobre el ao Neno recén nacido.   ABRINDO O CORAZÓN             Comezamos hoxe as catro semanas de Advento previas ao tempo de Nadal. Ao longo delas invitarásenos a volver os ollos e o corazón ao Señor, de xeito que cando El chegue nos atope cos brazos abertos e toda a mellor das disposicións para que quede con e entre nós.          ...

3 Advento 2024

  CARPINTEIRAS E CARPINTEIROS DO BERCE DA XUSTIZA SINAL DE ADVENTO:  Colocamos no taboleiro a terceira parte do noso berce. CANTO GOZOSO   §      Entrada: Volve, Señor (Nº 90)  §      Lecturas: Que ledicia miña (Nº 4) §      Ofertorio: Na nosa terra (Nº 36) §      Comuñón: Ven axiña visitarnos (Nº 86)   OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN   Estamos xa no terceiro domingo do Advento. Nas semanas anteriores a Palabra de Deus invitábanos a espertar e a ir preparando o berce do noso corazón. Neste domingo, entre as palabras de ánimo do profeta Sofonías e a invitación á ledicia de Paulo, fáisenos unha nova indicación que vén responder, coma nos tempos do Bautista, á nosa pregunta de “que temos que facer?”. A indicación desta terceira semana é ben directa e clara: convértete e practica a xustiza!. Porque non nos enganemos: todas as persoas estamos necesitadas de conversión, de cambiar actitud...