HOXE PODE SER UN GRAN DÍA
PÓRTICO
É triste, pero cada día coñecemos a moita xente que nace, crece, traballa, reprodúcese (ou non), xubílase e morre. Así, sen máis. Endexamais se preguntaron quén son, cómo son, qué fan, por qué o fan, para qué viven, cara onde camiñan…. ou cara onde quixeran camiñar. Porque ser protagonistas da nosa propia historia, vivir a tope a vida, chegar a ser persoa… non é algo que se nos dea feito, que se consegue con ir sumando anos ou que se atopa sen buscar seriamente.
Descubrir o sentido profundo da vida, ser nós mesmos, é tarefa persoal e intransferible. A tarefa máis urxente e primeira de toda a vida. Porque Deus chámanos a ser nós mesmos, a vivir unha existencia humana e humanizadora, libre e liberadora… e ensinounos o camiño: o servizo. Que a celebración que agora comezamos nos axude a decatarnos de que hoxe é un bo día para descubrilo.
O PERDÓN
- Por non querer dedicar tempo a revisar a nosa vida, e recoñecer que moitas veces facémoslle mal aos demais co que dicimos e facemos, SEÑOR, AXÚDANOS A CONVERTERNOS.
- Porque desconfiamos das persoas, dos seus intereses, da súas motivacións negándolles así a nosa confianza, CRISTO, AXÚDANOS A CONVERTERNOS.
- Porque son demasiadas as ocasións nas que nos refuxiamos na masa, no ruído e na superficialidade, para evitar tomar decisións e enfrontarnos aos problemas, SEÑOR, AXÚDANOS A CONVERTERNOS.
REMUÍÑO
- Hai acontecementos na vida das persoas que fan cambiar o noso comportamento, o noso xeito de vida: namorarnos, unha nova amizade, o nacemento dun fillo… Por desgraza, a fe e o encontro co Resucitado non é un deles. Porque vinte séculos despois, o encontro con Xesús, desgraciadamente, non provoca en nós unha integración, un cambio de vida. É verdade que seguimos dicindo e escoitando que o Reino está cerca, mesmo que está dentro de nós; pero na meirande parte dos casos non cremos o que dicimos e, en consecuencia, non cambia a nosa vida. Pedro, André, Santiago e Xoán escoitaron estas palabras de Xesús e créronas. Deixaron as súas barcas, as súas redes, a súa casa… todo o que tiñan. Pero había algo naquela chamada que os convence. E nós?. É posible que ata o de agora, recibiramos unha chamada sociolóxica: nacemos nunha civilización, nunha familia e nun momento no que tiñamos que ser cristiáns. Herdámolo, coma os apelidos. Pero fáltanos o adestramento persoal, a resposta concreta, consciente, madura, reflexiva.
- Porén, o encontro con Xesús debería transformar todas as realidades deste mundo: redes, familia, barca, negocios, traballo… quedarán descentradas. Porque o Deus que nos revela Xesús é o Deus do Reino: bo, misericordioso, cercano aos pobres e aos que precisan xustiza. E nós, coma seguidores seus, somos as súas mans, os seus ollos, o seu corazón, neste noso Nínive de crise, de nihilismo, de paro, de marxinación, de contratos-lixo.
- Porque só desde unha actitude de coherencia e compromiso fondo con Aquel en quen cremos, só se realmente a fe pinta algo na nosa vida, seremos quen de facer que os demais se cuestionen pola relixión, se cuestionen por Deus. A isto é ao que fai referencia a expresión “pescadores de homes”, que hoxe escoitamos no evanxeo e que moitas veces malinterpretamos primando a cantidade sobre a calidade, converténdoa en sinónimo de imposición. Hoxe, máis que nunca, é importante que entendamos que o camiño nunca pode ser o da imposición, o do medo ou o da obriga, nin tampouco o da obediencia cega, pois ademais de seren contrarios á mensaxe de Xesús, son armas de dobre fío que se volven contra nós co paso do tempo. O camiño pasa pola invitación, e non pola imposición; polo cuestionamento, e non pola obediencia cega; polo afondamento da fe coma resposta ao sentido da vida, e non polo adoutrinamento ou cumprimento de normas sen sentido.
- Hoxe tamén, Xesús, dinos a cada un e cada unha de nós: vinde comigo. Hoxe pode ser un gran día, plantexémolo así.
ORACIÓN DA COMUNIDADE
Abrámonos ao vento do Espírito para que El nos axude no noso proceso de conversión, e digamos xuntos:
FAINOS MUDAR Á CONVERSIÓN
- Pola Igrexa, para que fomente entre todos los cristiáns o respecto a outras crenzas, culturas e razas, e así entre todos busquemos aquilo que nos fai máis humanos e que fai da convivencia o mellor xeito de vivir, OREMOS.
FAINOS MUDAR Á CONVERSIÓN
- Para que as nosas comunidades descubran que só desde actitudes que saben asumir os seus erros e superar a tentación de crerse mellores que os demais, camiñamos na conversión do Reino, OREMOS.
FAINOS MUDAR Á CONVERSIÓN
- Por nós, para que no día a día da nosa vida saibamos recoñecer que estamos necesitados de tempo de calidade, tempo de reflexión, tempo de discernimento, para abrirnos á esperanza, OREMOS.
FAINOS MUDAR Á CONVERSIÓN
Señor,que nunca teñamos medo de revisar as nosas actitudes e comportamentos, pois sabemos que ti nos invitas sempre ao cambio e á renovación.P.X.N.S.Amén
REFLEXIÓN
Moitos anuncios,
moitas promesas,
moitas rebaixas,
moitas oportunidades,
moitas gangas…
Moitas veces susúrranme constantemente as súas ofertas.
Pero non me satisfacen,
nin me alimentan nin me quitan a fame,
nin me fan medrar coma persoa.
Neste mar de palabras,
eu só quero dar creto
á túa Palabra, boa e nova,
valiosa e gratuíta,
que me ofrece vida,
dignidade e ledicia.
Eu só quero darche creto a Ti,
que es palabra e vida.
CANTOS
ENTRADA: Amigos nas penas
LECTURAS: Arrepentido
OFERTORIO: Na nosa terra
COMUÑÓN:O amor é o meirande
Comentarios