Ir al contenido principal

Nadal 2015

Ofrecendo sempre misericordia, chega o mensaxeiro traendo a boa nova farturenta que se fai palabra viva e acolledora para quedar entre nós


Descarga o ficheiro PDF

SINAL DO NADAL
1- Ao comezo da celebración imos ata o nacemento e colocamos a figura do Neno. Onde non haxa nacemento, pódese colocar no berce que adoita estar diante do altar a figura do Neno, e que logo se dará a bicar no remate da celebración. O que queremos significar é que o berce, antes baleiro, convértese agora en berce no que tod@s somos acolid@s, por riba de raza, xénero, relixión ou cultura. Porque confesar a fe é facer do noso actuar imaxe do Evanxeo.
2- Tamén se pode colocar, logo de mostralo a tod@s, no portal o texto coas obras de misericordia, para poñer de manifesto que o Deus Neno que chega, faino sendo testemuña da misericordia da que nos invita a dar testemuño.
CANTO AGRADECIDO
§  Panxoliñas
ESCOITA ACTIVA
É Nadal. Si, Deus nace en rúas e fogares, en actitudes e comportamentos, en sorrisos e alentos. Deus nace, e esta é a gran afirmación que nos axuda a entender o que hoxe celebramos en tódalas comunidades cristiás do mundo. Nace para quedar e acompañar; nace para denunciar as inxustizas e os abusos; nace para non calar diante da mentira dos que nos queren facer crer que todo vai ben e é moi bonito; nace para os resentidos, para os que perderon a esperanza, para os que foron desprazados, para os que... Si, nace para que non nos deixemos levar da tristura do corazón e da incapacidade para levantarnos logo dunha caída, un fracaso ou un desengano. Nace para nós e con nós. Nace para dicirnos que hai esperanza, que o futuro depende de nós, que detrás de cada persoa hai unha historia, unha vida; tamén moitas veces un berro que nos di: estou aquí, préstame a túa atención e algo do teu tempo. Nadal é nacer, e El lémbranos hoxe que naceremos cantas veces esteamos dispostos a volver a empezar e a non deixarnos levar do derrotismo. Máis alá dos focos das televisións segue habendo persoas que necesitan que sexamos as súas parteiras e lles axudemos para que o seu nacemento sexa de paz, xustiza e solidariedade. Que mellor que experimentalo desde o xa desta celebración que agora comezamos.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
Ø  Porque pasamos de ser construtores de xustiza e e paz; SEÑOR, GRAZAS POR CURAR AS NOSAS FERIDAS.
Ø  Porque desprezamos ao irmán e crémonos mellores; CRISTO, GRAZAS POR CURAR AS NOSAS FERIDAS.
Ø  Porque ignoramos que o amor só se fai rostro na misericordia vivida co irmán necesitado de ser perdoado; SEÑOR, GRAZAS POR CURAR AS NOSAS FERIDAS.
OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN
o   Cantas veces non temos manifestado a fermosura do mundo no que vivimos! Cantas veces non temos quedado admirados ao ver unha paisaxe, ou ao contemplar unha foto ou as imaxes dunha película onde se nos mostra a fermosura de canto nos rodea! Pero tamén cantas veces temos sentido tristura ao contemplar a destrución desta mesma paisaxe por mor da acción predadora dos seres humanos. Somos sinal de contradición: tanto podemos facer cousas grandes e ao servizo e a dispor de tod@s, como tamén poñer a nosa intelixencia ao servizo da destrución da nosa casa común. Xa nolo lembraba Francisco na súa encíclica ”Laudato si”: se non termamos do que é de tod@s, que mundo lle imos deixar aos que veñen tras de nós? Para invitarnos a non esquecer que Deus nos ofrece esta casa para vivir nela do xeito máis humano e feliz posible, faise un de nós. Asume a nosa condición humana, pon os pés na terra para, como dicía Isaías, “anunciar fartura e proclamar felicidade” sen excluír a ninguén, e promovendo sempre compromisos de acollida e integración. E fronte a comportamentos que só buscan e pensan no individual, no propio, El ofrécenos a salvación sen rebaixas nin pactos, senón de xeito universal. Para iso nace, por iso está aquí e con nós quere contar. Celebremos esta Boa Nova coa ilusión de quen espera que a súa chegada nos axude a abrir ben os ollos e mirar máis alá de nós mesmos. Mensaxe e mensaxeiro xa chegaron, están aquí. Agora necesitan que este fermoso agasallo o abramos e coidemos, coma tesouro que é, para que non o estraguemos nin nos aburramos del. É que temos tantas cousas, que xa non sabemos separar o importante, o fundamental, do accesorio!
o   Desde sempre, e sen cansar, insiste unha e outra vez para agasallarnos coa súa presenza. Tamén desde sempre, e cansando moito, temos confundido, manipulado e esquecido a súa mensaxe. Nun neno que morre na praia, nunha muller que sofre violencia, nun moz@ que se sente acosado, nun pobo que é humillado e sometido, nun vello que non é atendido con cariño e tenrura, nun desprazado ao que se lle impide buscar e loitar unha vida mellor e máis digna, nun ... Destes e moitos máis xeitos nos vai falando este Deus que hoxe, de novo, peta na porta da nosa casa para que lle abramos. Ímonos limitar a non facer barullo desde dentro e axexar pola “miriña” por non ter a valentía de abrirlle e dicirlle: pasa, aquí sempre es ben acollido?
o   Porque El, como nos dicía Xoán no Evanxeo, o que quere está ben claro: acampar entre nós, ser acollido, quedar a nosa beira. Fagámoslle, logo, oco para que non se senta nin desprezado nin utilizado segundo os intereses dos que mandan e o manexan todo. Sabendo facer unha lectura crente e actual deste nacemento, nin as figuras serán bonecos nin a falsa ilusión das luces de cores e as felicidades retóricas, acamparán no noso corazón.
FRATERNIDADE ORANTE
Celebramos que Deus vén para quedar, e digamos xunt@s:
QUÉDATE NA NOSA CASA, SEÑOR
       Para que sexamos Igrexa de misericordia onde se acolla, se visite a quen está enfermo, se acompañe a quen está solo e non se cale diante de quen é maltratado, OREMOS.
QUÉDATE NA NOSA CASA, SEÑOR
       Para que non deixemos que o sentido cristián da vida esmoreza nas nosas parroquias, familias e relacións de uns para cos outros, OREMOS.
QUÉDATE NA NOSA CASA, SEÑOR
       Para que poidamos dicir con sinceridade nin vergoña: é Nadal! Deus nace hoxe en min para renovar o meu compromiso de ser, cada día do ano, mellor persoa, veciño, pa/nai,fillo/filla, compañeiro/ra... sabendo perdoar, escoitar e axudar, OREMOS.
QUÉDATE NA NOSA CASA, SEÑOR
Señor, hoxe naces no mundo para lembrarnos que, se queremos, é posible seguir sementando entendemento e colaboración por riba do enfrontamento e os intereses mesquiños e egoístas. P.X.N.S. Amén.
MIRADA ESPERANZADA
Nadal é Deus connosco, feito un de nós.
Nadal somos nós con Deus, cercanos a El e feitos rostros humanos de Deus.
Cando nós queremos ver o noso rostro necesitamos un espello.
Cando Deus quere ver o seu rostro, só necesita mirar ao seu fillo encarnado e feito un coma nós.
A palabra viu a nós para facerse dos nosos.
Por iso Nadal é comuñón e comunicación.
É festa de encontro e acollida,
é festa para dicir nós e abandonar o eu.
Festa para dicirnos papá e mamá,
festa para recibir e conceder o perdón.
Festa de luz e vida,
festa de amor e misericordia.
Nadal, nacer, renovar e vivir.
Grazas, Señor, por quedar con nós.
(Sobre unha idea do libro de Caritas, Advento e Nadal)

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel