Ir al contenido principal

Festa de Todos os Santos 2018



Festa de Tódolos Santos 

A festa da dos que pasaron con sinxeleza facendo do servizo ledicia
Cantos

Entrada.- Benaventurados
Lecturas.- camiñarei na presenza do Señor
Ofertorio.- Deixate querer
Comuñón.- Pan do ceo

Pórtico

          Deus únenos hoxe no seu amor desde o testemuño dos homes e mulleres b@s e xeneros@s, para os que a esperanza e a sinxeleza foron eixes da súa vida. Este mesmo Deus acóllenos ao seu carón para invitarnos á confianza diante de toda a desconfianza do noso mundo. Chámanos chamarnos polo noso nome fronte ao anonimato que nos ignora e silencia; ofrécenos  a súa man nun momento no que o individualismo e o interese puramente materialista se vai impondo por riba da amizade, o amor e a espiritualidade de quen fai da dignidade respecto de persoas e vidas. A festa de hoxe, quere ser logo, chamada a non deixarse arrastrar do pesimismo, para facer agromar a esperanza daquel que sempre que achega a nós, non canse de dicirnos: benaventurados.  Por tant@s Benaventurados que responderon a súa invitación, compartimos e celebramos hoxe este momento de oración.

Perdón

*    Para que aprendamos a facer da nosa vida servizo e non egoísmo.  Señor, que non nos arrastre o pesimismo.

*    Para que non caiamos na tentación da imposición e a falta de respecto aos demais. Xto., que non nos arrastre o pesimismo.

*    Para que os nosos ollos non se pechen diante da inxustiza. Señor, que non nos arrastre o pesimismo.

Remuíño

*    Benaventurad@s dinos o evanxeo que acabamos de proclamar, Benaventurad@s por non deixarnos arrastrar polo que fan todos e caer na mediocridade de quen fai da súa vida vulgaridade que se desenvolve no culto aos cartos, ao poder, ao autoritarismo e ao abuso e imposición. Ao longo da historia da humanidade teñen sido moitos e moitas os escollid@s, Salvad@s e agarimd@s pola tenrura deste Deus que hoxe nos invita a facer memoria histórica de agradecemento das persoas que foron deixando pegada no mundo; as persoas capaces de transformar as estruturas inxustas en servizo, colaboración e gratuidade xenerosa; e que xa gozan da presenza de Deus. Hoxe miramos a tódals xentes para as que o recendo de amor foi o seu xeito de actuar e tratar aos demais.

*    Tomando en serio a palabra proclamada, e prestandolle atención, descubriremos que a mensaxe que nos quere dirixir é en positivo: a bondade do amor de Deus está moito máis presente entre nós do que cremos, por iso temos que deixar de laiarnos, mirar só o negativo, e comezar a construír desde o bo que percibimos ao noso redor. Unha bondade que se nos mostra cada día nas persoas que dan o seu tempo como servizo aos demais, nas que se abren ao compartir o que teñen, nas que están dispostas a facer da vida dos outros un tempo de sorriso e paz. Esa foi a tarefa na que tanto se implicaron homes e mulleres aos que temos coñecido, e que hoxe queremos dicirlle desde esta nosa oración comunitaria: grazas polo voso exemplo, grazas polo camiño que nos abristes, grazas por mostrarnos de que fronte  ao noso pesimismo hai outro xeito, outro mundo, outro corazón que crece e vive en esperanza.

*    A celebración de hoxe  tan que ser para tod@s nós unha celebración de agradecemento, por todo o Reinado de Deus que temos recibido a través da vida, o exemplo e o testemuño das persoas coas quer temos compartido tempo e vida, e que repousan nos “camposantos” das nosas parroquias. E inda que os seus nomes non están nos calendarios, nin as súas festas non se celebran con foguetes e música, hoxe nós, miramos para as lapidas nas que están escritos os seus nomes, e cheos de agradecemento celebramos que teñan sido as mellores testemuñas do amor de Deus. Os mellores embaixadores do ilusionante e esperanzado proxecto de amor, paz e xustiza que viviu e nos invitou a vivir Xesús de Nazaret. Por iso nós hoxe, con actitude orante, corazón latexando de lembranzas e pensamento agradecido nos reunimos para celebrar que “ por riba das  nosas distancias, hai unha fe; unha esperanza que medra en nós tamén . Desde esta fe e nesta esperanza hoxe a nosa presenza é tamén compromiso de recoñecemento do recibido e esixencia para transmitirlle aos que veñen tras de nós o testemuño da identidade crente e servidora que hoxe celebramos.

Oración da comunidade

          Deus, que é amor e acollida, invítanos neste momento a compartir a oración comunitaria dicindo xunt@s: Grazas pola sinxeleza da xente de ben.

Ø  Para que en toda a Igrexa saibamos ser agradecidos e valoremos os exemplos de xenerosidade de tantas persoas, que hoxe, na súa festa, a festa dos santos sen calendario, ven recoñecido o seu traballo e o seu esforzo. Oremos. Grazas pola sinxeleza da xente de ben.


Ø  Para que nas nosas comunidades non desalentemos nunca, e nos esforcemos por ser testemuño de tenrura e servizo sen mediar interese nin cartos. Oremos.  Grazas pola sinxeleza da xente de ben.


Ø  Para que cada un / ha de nós, saibamos valorar a felicidade está na capacidade que teñamos de saír ao encontro dos demais e ofrecernos como samaritanos servidores e ledos. Oremos. . Señor, grazas por facer da santidade don e entrega.

Grazas, Señor, por este día no que nos mostrar a riqueza da vida de tantas persoas que pasaron pola nosa vida facendo o ben. Por Xesucristo o noso Señor. Amén.

Reflexión

Señor, axúdame a ser Santo:
Santo sen premio,
Santo para non ofenderte,
Santo para servir mellor aos demais.
Señor, neste día,
que recordamos e celebramos a memoria de tódolos Santos,
axúdame a acercarme máis a Ti.
que o Espírito, me conceda os dons necesarios para ser mellor.
Non porque eu mereza algo,
Senón para que a miña loanza chegue a Ti, máis plena.
Señor, Perdóame,
Polas miñas infidelidades e abandonos,
Por todo o que podía ter feito e non fixen,
Por todo o que podía ter servido e non servín,
Por todo o que teño desaproveitado.
Dáme a túa Bendición para que o resto da miña vida,
te sexa Fiel e Caritativo,
Luz Túa e Servidor de Todos,
segundo Ti me pidas en cada momento.
Grazas Señor pola Túa Misericordia comigo.Amén.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

4 advento 2023

  Advento, tempo de Xenerosidade Sinal de Advento .- Engadimos un novo elemento ás miradas con corazón deste Advento, a Xenerosidade Cantos          Entrada.-   Volve, Señor ( 90 ) Lecturas.- Benaventurados ( 119   ) Ofertorio.-   Velaqui Señor o viño ( 37) Comuñón.-   Xesús chamado amigo   ( 89 ) Abrindo o corazón Chegamos ao final de traxecto deste tempo de Advento. Ao longo destas catro semanas fóisenos invitando a facer un fondo proceso de revisión das nosas actitudes e comportamentos. E non era calquera o que nos invitaba, foi a voz de Xoán Bautista a que nos ía marcando este camiño que tiñamos que preparar cada un e cada unha de nós de maneira repousada, tranquila, sincera e liberadora. E para que? Para poder chegar a esta noite co corazón preparado para acoller nel ao neno que chega para traernos ilusión, esperanza, xenerosidade e, por riba de todo, a salvación. É dicir, sentido e horizonte para a nosa vida. Unámonos logo par co

Transfiguracón 2023

  COS OLLOS ABERTOS E COS PÉS NO CHAN CANTO GOZOSO o     ENTRADA:  Vinde axiña (Nº 10) o     LECTURAS:  Escoita ti (Nº 26) o     OFERTORIO:  Déixate querer (Nº 61) o     COMUÑÓN:  Quédate Señor connosco  ESCOITA ACTIVA O medo a correr riscos é unha das cousas máis paralizantes. Temos medo ao novo, como se conservar o pasado garantira automaticamente a fidelidade ao Evanxeo. Por medo calamos cando teriamos que falar, desentendémonos cando deberiamos intervir, non debatemos temas importantes para evitar plantexamentos novidosos. Temos medo a revisar liturxias e ritos que valeron noutro tempo, pero que na actualidade non din nada. Temos medo a falar de dereitos humanos, de diversidade, a recoñecer o papel da muller dentro da Igrexa. Temos medo a poñer por riba de todo a misericordia...  Segundo o relato evanxélico, os discípulos caen por terra cheos de medo.... pero Xesús achégase e dilles –dinos-:  erguédevos, non teñades medo . Que a celebración deste domingo, a Transfiguración do Señor