Ir al contenido principal

...A do Pai Bo (Coresma 2007)

A do fillo pródigo?. Non …. mellor a do pai bo

Remol 4º Domingo de Coresma

Pórtico

Ah!! A parábola do fillo pródigo, esta xa a escoitei... e sen querer xa pensamos noutras cousas e desconectamos, perdéndonos a novidade que encerra. Pero, e se a chamamos a parábola do Pai bo?. O conto xa cambia. Pois cómpre que pensemos nela deste xeito, xa que é no perdón, na acollida, na festa, na esperanza, onde poñemos a énfase e non no pecado, na escapada, no negativo.

Dende a liberdade de fill@s, dende a responsabilidade de sentirnos herdeir@s, comecemos esta celebración, non coma outro domingo máis, senón coma unha nova festa: o encontro co Pai.

Perdón

  • Porque preferimos andar por libre, acudindo a Ti nas dificultades, e aos demais cando os necesitamos, SEÑOR, TÉNDENOS A TÚA MAN.
  • Porque calculamos o que facemos polos demais: o tempo que lles adicamos, as forzas, os cartos que investimos neles ou os beneficios que nos aportan… e así reducimos a nosa relación con eles a un mero comercio, CRISTO, TÉNDENOS A TÚA MAN.
  • Porque somos intransixentes, intolerantes, pouco acolledores e pechamos os nosos oídos aos outr@s, especialmente cando as súas opinións ou o seu xeito de pensar non coinciden cos nosos, SEÑOR, TÉNDENOS A TÚA MAN.

Remuíño

Dáme a parte da herdanza que me toca: Dende xa hai uns séculos, as persoas quixemos ser donas do noso destino, que ninguén nos dixese o que tiñamos que facer, quixemos explorar tódolos recunchos da terra, as profundidades do mar ou do espazo; quixemos alongar a vida cos descubrimentos da mediciña e cada vez imos mais alá, mesmo parece que sen límites. É bo que progresemos, que avancemos no coñecemento e na independencia; pero sempre ao servizo do ben común, e tendo coma punto de partida o respecto da dignidade da persoa.

Con este movemento anterior e animados polo despotismo, a imposición e a acaparación da Igrexa, este progreso significou ir contra as ataduras. Unha delas era Deus, que se converteu en proxección, en opio do pobo, en morte, en mentira pois xa morreu...

A parte da herdanza que nos toca é moi boa e Deus dánola de bo gusto. Só se converte en carga cando a malgastamos sen contar con El, sen ter en conta os límites da ética, do sentido común, cando caemos no divorcio entre progreso e ética.

Tanto tempo levo contigo: É na figura do fillo maior na que aparece perfectamente debuxada a queixa que sempre facemos ao Pai: levo toda a vida esforzándome, sendo bo e boa, axudando aos demais, disfrutando do que Ti me das, da parte da herdanza que comparto contigo que…perdemos a ilusión, non aportamos nada a casa, non somos innovadores, fállanos a iniciativa... E resulta que agora ven este... Que difícil é renovar o amor, que difícil é saír das as da galiña, do seguro, de non ter dúbidas a un prezo alto, a liberdade, a madurez,.. Algo diso era o que lle pasaba ao fillo maior, que non quixo arriscar, non quixo equivocarse.

Porque estaba perdido e recuperámolo: Esta é a alegría do Pai, a nosa esperanza. Podemos refacer as amizades rotas, as xenreiras insalvables, as asperezas profundas. O Pai acóllenos e danos liberdade, non nos atenaza, non nos ameaza nin nos deixa indefensos... Que ben nos viría se puidésemos coñecer esta liberdade que é responsabilidade, madurez, que é disfrutar, colaborar e valorar os dons que nos da o Pai.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Con actitude orante, e sinceridade de corazón, queremos, Señor, compartir as nosas preocupacións e ledicias, e facémolo dicindo:

Grazas por darnos moitas oportunidades

Pola Igrexa, para que abandone esa actitude, tantas veces por ela utilizada, que amosaba o fillo máis vello da parábola, e non peche as súas portas a ninguén, comprendendo situacións, escoitando ás persoas, acollendo desde o amor e o perdón do Pai, OREMOS.

Grazas por darnos moitas oportunidades

Polas nosas comunidades, para que non caian da rutina do “sempre se fixo así”, descoidando e pechándose á novidade, pasando por alto que as persoas somos e pasamos por situacións diferentes, OREMOS.

Grazas por darnos moitas oportunidades

Por tod@s nós, para que a esperanza de sabérmonos querid@s polo Pai faga que nunca perdamos a ilusión a pesares dos nosos erros, atrancos ou fracaso, segur@s de que Ti estás sempre cos brazos abertos para acariñarnos, OREMOS.

Grazas por darnos moitas oportunidades

Grazas, Señor, por abrirnos os ollos e mostrarnos que non é nas falsas seguridades dos templos, senón nas dificultades da vida, onde temos que descubrirte e saber acompañar a cant@s se senten débiles e necesitad@s da nosa presenza. P.X.N.S. Amén.

PARA A REFLEXIÓN

Eu quedarei mud@,

sen saber qué dicir, cómo falar…

Pero Ti sorprenderasme co teu amor,

coma sempre,

e antes de que eu abra a boca,

collerasme pola man

e dirasme, coma ao fillo pródigo,

¡Ven aos meus brazos, meu fillo, miña filla,

estou esperándote!.

E daquela entenderei,

ao fin, a parábola do teu amor de Pai.

E quedará cravada no meu corazón,

para sempre,

coma un dardo fondo,

esa palabra que o di todo nos teus beizos:

¡FILLO, FILLA!.

Oxalá eu poida dicir,

con todo o meu corazón e con todas as miñas forzas,

esoutra palabra marabillosa:

¡PAI!.

Porque Ti, Señor, es verdadeiramente o noso Pai;

e nós somos, de verdade, fill@s teus.

CANTOS

ENTRADA: Arrepentido

LECTURAS: Móstranos Señor os camiños da vida

COMUÑÓN: Acharte presente na vida

Comentarios

Milo ha dicho que…
O salmo, que se pode cantar, di "saboreai e vede, como o Señor é bo", e en torno a el e á súa idea pódese facer unha catequese cuaresmal, no seo da liturxia: na acollida, no salmo, mesmo na liturxia eucarística

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel