Ir al contenido principal

No trunfo e na adversidade (Domingo de Ramos)

FÓRA DA IGREXA
MONICIÓN AO COMEZO
Rematamos hoxe o noso proceso coresmal para dar comezo ao tempo que nos vai levar da tristura á ledicia, do pesimismo á esperanza, da morte á vida, do fracaso á resurrección. Coma Xesús, tamén nós somos hoxe invitados a pornos en camiño, a superar complexos, a deixar atrás medos e desconfianzas.Queremos entrar en Xerusalén, a Xerusalén lugar de promesa e cumprimento. De tempo de chegada e inicio dunha nova xeira.Camiñemos cara á pascua.
  • Ven a ti, Xerusalén coma un agasallo
  • Chega a paz
  • Coas mans abertas e dispostas a acoller
  • Os que o ven lóano e aclámano
  • Tamén nós, somos invitados a pornos en camiño
  • Non lle digamos que non
Lectura da lectura de Filipenses 2, 6-11

MONICIÓN Á BENDICIÓN

Coma o Servo, tamén nós hoxe queremos iniciar o camiño para celebrar os grandes misterios da fe. O fracaso non nos vence, a morte non é máis ca paso, a vida chega chea de forza e plenitude, por iso erguemos os nosos ramos e as nosas palmas para que o Señor bendiga a natureza que o loa e aclama.

BENDICIÓN

Pai, santifica coa túa bendición + estes ramos, e, a cantos imos acompañar a Cristo, aclamándoo con cantos, concédenos, por el, entrar na Xerusalén do ceo. Por Xesucristo o noso Señor.Amén.

CANTO PROCESIONAL
Andarei na presenza do Señor

NA IGREXA
O PERDÓN
  • Porque moitas veces poñemos desculpas para non poñernos no camiño, SEÑOR, ÉNCHENOS DE ILUSIÓN.
  • Porque nos nosos camiños, moitas veces perdemos o rumbo, CRISTO, ÉNCHENOS DE ILUSIÓN.
  • Porque nas encrucilladas da vida, moitas veces sentímonos perdid@s, SEÑOR, ÉNCHENOS DE ILUSIÓN.

ORACIÓN COLECTA
LECTURA DA PAIXÓN SEGUNDO LUCAS

REMUÍÑO
  • Durante toda a coresma fomos dicindo: somos un pobo que camiña; e cada día íasenos invitando a facer o camiño, un camiño que nos trouxo ata Xerusalén, o lugar onde se cumpre en totalidade a misión de Xesús: morrer e resucitar. Non é entón, podémolo ver no Evanxeo de Lucas, un simple chegar a un lugar xeográfico, senón un ir adentrándonos, tamén nós, coma Xesús, no sentido pascual. Ir a Xerusalén e pórse no camiño da vida, da superación de atrancos, de loitar contra da inxustiza. Xerusalén é a referencia sempre presente no noso imaxinario, que nos vai levando do non ser ao ser; do fracaso á esperanza, da non totalidade á plenitude. Este camiño é entón avance, progreso, superación cara o que é máis humano. Domingo de ramos non é unha simple lembranza, senón unha actualización de que hai moito camiño por diante, de que nós temos que ir abrindo uns, arranxando outros e pechando aqueles que nos instalan, inmobilizan ou nos converten en seres pasivos e dependentes.
  • A condición de camiñante pertence á natureza mesma da persoa, que ben pode considerar toda a súa vida como un camiñar cara ao desenvolvemento total da súa personalidade e á consecución de todas as metas que no paso da vida nos imos marcando. Os cristiáns, como cidadáns dun mundo cheo de contradiccións, comprometémonos no mellorar/cambiar o aquí para facer sitio, e así ser acollid@s, na plenitude cara á que, de xeito definitivo, camiñamos: o acougo en Deus.
  • Para esta meta, o camiño é Cristo. Porque El é para nós camiño, verdade e vida. El, en fidelidade á súa misión percorreu os camiños do noso mundo, anunciando e facendo presente a salvación de Deus aos seres humanos. Como continuadores da súa misión, somos nós hoxe os que asumimos este reto. Que nos esforcemos por ilo convertendo en guieiro da nosa vida, e que esta Semana Santa sexa pórtico do noso compromiso.

ORACIÓN DA COMUNIDADE
Neste día no que a ledicia non debe impedirnos ver que ao noso redor segue habendo moita xente que non pode celebrar a entrada en Xerusalén, queremos, Señor, compartir a nosa oración e a nosa esperanza encomendando a cantos coma nós se senten dispostos a camiñar contigo. Por iso che dicimos:
Bendito o que ven no nome do Señor.
  • Por toda a Igrexa, para que este tempo de Misterio e esperanza, nos leve a deixar atrás rutinas e canseiras, para comezar a vivir sen medo nin crispación a túa mensaxe máis alá dos templos, OREMOS.
    Bendito o que ven no nome do Señor.
  • Polas nosas comunidades, nas que imos celebrar nestes días os grandes misterios da nosa fe, para que nos esforcemos por celebrar con convicción que, a pesares de que o camiño moitas veces non é doado, nunca o faremos sol@s, OREMOS.
    Bendito o que ven no nome do Señor.
  • Por cada unha e un de nós, que este camiño que hoxe comezamos, nos vaia servindo para descubrir que o amor é tamén esforzo, dor, escoita, diálogo,renuncia e confianza, como o foi para Xesús. OREMOS. Bendito o que ven no nome do Señor.
Xesús, ti que entregaches a túa vida por nós, colmándonos da túa misericordia, fainos participar sempre do teu amor. Que sexamos quen de cultivar as sementes do Reino, sendo así espellos da túa presenza. Por Xesucristo, noso Señor. Amén.

REFLEXIÓN
Abre os nosos ollos, Señor, para que poidamos verte a ti nos nosos irmáns e irmás.
Abre os nosos oídos, Señor, para que poidamos oír as invocacións de quen ten fame, frío, medo, e de quen se sente oprimido.
Abre os nosos corazóns, Señor, para que aprendamos a amarnos uns aos outros como nos amas Ti.
Danos de novo o teu Espírito, Señor, para que nos volvamos un solo corazón, e unha sola alma no teu nome. Amén
(T. de Calcuta)

CANTOS
  • Entrada: Andarei
  • Ao remate da lectura da Paixón: Señor, ti tes palabras de vida eterna
  • Ofertorio: Con tódalas criaturasComuñón: Eu soñei

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel