Ir al contenido principal

2 Domingo Ordinario 2009

Aprender a vivir na unidade desde a diferenza

PÓRTICO

Xa estamos no tempo ordinario. Atrás quedaron o Nadal e as festas que nese tempo celebramos. É hora de que todo o vivido nesas datas teña unha concreción na nosa vida. A Palabra que escoitaremos descúbrenos que tod@s estamos chamad@s a descubrir o noso compromiso como unha vocación ao servizo, como unha chamada persoal no aquí e no agora.

Que sexamos conscientes da urxencia de comprometernos, alí onde nos atopamos, co Reino, coa mensaxe e coa vida de Xesús

O PERDÓN

·        Porque son moitas as veces nas que facemos a nosa vontade e non a túa, SEÑOR, QUE SUPEREMOS A TENTACIÓN DE IMPOR O NOSO.

·        Porque falamos moito e escoitamos pouco, CRISTO, QUE SUPEREMOS A TENTACIÓN DE IMPOR O NOSO.

·        Porque a resposta á túa chamada non é leda nin confiada, SEÑOR, QUE SUPEREMOS A TENTACIÓN DE IMPOR O NOSO.

 

REMUÍÑO

DEUS FALA: Para que haxa comunicación ten que haber un emisor, un receptor, unha mensaxe e un medio que facilite a transmisión da mensaxe. Si a comunicación falla, pode ser responsabilidade do emisor (non emite, emite mal, non se entende...), pode deberse ao medio (hai interferencias, o medio non é o axeitado...) ou pode ser problema do receptor (sintoniza mal, non interpreta o sinal...). E este esquema tamén nos serve para explicar a comunicación entre as persoas e Deus, na que son moitas veces nas que nos parece que Deus non fala, que garda silencio, que cala.

É fácil dicir que Deus non fala, que non emite; pero non será que nós buscamos en frecuencias equivocadas, que buscamos na nosa frecuencia e non na súa?. Porque se de verdade queremos escoitar a Deus temos que exercitarnos no exercicio de buscalo. E nesta búsquea atopámonos con dificultades, moitas das cales poñemos nós mesmos. Pero Deus fálanos e chama por nós cada día: no traballo, no trato cos veciños, na relación coa nosa familia... E a súa voz, ao principio, chéganos a través de outras persoas: os nosos pais, curas, amigos... Pero non é bo quedar aí, nesa fe “prestada”, senón que temos que saber personalizala, respondendo desde dentro, poñéndonos en movemento, saíndo ao seu encontro. Porque cada un e cada unha de nós somos chamad@s persoalmente polo Señor.

 

E CHÁMANOS: E neste falar de Deus, somos chamad@s por El para que sexamos os seus profetas e mensaxeiros no medio do mundo. Chámanos tamén cando nos invita a saber acoller a tant@ irm@ns que veñen doutras culturas ou teñen outras conviccións relixiosas, e nos pide que saibamos entendelos, acollelos, escoitalos…facer cousas xuntos compartindo a oración nun Deus que é amor. O encontro de Asís nos anos oitenta, e os que seguiron despois, son unha mostra do que estamos a dicir. Chámanos cando estamos dispostos a pensar menos en nós e nos nosos, e máis nos que son distintos ou pensan de xeito diferente a nós. Sabemos que non é doado, pero aquí ten que estar a diferenza entre un que se proclama seguidor de Xesús, e non o vive e aqueles que non so nos chamamos seguidores do Mestre, senón que nos esforzamos para que a súa mensaxe se converta en realidade, é dicir, se faga vida.

Decatámonos algunha vez de que esta é a encomenda que asumimos cando dixemos libre e persoalmente, quero ser cristián?. Non podemos nin queremos calar diante de situacións que sabemos que non están ben e que lle producen dor e tristeza ás persoas que as sofren. Non podemos ser débiles cos fortes e fortes cos débiles. Non podemos vivir unha vida de rutina e de baleiro, sen tentar darlle un sentido de entrega, de servizo aos outros. Non deixemos pasar a oportunidade de ser luz, paz, sorriso, escoita e alento para todas aquelas persoas irmás nosas que nos necesitan e que precisan que alguén lles diga, vinde e veredes.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Unha vez máis, fasnos caer na conta de que a fe debe ser vivida na relación entre a necesaria unidade, e a lóxica da pluralidade. Dispostos a responder a esta invitación, dicímosche agora xuntos:

QUE AS NOSAS DIFERENZAS NON NOS SEPAREN

ö  Que na Igrexa saibamos aceptar a riqueza da súa pluralidade, e evitemos impor solo o que nós pensamos, e favorecer aos que só pensan coma nós, OREMOS.

 

QUE AS NOSAS DIFERENZAS NON NOS SEPAREN

 

ö  Polas nosas comunidades, por cada un e cada unha de nós, para que descubramos que quen non é capaz de liberarse de todo apego, de toda escravitude, de todo prexuízo, de toda riqueza, de toda vontade de dominio, está pechando a entrada de Xesús na súa vida, OREMOS.

QUE AS NOSAS DIFERENZAS NON NOS SEPAREN

ö  Por cada un e cada unha de nós, para que con entusiasmo e sen vergoña, deamos testemuño esperanzado dunha fe comprometida, solidaria e profética, que nos leve a denunciar inxustizas, asoballamentos e explotación, OREMOS.

QUE AS NOSAS DIFERENZAS NON NOS SEPAREN

Grazas, Señor, por convocarnos un día mais ao redor da mesa do pan e da palabra, que saibamos compartilos abrindo o noso corazón sen exclusións nin condenas.P.X.N.S. Amén.

PARA A REFLEXIÓN

Salmo do Seguimento

Irei detrás de ti, se ti vés a min

Buscando horizontes máis amplos para voar.

Irei ensinar a todos que ti es liberdade,

que só en ti se atopa o manancial,

a felicidade, a verdadeira paz.

Irei sempre no teu nome, despoxado das miñas cousas,

buscando na noite, sedento do teu amor.

Irei dicirlles a todos que ti es alegría,

a eterna oferta dun amor total.

Irei buscar camiño detrás de cada loita,

onde as persoas sofren o seu choro e soidade.

Irei se ti me chamas a ser sempre o teu amigo

sen importarme nada, pois ti es o meu camiñar.

Irei dicindo a todos, irei contando sempre,

irei entre a xente berrando a verdade

CANTOS

Entrada.- Vinde axiña

         Lecturas.-Aquí estou,señor, para facer a túa vontade

         Ofertorio.- Grazas, Señor, na mañá

         Comuñón.- Deixade esta terra e ide anunciar

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel