remol

Sen Ti non somos nós...... e sen ti, tampouco PÓRTICO Canto temos vivido desde que comezou o tempo de Nadal foinos levando a que asentase en nós unha idea: Deus está entre nós. E isto que temos escoitado tantas veces, quere indicarnos que falamos dun Deus cercano, que se fai un de nós, e que, coma nós, vive e sente as nosas mesmas emocións: sofre, alédase, chora, goza… porque iso é o que a nós nos pasa. Non está alá no ceo e mirando para o outro lado, senón que quere facerse achega continuada ao noso lado. Que por riba de todo o externo que rodea este tempo de Nadal, saibamos descubrilo como amigo e compañeiro nesta fermosa viaxe que é aprender a estar no mundo con actitude participativa e colaboradora con todas aquelas causas que teñen ao ser humano como horizonte e fin polo que traballar. O PERDÓN Porque a nosa fe non vai da man da nosa vida e así non dubidamos en chamarnos cristiáns ao tempo que asoballamos a quen temos ao lado, SEÑOR,NON TE AFASTES NUNCA DE NÓS. Polas veces nas que...

Sen Ti non somos nós...... e sen ti, tampouco Bendición do comezo/saúdo Que Deus nos bendiga todos os días do ano Que Deus nos sorría todos os días do ano Que Deus se fixe en nós todos os días do ano Que Deus nos conceda a súa paz todos os días do ano PÓRTICO Deixamos atrás un ano máis e comezamos un aninovo. E nestes momentos nace en cada un e cada unha de nós, dun xeito case espontáneo, a reflexión: é un día idóneo para facer balance do pasado e para proxectar tamén a nosa mirada cara ao que está por vir. Moitas cousas que nos anguriaban e mesmo parecían insuperables xa pasaron, e hoxe parécennos insignificantes e sen importancia. Mirando cara atrás, os días que foron duros teñen un aspecto diferente; agora sentímonos máis tranquil@s e sere@s incluso diante do que nos agonía e que tamén un día pasará. Hoxe comezamos un aninovo, un ano 2011 que é o "Ano do voluntariado". Alguén dixo que "en cada comezo hai algo marabilloso que nos axuda a vivir e que nos protexe". ...

Sen Ti non somos nós...... e sen ti, tampouco PÓRTICO Benvidos e benvidas e BO NADAL para todos e para todas vós. Utilizamos moitas veces a expresión "historia de amor" para referirnos á relación de Deus coas persoas. E é ben certo: Deus, polos séculos, desde Adán, andaba na procura das persoas, que vivían alleas a El, instaladas no seu individualismo e no seu egoísmo. Pois ben, no Neno que vén de nacer de María, Deus e as persoas atópanse definitivamente. Porque o Neno vén: para ensinarnos a descubrir ao irmán e á irmá para dicirnos quen é o irmán e a irmá para capacitarnos a amar ao irmán e á irmá para cargar co irmán e a irmá para facerse irmán noso para identificarse con todos os irmáns e irmás Non perdamos máis tempo, non poñamos máis escusas, non renunciemos á ledicia e ao amor que nos trae. Abramos o noso corazón e acollámolo, vén para traernos felicidade e vida. PERDÓN Porque nos chamamos irmáns e irmás e mesmo rezamos o Noso Pai; pero non nos queremos como tales, SEÑ...

En tempo de crise, Advento é Amor Signo: Colocamos o cuarto e derradeiro pétalo en forma de corazón do logotipo de Cáritas. PÓRTICO O tempo vaise cumprindo. Xa non queda nada. Case que está ás portas. Notámolo?. Temos avanzado algo desde aquel xa afastado primeiro domingo de Advento?. Ten sido verdadeiramente tempo de amor e apertura a mellorar, a cambiar, a ir deixando atrás canto non nos facía sentírmonos ben con nós mesmos? Se o ten sido, si que pagou a pena ese camiño de revisión e esforzo por cambiar na nosa vida, pero se estamos onde estabamos, tristemente, unha vez máis, desaproveitamos un marabilloso tempo do que non somos donos, senón só administradores. Por que nos deixamos ir con tanta facilidade?. O PERDÓN Porque nos temos acostumado tanto a poñer a Deus a proba, pedindo e insistindo na petición, que nos esquecemos de que está en nós a capacidade e a posibilidade de facer ben as cousas, SEÑOR, QUE NOS ABRAMOS Á CONVERSIÓN . Porque este tempo de Advento non o temos apro...

En tempo de crise, Advento é Amor Signo: Colocamos o terceiro dos pétalos en forma de corazón do logotipo de Cáritas. PÓRTICO Inxenuidade ou confianza as que nos propoñen os textos da celebración de hoxe?. Cremos de verdade, nesta linguaxe poética de Isaías e no realismo da carta de Santiago, que poderemos chegar a percibir como os cegos verán, os mudos falarán e os coxos poderán dar saltos?. Seremos capaces, como nos di Santiago, de camiñar na paciencia para ir descubrindo as presenzas de Deus na nosa vida e concienciarnos de que cando dicimos que Deus é amor, estamos manifestando que del nos fiamos e con El estamos dispostos a darlle a volta ás cousas para que o mal nin o resentimento nin a utilización das persoas triúnfe?. Si de verdade Deus é sentido, forza e compañía na vida de cada un e de cada unha de nós, entón si que estamos a poñer os cimentos sobre rocha firme para evitar que a casa da fe e das nosas conviccións non se derrube. Aprendamos a ver máis alá do que os nosos ...

FESTA DA INMACULADA MARÍA, UN ADVENTO PREÑADO DE AMOR Pórtico Estamos cansos xa da crise, de que o futuro se presente incerto. Xa son moitos os que buscan culpables, que os hai. Pero todos temos parte de culpa, xa que vivimos no espellismo do poder conseguilo todo, no estar ben no presente por riba de todo. E así nos vai agora, con medo, con incerteza. Pero a festa da Inmaculada Concepción que celebramos hoxe, é unha chamada a esperanza, unha chamada ao compromiso e a mirar ao futuro con ilusión. Xa basta de ver todo negro e sen futuro, os cristiáns temos que poñer luz e esperanza, non buscar culpables, senón solucións construtivas e humanizadoras. Como María, que foi luz e esperanza para a nova humanidade que somos tod@s. Non perdamos máis o tempo. Perdón Porque moitas veces preferimos vivir na mentira, facéndonos ilusións e mostrándolle aos demais unha vida que non existe, SEÑOR, FAINOS LIMPOS DE CORAZÓN. Polas veces en que non somos capaces de perdoar aos demais e non recoñecemos o ...

En tempo de crise, Advento é Amor Signo: Colocamos o segundo dos pétalos en forma de corazón do logotipo de Cáritas. PÓRTICO O protagonista por excelencia deste segundo domingo de Advento é Xoán Bautista, un home que a pesares de que non pertencía a xerarquía algunha e de que non posuía poder, cartos ou autoridade é o único que escoita a Palabra de Deus. Tamén hoxe un berro doloroso resoa no noso mundo. É o clamor dos pobres, dos indefensos, dos parados, dos atropelados pola inxustiza, dos anciáns, dos humillados, dos manipulados, dos emigrantes, dos que viven nun sensentido... E a súa voz, coma a de Xoán Bautista, ten que urxirnos a socializar máis a nosa vida e a empeñarnos en proxectos e camiños novos que pairan unha nova sociedade, organizada non en función dos intereses duns privilexiados, senón das necesidades dos débiles e indefensos. Esa voz que fala de converterse, de endereitar, de igualar.... é a que nos convoca nesta mañá para que, deixando atrás tanto lastre que nos i...

En tempo de crise, Advento é Amor Signo: Nun taboleiro colocamos unha cartolina na que pegamos ou escribimos a frase que eliximos como lema para o Remol ao longo de todo o tempo de Advento: "En tempo de crise, Advento é amor". Farémolo deixando un oco no centro. Logo, ao longo de cada un dos catro domingos iremos axuntando no oco que deixamos un dos pétalos en forma de corazón que conforman o logotipo de Cáritas. Deste xeito, ao final do tempo de Advento, e como remate do camiño de renovación interior ao que nos invita este tempo forte que agora iniciamos, presentarémoslle ao Deus que nace en nós e no mundo un corazón, noso e de tod@s, expresión do amor co que queremos ir loitando contra da crise, non só económica, que estamos a vivir. (Para darlle unidade a este tempo litúrxico, utilizaremos a mesma resposta no perdón e na oración da comunidade durante os catro domingos. Asemade, tamén propoñemos os mesmos cantos ao longo de todo o tempo). PÓRTICO Un dos grandes proble...

Unha creación ao noso servizo: o mellor vieiro da súa presenza Pórtico     " El é imaxe do Deus invisible…Nel foron feitas tódalas cousas ". Esta frase que volveremos escoitar cando proclamemos a Palabra, e que tomamos da carta de Paulo aos Colosenses, ábrenos a perspectiva dun camiño novo polo que ir concretando o sentido e a importancia que a fe ha ter na nosa vida. Nada, nada do que fagamos debe estar afastado da presenza de Xesús, porque a fe non pode ser, non o é, inda que nos empeñemos en face-lo contrario, un ámbito aparte na nosa vida. Non pode ser que digamos, recemos e celebremos unha cousa dentro do templo, e que ao saír actuemos de xeito contrario, como se fe e vida camiñasen por corredoiras separadas e distantes. Porque todo foi creado téndoo a El como raíz, a celebración de hoxe vai ser un pulo de imaxinación e creatividade para que saibamos acompasar a fe que confesamos co noso xeito de comportarnos na casa, na parroquia ou no traballo. O persoal e o público no...

As pedras vivas da perseveranza van deixando regueiros de fraternidade Pórtico     Cando son tantas as voces que, desde un e outro lado, escoitamos falar cada día, con moita alegría e pouco criterio, do divino e do humano; e onde sempre hai solución sexa para o roto como para o descosido, resúltanos difícil, se non o temos pensado suficientemente, poder manter as nosas conviccións, os nosos valores e os nosos principios, o noso xeito de dicirnos: quérome e acéptome como son!. Porque se un só actúa, vive, reza ou cre de "orella", polo que outros din, diante da pluralidade de voces que escoitamos e o pouco asentado que un ten as razóns que @ levan a facer as cousas, corremos o perigo de deixarnos guiar da opinión que primeiramente escoitamos ou da que máis cómoda e fácil nos resulta. Porén, non deberiamos esquecer endexamais que sen perseveranza non hai paraíso. O que nos supón afrontar a vida como un reto –tarefa continua de construírmonos futuro-, difícil, pero sempre estimul...

PORQUE NOS TROUXO A VIDA..... CELEBRÉMOLO!!!!!!!!!!! PÓRTICO Hoxe, se cadra máis ca nunca, fálasenos de compromiso, de solidariedade, de axuda, de traballo común.. Pero, por que estes reclamos non teñen éxito?, por que nos queixamos tanto do medo que ten a xente a comprometerse en calquera ámbito da vida?. Se miramos cara dentro de nós, pode ser que descubramos que ou ben non presentamos estas opcións axeitadamente ou ben o noso testemuño de compromiso é inexistente. O que nos chama máis é vivir o presente sen mirar nin preocuparnos polo futuro, vivindo nun individualismo que nos converte en illas, facendo que todo nos moleste, porque nos quita tempo, porque nos quita esforzo, porque nos quita enerxía. Si, comprometémonos, pero puntualmente. Cando nos piden constancia, esforzo, facer ben as cousas .. entón desaparecemos. A celebración de hoxe invítanos a comprometernos mirando ao futuro, sendo conscientes das esixencias; pero ao mesmo tempo non tendo medo a embarcarnos nesta tarefa, no...