Sen Ti non somos nós......
e sen ti, tampouco
PÓRTICO
Benvidos e benvidas e BO NADAL para todos e para todas vós. Utilizamos moitas veces a expresión "historia de amor" para referirnos á relación de Deus coas persoas. E é ben certo: Deus, polos séculos, desde Adán, andaba na procura das persoas, que vivían alleas a El, instaladas no seu individualismo e no seu egoísmo. Pois ben, no Neno que vén de nacer de María, Deus e as persoas atópanse definitivamente. Porque o Neno vén:
- para ensinarnos a descubrir ao irmán e á irmá
- para dicirnos quen é o irmán e a irmá
- para capacitarnos a amar ao irmán e á irmá
- para cargar co irmán e a irmá
- para facerse irmán noso
- para identificarse con todos os irmáns e irmás
Non perdamos máis tempo, non poñamos máis escusas, non renunciemos á ledicia e ao amor que nos trae. Abramos o noso corazón e acollámolo, vén para traernos felicidade e vida.
PERDÓN
- Porque nos chamamos irmáns e irmás e mesmo rezamos o Noso Pai; pero non nos queremos como tales, SEÑOR, PERDOA O NOSO EGOÍSMO.
- Porque damos voltas para non atoparnos coa vista do irmán ou da irmá que precisa de nós, do noso sorriso, da nosa compaña, da nosa axuda, CRISTO, PERDOA O NOSO EGOÍSMO.
- Por ter reducido o Nadal a unha festa consumista e despilfarradora, na que só conta a comida e os agasallos, SEÑOR, PERDOA O NOSO EGOÍSMO.
REMUÍÑO
- O Nadal, principio de fraternidade: Nace o Fillo de Deus para facernos a tod@s fill@s e, polo tanto, irmáns e irmás. Os fillos non se recoñecían, senón que pelexaban: Que tiña que ver un xudeu, escollido de Deus, cun exipcio ou cun asirio?, que ten que ver un cristián devoto cun agnóstico ou mesmo cun ateo?, que ten que ver un home cunha muller, ser inferior?, que ten que ver un ministro ordenado cun simple segrar?..... Pois ben, Deus nace para borrar diferenzas, para dicirnos que tod@s somos irmáns, que temos un Pai común, que é máis o que nos achega que o que nos afasta. Por iso celebramos o Nadal, para concienciarnos da fraternidade. Por iso temos que seguir celebrando o Nadal, para non deixar de sementar sementes de amizade e de solidariedade. Por iso celebramos o Nadal, porque estamos dispost@s a poñer da nosa parte para que a ledicia e a tenrura que hoxe sentimos nos acompañe ao longo de toda a nosa vida. Por iso celebramos o Nadal, porque queremos comprometernos a facer da nosa vida unha busca da xustiza e da defensa da dignidade das persoas, de todas as persoas, as que están máis preto e tamén as que están máis lonxe. Por iso celebramos o Nadal, porque este Neno que vén de nacer quere aloxarse no noso corazón para que sexamos felices.
- Pero....queda tanto por facer!: Porque a fraternidade é unha tarefa pendente, sobre todo neste mundo que nos toca vivir no que parece que as persoas só son felices se se ocupan e preocupan só delas mesmas. Certo é que a globalización nos achega máis, pero non nos une. Como di Bieito XVI: "a globalización fainos cercanos, pero non nos fai irmáns". Como ti, sendo xudeu, me pides de beber a min que son unha muller samaritana?. Estas palabras evanxélicas parecen hoxe máis reais ca nunca.... Pero, a pesares de todo, somos irmáns e irmás e a semente da fraternidade que Deus pousou nos nosos corazóns ten que ser máis poderosa que calquera outra forza de disgregación e destrución. Temos que seguir crendo nas persoas, e sobre todo temos que seguir crendo no Deus que se fai persoa para salvar ás persoas. Desde Cristo, xudeus e samaritanos danse a man.
- Porque do mesmo xeito que naquel tempo, tamén hoxe o neno que chega chama na nosa porta. Non fagamos coma os pousadeiros de Belén!. Non lle pechemos as portas. Se somos capaces de abrirlle a nosa casa, a nosa vida, o noso corazón... seguro que comezaremos a ver a luz do día con máis claridade, con outros ollos, con outra actitude. Porque a luz xa chegou, invitémola a pasar, sentémola á nosa mesa, compartamos con ela o noso pan. Porque esa luz móstrasenos cada día nos pobres e pequenos do lugar onde estamos. Porque Xesús xa está aquí, recoñezámolo vivindo a fraternidade. Sen El non somos ninguén, pero sen ti, tampouco!.
ORACIÓN DA COMUNIDADE
Poñámonos na disposición de dicir si a Deus cos nosos labios e o noso corazón e digamos xunt@s:
ABBA, PAI
- Para que o nacemento de Xesús nos faga ter conciencia de que tod@s nós somos fill@s teus e, polo tanto irmáns e irmás, OREMOS.
ABBA, PAI
- Para que, polo nacemento do teu Fillo, aumenten os lazos de solidariedade e fraternidade entre os pobos, OREMOS.
ABBA, PAI
- Para que o irmán non mate ao irmán, non o deixe morrer, non o menosprece e non o descoñeza, OREMOS.
ABBA, PAI
- Para que ninguén se sinta so, orfo ou desamparado, pois Ti es Pai-Nai de todas as persoas, OREMOS.
ABBA, PAI
- Para que a Igrexa sexa de verdade a grande familia dos fillos e das fillas de Deus, fundamentada sobre o amor, a fraternidade, a igualdade e o respecto, OREMOS.
ABBA, PAI
- Para que todos e todas nós, que celebramos o nacemento de Cristo, sexamos sementadores e cultivadores de fraternidade, OREMOS.
ABBA, PAI
Abba, Pai, poñémonos nas túas mans, co desexo de que se cumpra a túa vontade en nós e en todas as persoas, fillas túas e irmás nosas. PXNS. Amén.
PARA A REFLEXIÓN
O Neno que nace en Belén:
- achégase aos nenos e ás nenas e agasállaos cunha estrela
- achégase ás persoas que están soas para ser a súa compaña
- achégase ás persoas que ninguén quere para enchelas de bicos
- achégase ás persoas que están caídas para ofrecerlles a súa man
- achégase ás persoas que choran para secar as súas bágoas
- achégase ás persoas enfermas para compartir e calmar os seus sufrimentos
- achégase aos campos de batalla e solta pombas brancas
- achégase ás persoas paradas para invitalas a prepararse e a seguir buscando
- achégase ás persoas que esperan e sela os seus grandes desexos
- achégase ás familias pobres e promételles axudas solidarias
- achégase ás persoas que buscan apaixoadamente para ensinarlles camiños de luz
- achégase ás persoas que morren para cantar con elas a Pascua
- achégase a ti e a min para invitarnos a vivir a fraternidade e a ledicia de sermos irmáns e irmás.
CANTOS
PANXOLIÑAS
Comentarios