AS BENAVENTURANZAS, CAMIÑO DE FELICIDADE Pórtico Vivimos nun mundo cada vez máis apático, no que medra a incapacidade para percibir o sufrimento alleo. Evitamos de mil xeitos a relación e o contacto con quen sofre, levantamos muros que nos separan da experiencia e da realidade do sufrimento; e mesmo a organización da vida moderna parece axudar a agochar a miseria e a soidade da xente, e así raramente experimentamos, de forma sensible e inmediata a miseria de tantas persoas ao noso redor. No medio desta apatía social, faise aínda máis significativa a mensaxe das benaventuranzas que hoxe proclamaremos. Porque, non nos enganemos, seriamos tomados por tolos se ao perdedor, ao que non lle saen os plans, aos enfermos, aos pobres e perseguidos, lles chamásemos triunfadores ou ditosos. Porén hoxe a celebración vén a poñernos no noso sitio. No día de tódolos santos celebramos aos triunfadores; pero non do noso pensar, senón do pensar de Deus, dos benaventurados. Que esta celebración festiva e a
Para orar e celebrar a fe na nosa terra