Sen desesperar, tampouco apurando o paso, paseniñamente, a tebra irá dando paso á luz. Ven, Señor Xesús! Descarga o ficheiro SINAL DE ADVENTO Os lumes asolaron a nosa terra e a nosa xente. A Casa Común quedou ferida, polo que ao longo do Advento tentaremos ir tomando conciencia que, máis alá da dor, da tristura e da rabia, a esperanza segue presente. E queremos expresalo poñendo no taboleiro diante do altar unha cartolina con catro siluetas de rocha. Cada un dos domingos sacaremos unha destas siluetas para que deixe ver o que hai detrás: unha árbore verde e frondosa, tamén en silueta de cartolina. Deste xeito o día de Nadal poderemos ver en todo o seu esplendor a árbore que as rochas ennegrecidas non nos deixaban ver ao comezo do Advento. Que queremos transmitir? Que o mesmo que en Galicia a esperanza non a matan os lumes, tamén en nós, Xesús non deixa que a esperanza morra. CANTO GOZOSO ENTRADA: Volve Señor (Nª 90) LECTURAS: Xesús chamado amigo (Nº 89) OF
Para orar e celebrar a fe na nosa terra