Ir al contenido principal

32 domingo TO A 2107


SABIOS CON "PEDRIGRÍ" OU SERVIDORES DO TRABALLO ESFORZADO E MADURADO NO TEMPO?
Descarga o ficheiro
CANTO GOZOSO

  • ENTRADA: Andarei na presenza do Señor (Nº 11)
  • LECTURAS: Eu sei de quen me fiei (Nº 64)
  • OFERTORIO: Na nosa terra (Nº 36)
  • COMUÑÓN: Acharte presente (Nº 51)

ESCOITA ACTIVA

Nun mundo no que a sabedoría se mide pola cantidade de títulos universitarios, mestrados ou doutorados, a primeira lectura volve poñer o acento sobre o importante, invitándonos a deixar nas beiras o anecdótico ou accidental. Só quen ama a aprendizaxe é capaz de descubrir e valorar o que significan esforzo, traballo, experiencia... madurez da vida. A isto nos invita constantemente a fe que proclamamos e compartimos cada domingo. Esforcémonos entón por ser sabios de canto vai enriquecendo a nosa mirada e a capacidade de descubrir as moitas posibilidades que todos temos de aprender uns dos outros.

CORAZÓN MISERICORDIOSO

*        Por non deixar que a verdadeira sabedoría, a que aprendemos na experiencia, aniñe no noso corazón; SEÑOR, QUE NUNCA NOS CREAMOS SUPERIORES.
*        Por non valorar e aprender do moito que nos ensinan os demais; CRISTO, QUE NUNCA NOS CREAMOS SUPERIORES.
*        Por non prestar atención a quen nos fala desde a experiencia, para que non repitamos os mesmos erros; SEÑOR, QUE NUNCA NOS CREAMOS SUPERIORES.

OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN

Como raiola de luz que vai aquecendo o corazón e iluminando cada un dos pasos que imos dando na vida, a sabedoría móstranos como é posible superar o prexuízo de valorar ás persoas só polas moitas posibilidades que tiveron de formarse de xeito reglado ao longo do seu proceso formativo, ou dos moitos títulos que adornan as paredes das súas casas. Sen este prexuízo herdado dos que pensan que as persoas só somos importantes polo aprendido nos libros e non na vida, conseguiremos achegarnos e entender que o proxecto do Deus cristián é un proxecto que acolle, unifica e valora ás persoas por riba do que teñen ou do número de títulos acumulados ao longo da vida. Amar aos demais, sabérmonos iguais, respectar a pluralidade e aceptar que non todos habemos pensar ou facer o mesmo é o maior dos comportamentos sabios. E a el é ao que nos chama hoxe a palabra de Deus. Respondamos logo con sabedoría a esta fermosa e permanente tarefa á que Deus nos invita nun mundo tecnolóxico que esquece moitas veces, o fundamental e sabio: que as cousas son para as persoas e non as persoas para as cousas. Seremos capaces de entendelo e aplicalo?

E que máis e mellor sede que a de aprender camiñando cada día un pouco compartindo cada pegada con quen temos ao lado? Aprender non en soidade, senón solidariamente, poñendo en común o que un sabe e recollendo o que os demais nos aportan. Facendo da vida a mellor e máis importante das escolas, unha escola onde ninguén se considera máis, senón que escoita, ofrece e integra na relación de enriquecemento persoal e comunitario. E deste xeito a nosa sede de coñecer e saber, irase superando coa alegría de quen non vive na superioridade senón no complementario. É nesta tarefa onde imos descubrindo a esperanza cristiá como camiño cara á plenitude que nos fai estar xunt@s e ledos por compartir que é posible vivir solidariamente e descubrir que non imos solos nin facemos da desesperanza e da tristura actitudes que nos atrapen e nos fagan perder a forza da presenza do Deus que non quere deixarnos ao pairo.



E para este momento final e pleno ao lado de Deus debémonos ir preparando día a día; o que nos ten que levar a ser sabios na previsión, audaces na realización e maduros na colaboración. A diferenza das mozas atoladas, a sabedoría de Deus chámanos a non deixar escapar oportunidades; a non morrer de éxito polos nosos logros, como se foramos únicos; e a non agoniarnos nas dificultades. A fe é comunidade, e a comunidade lévanos á comuñón do compartir, escoitar, acompañar e construír un proxecto que non se esgota nos logros adquiridos, senón na plenitude final en Deus. Loitemos por realizalo sen desesperar ante as dificultades! Manteñamos o candil sempre aceso.

FRATERNIDADE ORANTE

Coa sabedoría dos nosos maiores, facemos agora memoria agradecida por ser comunidade que comparte a oración, buscando nela a forza que nos axude a non deixarnos abater pola tristura, e dicimos:
QUE A ESPERANZA GUÍE E ILUMINE A NOSA VIDA
Para que a Igrexa traballe con sabedoría, e non con medo, buscando comprender e dialogar canto pasa no mundo, para deste xeito poder seguir anunciando a Xesucristo, OREMOS.
QUE A ESPERANZA GUÍE E ILUMINE A NOSA VIDA
Para que nas nosas comunidades non nos deixemos abater pola desesperanza na que se mergulla tanta xente que foi cambiando a fe en Xesús pola fe nos cartos, o poder ou o dominio sobre os demais; OREMOS.
QUE A ESPERANZA GUÍE E ILUMINE A NOSA VIDA
Para que nós resistamos a tentación de converter a mensaxe cristiá nunha simple realización de prácticas de piedade desconectadas da vida: o que nos preocupa, doe ou entristece, que nos afastan de Xesús e nos achegan ao baleiro que non pode encher xamais o corazón; OREMOS.
QUE A ESPERANZA GUÍE E ILUMINE A NOSA VIDA
Señor, acolle, alenta e dános azos para vivir na auténtica e verdadeira sabedoría, facendo da fe non durmideira, senón estímulo. P.X.N.S. Amén.

MIRADA DIFERENCIADA
Señor, no silencio deste día que nace,
veño pedirte paz, sabedoría e forza.
Hoxe quero mirar ao mundo con ollos cheos de amor.
Ser paciente, comprensivo, humilde, suave e bo.
Ver aos teus fillos e ás túas fillas detrás das aparencias,
como Ti mesmo os ves,
para así poder aprezar a bondade de cadaquén.
Cerra os meus oídos a toda murmuración.
Garda a miña lingua de toda maledicencia.
Que só os pensamentos que bendigan permanezan en min.
Quero ser tan ben intencionado e bo
que todos os que se acheguen a min sintan a túa presenza.
Revísteme da túa bondade Señor
e fai que neste día eu poida agradarche en todo.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel