remol

  Remol Domingo 2 despois de Nadal   NUN MUNDO CHEO DE PALABRAS, CHÉGANOS A PALABRA CANTO GOZOSO           - Entrada: Que ledicia (nº 4)        - Lecturas: Con tódalas criaturas (Nº 22)        - Ofertorio: Na nosa terra (Nº 36)      - Comuñón: Acharte presente (Nº 51)   A MAXIA DE ABRIR OS OLLOS Estamos tan distraídos en multitude de cousas que non nos damos conta de que o importante, o bonito, o que nos fai felices, o que humaniza e nos humaniza está no sinxelo, humilde e pequeno. Porque aquí está a verdadeira maxia; a maxia que fai que o noso corazón latexe enchoupado de alegría e sensibilidade.  Hoxe a maxia descubrímola neste compartir comunitario que, sen importar o número das persoas que somos, nos reúne ao pé do altar. E dicimos que é máxico porque algo tan sinxelo como a palabra que imos proclamar e o pan e viño que poñeremos por riba do altar, conseguirán que o noso corazón se aqueza e que deixemos de pensar só en nós para abrirnos a ter presentes ás persoas que non están, ás

  DIÁLOGO ENTRE AS XERACIÓNS, EDUCACIÓN E TRABALLO INSTRUMENTOS PARA CONSTRUIR UNHA PAZ DURADEIRA CANTOS:  Panxoliñas BENDICIÓN NO COMEZO Que Deus nos bendiga todos os días do ano, Que Deus nos sorría todos os días do ano, Que Deus se fixe en nós todos os días do ano, Que Deus nos conceda a súa paz todos os días do ano A paz, o amor e a xustiza de Deus, que se manifestaron en Cristo, nacido para a nosa salvación, sexan con todos e con todas vós. OLLOS DE ESPERANZA Por segundo ano consecutivo celebramos o Nadal mergullados nunha pandemia que non cesa. Camiñamos con desacougo, con medo, no medio da incertidume. Mais non podemos deixar que a tebra nos envolva. Hoxe comezamos un novo ano. Estamos hoxe aquí para agradecer este don de Deus e poñelo baixo a tenrura de María. Que ela, muller forte, crente e nai, nos axude ser pequenas lumieiras capaces de alumear a quen camiña ao noso carón. CORAZÓN MISERICORDIOSO Porque son demasiadas as ocasións nas que renunciamos ao diálogo, caendo na tira

  FAGAMOS DA ALEGRÍA A FORMA DE VIVIR O EVANXEO EN FAMILIA CANTO GOZOSO              Entrada.- Eu soñei ( 58)          Lecturas.- Benaventurados ( 118)          Ofertorio.- Eiqui están, Señor ( )          Comuñón.- Gracias, Señor, graciñas ( 50) ESPERTANDO Á RENOVACIÓN              Onte compartiamos a ledicia de renovar o noso compromiso de acollida do Deus Neno no medio de nós. Hoxe a ese compromiso poñémoslle imaxe, para que sexa unha realidade concreta e presente en nós: a familia. Si, porque Deus non nace ao chou, senón entre as familias, con elas e no medio delas vai facendo oco na vida das familias, na nosa vida. Porque todas e todos nós conformamos, de xeitos distintos, diversos e plurais, familias. Que en todas elas saibamos acoller ao Deus Neno que nos vén ofrecer o mellor dos agasallos: a alegría dunha convivencia acolledora, igualitaria e servizal. ABRÍNDONOS Á MISERICORDIA ·        Polas veces nas que non coidamos as relacións familiares.  SEÑOR, SEGUE A CAMIÑAR CON NÓS . ·

  ESTE NADAL, CADA PORTAL IMPORTA SINAL:  Colocamos ao Neno Xesús CANTOS:  Panxoliñas OLLOS DE ESPERANZA Bos días e Bo Nadal para tod@s vós!!!! Desde aquela noite santa en Belén, o portal asume un novo sentido. Xa non é un lugar polo que pasamos sen reparar, tampouco é un lugar onde nos agochamos e moito menos unha estancia escura e tenebrosa, senón que o portal é lugar de encontro, de man tendida, de sorriso compartido, de diálogo, de conversa sinxela do que nos pasa cada día, de luz que irradia a toda a humanidade. Comezamos, xa que logo, a nosa celebración desde o noso portal parroquial.   CORAZÓN MISERICORDIOSO     Porque moitas veces pasamos de lonxe, sen mirar cara dentro dos portais para non comprometer a nosa vida,  SEÑOR, QUE CAMIÑEMOS CARA AO PORTAL.     Por ter esquecido que o portal é lugar de encontro e de fraternidade,  CRISTO, QUE CAMIÑEMOS CARA AO PORTAL.     Por ter pechado a porta do noso portal a quen non pensa, non reza, non ama ou non actúa coma nós,  SEÑOR, QUE CA