Ir al contenido principal

Sagrada Familia 2021

 FAGAMOS DA ALEGRÍA A FORMA DE VIVIR O EVANXEO EN FAMILIA

CANTO GOZOSO

            Entrada.- Eu soñei ( 58)

         Lecturas.- Benaventurados ( 118)

         Ofertorio.- Eiqui están, Señor ( )

         Comuñón.- Gracias, Señor, graciñas ( 50)

ESPERTANDO Á RENOVACIÓN

            Onte compartiamos a ledicia de renovar o noso compromiso de acollida do Deus Neno no medio de nós. Hoxe a ese compromiso poñémoslle imaxe, para que sexa unha realidade concreta e presente en nós: a familia. Si, porque Deus non nace ao chou, senón entre as familias, con elas e no medio delas vai facendo oco na vida das familias, na nosa vida. Porque todas e todos nós conformamos, de xeitos distintos, diversos e plurais, familias. Que en todas elas saibamos acoller ao Deus Neno que nos vén ofrecer o mellor dos agasallos: a alegría dunha convivencia acolledora, igualitaria e servizal.

ABRÍNDONOS Á MISERICORDIA

·      Polas veces nas que non coidamos as relacións familiares. SEÑOR, SEGUE A CAMIÑAR CON NÓS.

·      Polas veces nas que non buscamos dialogar e facernos entender no eido das nosas familias. CRISTO, SEGUE A CAMIÑAR CON NÓS.

·      Polas veces nas que nos comportamos como se a familia fose un simple hotel. SEÑOR, SEGUE A CAMIÑAR CON NÓS.

PALABRA PROCLAMADA 

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DO ECLESIÁSTICO

 

O Señor honrou ó pai máis cós fillos

e afincou o dereito da nai sobre o dos nenos.

Quen honra a seu pai redime as culpas.

Quen enxalza a súa nai é coma quen atesoura.

Quen honra a seu pai gozará dos fillos

e cando vaia pregar será atendido.

O que respecta ó pai terá vida longa

e quen obedece ó Señor daralle consolo a súa nai 

Meu fillo, persevera no honrar a teu pai,

non o desatendas nos días da túa vida.

Aínda que perda o xuízo, tenlle miramento

e non o aldraxes todo o tempo que viva.

O ben que se lle faga a un pai non será borrado,

hache valer coma compensación do pecado. Palabra do Señor. Grazas a Deus.

 

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS COLOSENSES

 

Irmáns e rmás:

Coma elixidos de Deus, santos e benqueridos, revestídevos de sentimentos de misericordia, de bondade, de humildade, de sinxeleza, de tolerancia. Aturádevos uns ós outros e perdoádevos, cando un teña queixa doutro; coma o Señor vos perdoou, perdoádevos tamén vós. E, por riba de todo isto, cinguídevos co amor, que é o lazo que todo o une e leva a perfección. Que a paz de Cristo goberne os vosos corazóns, xa que a ela vos chamaron coma membros dun mesmo corpo. Sede tamén agradecidos.

Que a palabra de Cristo habite en vós con toda a súa riqueza. Ensinádevos e alentádevos uns a outros o mellor que saibades. Co corazón cheo de agradecemento cantádelle a Deus salmos, himnos e cántigas inspiradas. E todo canto fagades, de palabra ou de obra, facédeo para honra de Xesús, o Señor, dándolle gracias a Deus Pai por medio del.

Mulleres, sede dóciles ós vosos homes coma lle acae a unha muller cristiá. Homes, amade as vosas mulleres e non sexades ríspidos con elas.

Fillos, sede ben guiados en todo cos vosos pais, que isto é cousa agradable ó Señor. Pais non asoballéde-los vosos fillos, para que non saian coitados. Palabra do Señor.Grazas a Deus.

 

 

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

 

Polas festas da Pascua os pais de Xesús ían tódolos anos a Xerusalén. E así, cando o neno tivo doce anos, subiron á festa, conforme a tradición. Pasados aqueles días, cando eles voltaban, o neno Xesús quedou en Xerusalén, sen que seus pais se decatasen. Coidando que iría na comitiva, fixeron unha xornada de camiño; entón buscárono entre os parentes e coñecidos. Pero como non deron con el, volveron a Xerusalén para buscalo. E resulta que, ó cabo de tres días, atopárono no templo, sentado no medio dos doutores e dialogando con eles. Tódolos que o escoitaban estaban asombrados do seu talento e das súas contestacións. O velo, ficaron moi impresionados, e a súa nai preguntoulle:

‑¡Meu fillo! ¿Como te portaches así connosco? Mira que o teu pai e mais eu andamos cheos de angustia en busca túa.

El respondeu:

‑¿E logo por que me buscades? ¿Seica non sabiades que eu teño que estar na casa de meu Pai?

50Pero eles non entenderon a resposta. Baixou con eles a Nazaret, e vivía baixo a súa autoridade. A nai conservaba todas estas cousas no seu corazón.

Xesús medraba en estatura, en sabedoría e en gracia diante de Deus e mais  dos homes. Palabra do Señor.

PALABRA REMOÍDA

·      Falar de familia non é dicir palabras bonitas, moitas veces a modo de retrouso, e que nos fagan quedar ben. Non. A familia é realidade plural onde se viven experiencias distintas que non teñen por que gustar a tódalas persoas que a conforman. Pero non debemos esquecer que o que dá consistencia ás familias non é o pensamento único e  imposto, senón  a capacidade de aceptarnos na nosa diversidade e pluralidade á hora de ver e entender a vida. Polo que non podemos convertela nunha realidade uniforme, pechada, inmutable e repregada só sobre si mesma. E isto, inda que parece mentira, a todos e todas cústanos moito aceptalo, o que acaba levando a desencontros e enfrontamentos; cando non silencios distantes entre os que as conformamos. 

·      Por iso hoxe , ao celebrar a festa da familia de Nazaret, e desde o mesmo relato do evanxeo que acabamos de escoitar, é un bo momento para que nos preguntemos que capacidade teño eu de saber escoitar, aceptar e crear canles de diálogo e comunicación cando a realidade familiar non é como a min me gustaría que fose. Ou mesmo, non é como a realidade que cada un e cada unha de nós viviu cando eramos máis novos. As persoas cambiamos, evoluimos, temos formas e xeitos diferentes de pensar e ve-la vida, e isto non se pode impoñer, senón aprender a respectalas. 

·      Traballemos logo para que nas nosas familias aprendamos –nos esforcemos– por aceptarnos como somos, e non creemos, por cuestións que acaban rompendo a relación e o contacto, fendas, distancias e separacións entre as persoas que  formamos parte da realidade familiar. É tan difícil poñer o amor no centro, por riba das nosas ideas? Se somos capaces de aprender a aceptar a quen é diferente, vive de xeito diverso a como o fariamos nós, entende as relacións humanas doutra maneira... estaremos facendo que, de verdade, a familia sexa verdadeiro berce de alegría.

COMPARTINDO O QUE NOS UNE

No agradecemento de sabernos membros dunha familia que nos quere e á que lle queremos, unímonos para rezar e dicir:  

QUE A TÚA ALEGRÍA CREZA NAS NOSAS FAMILIAS.

·      Para que na Igrexa todas e todos nos esforcemos por  non pechar a porta a ningunha familia que nela chame. Inda que non sexa como a nosa ou como a nós nos gustaría que fose. Oremos. Que a túa alegría creza nas nosas familias.

·      Por tódalas familias do mundo, para que nelas estea sempre presente o esforzo por entenderse, escoitarse e axudarse. Oremos. Que a túa alegría creza nas nosas familias.

·      Polas persoas pobres, enfermas e migrantes, para que nunca atopen nin a porta do noso corazón nin da nosa casa pechadas. Oremos. Que a túa alegría creza nas nosas familias.

Grazas, señor, por invitarnos a  poñer hoxe a realidade das familias, de tódalas familias, no centro da nosa oración. P.X.N.S. Amén.

AGRADECENDO O DON DA FE

Oh Deus, Pai/Nai de tenrura e agarimo:

María e Xosé, escoitando a túa voz,

ofrecéronche as súas vidas cun si xeneroso,

acollendo ao teu Fillo no fogar de Nazaret.

Eles coidaron a Xesús neno con tenrura e rectitude;

educárono no camiño do seu crecemento na servicialidade, a escoita e a axuda para que puidese ser testemuña do teu amor co seu actuar e servir aos demais.

Que tamén nas nosas familias,

aprendamos a querernos, respectarnos,

axudarnos e aceptarnos tal e como

cada un dos que as conformamos somos.

Que a luz da túa esperanza recibida en Xesús,

sexa guieiro neste camiño. Amén.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel