remol

DÍA DE ANINOVO BENDICIÓN AO COMEZO ¨ Que Deus nos bendiga todos os días do ano ¨ Que Deus nos sorría todos os días do ano ¨ Que Deus se fixe en nós todos os días do ano ¨ Que Deus nos conceda a súa paz todos os días do ano PÓRTICO Hoxe, que comezamos un novo ano, a Igrexa celebra o corenta aniversario da Xornada Mundial da Paz. No medio dunha humanidade envolta en tantas guerras e conflitos, a Igrexa, nós, queremos comezar o aninovo volvendo os nosos ollos cara ó neniño que vén de nacer e que nos trae a paz verdadeira. E elevamos cara ese Deus Neno unha oración pola paz; non para informarlle da falla de paz, senón para que toque os nosos corazóns e nos axude a botar fora deles os obstáculos que lle poñemos á xustiza e á paz; porque co corazón cheo de xenreira, de condena, de intolerancia ou dogmatismo nunca poderemos aportar paz á convivencia entre as persoas. Que na celebración que agora comezamos sexamos capaces de descubrir ao Señor da paz que n

E Deus fíxonos familia PÓRTICO A luz e a alegría do nacemento de Xesús en Belén enchen as nosas vidas neste tempo de Nadal. Hoxe, festa da Sagrada Familia, contemplamos o misterio de Belén: Xesús, María e Xosé. Unha familia sinxela que é luz para todas as familias do mundo. Á luz da Sagrada Familia, os bispos invítannos, na Xornada de Familia e Vida, a considerar a importancia da familia e o valor de toda vida humana. Este ano o lema é unha frase de san Paulo: «Con todo, a nosa cidadanía está no ceo» (Flp 3, 20), o que nós supón e esixe un verdadeiro compromiso como cidadáns no aquí, na terra. Porque o Reino, inda que ten a súa plenitude a carón de Deus no ceo, supón e esixe o noso traballo, para poder gozar desa cercanía, no aquí da terra. PERDÓN · Porque moitas veces non somos capaces de respectar a pluralidade existente nas nosas familias, Señor, que sexamos familia no amor. · Porque moitas veces non poñemos da nosa parte esforzo para crear un

Nadal 2007 (campaña de Cáritas) PÓRTICO Nadal é nacemento: Aleluia. Nadal é o nacemento dun neno: Aleluia, Aleluia. Nadal é o nacemento do neno-Deus: Aleluia, Aleluia, Aleluia. Cúmprense as promesas, realízanse os soños e esperanzas. O mundo estaba enfermo, moi enfermo. Só Deus podía salvalo. O mundo segue enfermo. Necesitamos seguir celebrando o Nadal. Pobres, enferm@s,nen@, marxinad@s... Alegrádevos, porque para vós especialmente vén Deus. Quere ser un dos nosos; atrévese a compartir o sufrimento das persoas, quere contaxiar a súa felicidade e a súadivindade. Que a celebración que agora comezamos nos axude a descubrir a Deus feito neno, que se achega para traernos a luz, a felicidade, a vida. ACTO PENITENCIAL · En Nadal apareceu a bondade de Deus; pero nós non somos boas persoas; SEÑOR, ABRE O NOSO CORAZÓN. · En Nadal Deus veu co corazón e coas mans cheas de paz, pero nos non somos pacíficos nin pacificadores; CRISTO, ABRE O NOSO CORAZÓN . ·

TEMPO DE ADVENTO: UN NOVO AGASALLO DE DEUS PARA DERROTAR O PESIMISMO E FACER XERMOLAR A ESPERANZA SIGNO: Ofrecemos o cuarto e derradeiro cacto PORQUE DEUS SEMPRE CUMPRE O QUE PROMETE…. ACHÉGASE A SALVACIÓN, ACOLLÁMOLA PÓRTICO Estamos xa na última semana do Advento. Unha semana que require de nos un esforzo por non caer en dúas tentacións. A primeira, de deixarnos levar… total é a ultima! . A outra, vivir xa o Nadal antes de tempo, pois os comercios, as calles e todo, nos invita a facelo así. Que esta celebración sexa un encontro festivo da comunidade, que percorre unida esta última semana, descubrindo a Deus presente e cercano, camiñando con ela. O PERDÓN · Polas escravitudes que nos imos creando e que impiden que nos sintamos verdadeiramente libres , SEÑOR, CONVÉRTENOS A TI. · Porque seguimos pedindo grandes sinais, pechando os ollos diante de tantas e tantas manifestacións da salvación de Deus presentes no noso mundo, CRISTO, CONVÉRTENOS A TI. ·

TEMPO DE ADVENTO: UN NOVO AGASALLO DE DEUS PARA DERROTAR O PESIMISMO E FACER XERMOLAR A ESPERANZA SIGNO: Ofrecemos o terceiro cacto TIREMOS MUROS, ABRAMOS PONTES: PREPAREMOS CAMIÑOS PÓRTICO Son moitos os desertos desde os que imos crecendo na sociedade actual. Parece que o temos todo, que estam@s che@s, que non nos falta nada… e paradoxalmente nunca estivemos tan orf@s, tan baleir@s, tan falt@s de vivencia interior. É verdade: temos bens materiais, comodidades, e mesmo luxos e cousas innecesarias; pero imos descubrindo que con iso non nos chega, que nos falta algo que encha de sentido e de razón a nosa vida. Por iso precisamos máis que nunca precursores, profetas, pioneir@s que abran novos camiños, que preñen a sociedade de esperanza, que leven a ledicia de sabérmonos querid@s e salvad@s por Deus a un mundo falto de motivacións e de boas novas. Que a celebración deste terceiro domingo do Advento nos axude a camiñar xunt@s, ilusionad@s e ilusionando aos que camiñan con nós.

TEMPO DE ADVENTO: UN NOVO AGASALLO DE DEUS PARA DERROTAR O PESIMISMO E FACER XERMOLAR A ESPERANZA SIGNO: Ofrecemos o segundo cacto SEXAMOS REALISTAS..... SOÑEMOS O IMPOSIBLE PÓRTICO Para poder chegar, como nos di Isaías, ao tempo no que sexa posible que convivan xuntos o lobo e o carneiro ou o becerro e o león, que ben poderíamos dicir nós os que pensan distinto, os que teñen visións da vida, da cultura, da organización social, da Igrexa ou mesmo da familia, diferentes; dicimos que para poder chegar aí, é necesario ir deixando moito do lastre que levamos enriba. Un lastre que se nos vai acumulando e que acaba por non deixarnos ver o que é fundamental. Que este segundo domingo de Advento sexa un paso máis nesta camiño. PERDÓN Señor, que sexamos capaces de deixar atrás todo aquilo que nos impide convivir, mesmo estar xuntos, inda que pensemos distinto, SEÑOR, CONVÉRTENOS A TI. Cristo, que teñamos a paciencia suficiente para saber consolar a cantos necesitan ser escoitados e consolados, C

Empeza o Advento, ese tempo que sempre dicimos que é de preparación para o Nadal. De verdade, preparación para o Nadal?. Se levamos preto de dous meses vendo luceciñas de cores en escaparates, centros comerciais e mesmo nas rúas. Xa hai ben tempo que asociacións, Anpas, comisións de festas e mesmo parroquias nos veñen tentando coas rifas para colaborar nunhas ou noutras cousas. Nas tendas, centros comerciais ou supermercados o turrón, os polvoróns e demais alimentos que se comen en Nadal son ofrecidos como adianto e a mellor prezo. En que temos convertido o Nadal?. Ten sentido seguir falando de que o Advento é tempo de espera, preparación, invitación ao cambio e á reflexión?. Pois si, teno e moito, non hai mellor maneira de contrarrestar esta visión consumista e meramente gastronómica ao que algúns queren reducir o Nadal, que cunha resposta sinxela, pero sincera; austera, pero non miserenta; alegre, pero non de panxoliña edulcorada. Dicimos que non hai mellor maneira de rachar

PORQUE PARA DEUS NON HAI IMPOSIBLES.... QUE SE CUMPRA A TÚA PALABRA! PÓRTICO Hoxe fálase moito de ir ao fondo, á orixe, á raíz. Sabemos que moitas veces a solución das cousas e dos problemas pasa por recompoñer os alicerces e sandar as situacións desde a súa orixe. E se vamos á orixe, alí atopamos a María, atopamos o seu si incondicional, atopamos a súa opción radical por Deus. Por que, entón, despois de tantos séculos as mulleres seguimos estando silenciadas, marxinadas, seguimos sen ser valoradas na Igrexa?. Quizá cómpre volver ás orixes, volver aos alicerces, para reconducir o camiño, para andar polos vieiros da igualdade e da complementariedade. Que esta celebración nos axude a que neste tempo de Advento valoremos e respectemos o traballo de tantas e tantas mulleres ao noso redor. O PERDÓN María soubo darche un si incondicional. Polas veces nas que a vergoña, o medo, o pasotismo, o quedar ben, a intransixencia... fan que descreamos de Ti e d@s irmáns, SEÑOR, ROMPE AS NOSAS CADEAS.

Vaiamos e camiñemos á luz do Señor! PÓRTICO Empeza o Advento, ese tempo que sempre dicimos que é de preparación para o Nadal. De verdade, preparación para o Nadal?. Se levamos preto de dous meses vendo luceciñas de cores en escaparates, centros comerciais e mesmo nas rúas. Xa hai ben tempo que asociacións, Anpas, comisións de festas e mesmo parroquias nos veñen tentando coas rifas para colaborar nunhas ou noutras cousas. Nas tendas, centros comerciais ou supermercados o turrón, os polvoróns e demais alimentos que se comen en Nadal son ofrecidos como adianto e a mellor prezo. En que temos convertido o Nadal?. Ten sentido seguir falando de que o Advento é tempo de espera, preparación, invitación ao cambio e á reflexión?. Pois si, teno e moito, non hai mellor maneira de contrarrestar esta visión consumista e meramente gastronómica ao que algúns queren reducir o Nadal, que cunha resposta sinxela, pero sincera; austera, pero non miserenta; alegre, pero non de panxoliña edulcorad

TEMPO DE ADVENTO: UN NOVO AGASALLO DE DEUS PARA DERROTAR O PESIMISMO E FACER XERMOLAR A ESPERANZA SIGNO O signo que presentamos este Advento son catro cactos diferentes, un cada semana. Con eles queremos expresar o noso compromiso de que durante o camiño do Advento estamos dispost@s a deixar atrás as espiñas do noso corazón que nos afastan dos demais, que nos impiden ser felices e que non posibilitan o nacemento do Señor.

Remol Para orar e celebrar a fe na nosa terra FESTA DE CRISTO-REI (CICLO C) UN CRISTIANISMO DE MEDIACIÓN NUNHA IGREXA DE SERVIDOR@S PÓRTICO Celebramos hoxe a festividade de Cristo Rei, coa que pechamos un ano litúrxico no que fomos recorrendo a nosa historia de salvación, as palabras e os feitos da vida de Xesús que Lucas recolle no seu evanxeo. Agora, antes de comezar o camiño no tempo do Advento, botámoslle unha ollada a quen ilumina todo isto: Cristo, para recoñecelo como Aquel que dá sentido á nosa vida, “ porque nel quixo Deus que residira toda plenitude, e por El quixo reconciliar consigo tódalas cousas ”. Precisamente ese é o significado que ten a festa de hoxe; pois proclamar a Cristo como Rei é vivir diariamente os valores do seu reinado desde a humildade e a sinxeleza do noso servizo; desde a efectividade do noso compromiso; desde a confesión do noso testemuño persoal e comunitario. Que a celebración que agora comezamos nos axude a que se cumpra en cada