Ir al contenido principal

ACHÉGASE A SALVACIÓN, ACOLLÁMOLA

TEMPO DE ADVENTO: UN NOVO AGASALLO DE DEUS PARA DERROTAR O PESIMISMO E FACER XERMOLAR A ESPERANZA

SIGNO: Ofrecemos o cuarto e derradeiro cacto

PORQUE DEUS SEMPRE CUMPRE O QUE PROMETE….

ACHÉGASE A SALVACIÓN, ACOLLÁMOLA

PÓRTICO

Estamos xa na última semana do Advento. Unha semana que require de nos un esforzo por non caer en dúas tentacións. A primeira, de deixarnos levar… total é a ultima! . A outra, vivir xa o Nadal antes de tempo, pois os comercios, as calles e todo, nos invita a facelo así.

Que esta celebración sexa un encontro festivo da comunidade, que percorre unida esta última semana, descubrindo a Deus presente e cercano, camiñando con ela.

O PERDÓN

· Polas escravitudes que nos imos creando e que impiden que nos sintamos verdadeiramente libres , SEÑOR, CONVÉRTENOS A TI.

· Porque seguimos pedindo grandes sinais, pechando os ollos diante de tantas e tantas manifestacións da salvación de Deus presentes no noso mundo, CRISTO, CONVÉRTENOS A TI.

· Polas nosas maneiras de tratar aos que están máis preto de nós, que moitas veces poñen de manifesto a nosa pouca sensibilidade para o que eles pensan ou fan. SEÑOR, CONVÉRTENOS A TI.

REMUÍÑO

Ao longo da historia da salvación atopamos a un Deus que vai ofrecendo a mans cheas a súa salvación. Un Deus que, lonxe de intereses mediáticos, grandes oropeis, tribunas públicas, pompas e boato, está presente no pequeno, nas cousas sinxelas, no humilde.

· No tempo de Moisés, Deus, o Deus dos pobres, fixo opción polo pobo oprimido, non polo pobo opresor. Non quere a tiranía dos exipcios nin a escravitude dos hebreos. Quere que todas as persoas, fillas súas, teñamos a mesma DIGNIDADE e IGUALDADE.

· No tempo de Xeremías, Isaías, Baruc…, Deus, o Deus dos profetas, fixo unha opción polo pobo desterrado, non polo pobo conquistador. Lonxe da prepotencia babilónica e da dependencia de Israel, Deus quere para todas as persoas a LIBERDADE.

· No tempo de Xoán Bautista e de María, Deus, o Deus das promesas, fixo opción polos sinxelos, polos austeros e polos humildes. Non quere a violencia nin o protagonismo, quere o RESPECTO e a SOLIDARIEDADE.

· No tempo de Bieito XVI , Deus, o Deus de Xesucristo, fai opción polos empobrecid@s e expoliad@s, pol@s marxinad@s e excluíd@s, pol@s febles e pacífic@s. Nunca poderá bendicir cegas ambicións e riquezas manchadas co sangue e a suor das persoas despoxadas da súa dignidade, porque El quere a XUSTIZA e a PAZ.

Ás veces vivimos coma o rei Acaz, perdid@s entre as manifestacións da forza e do poder dalgúns que din traballar polo ben: fundamentalismos de todo signo que pretenden defender a pureza dunha relixión, dunha raza, dunha nación…. Fronte disto, Deus maniféstanos que está presente alí onde se lle devolve á persoa a súa dignidade.

Por iso, a pregunta que nos podería lanzar El neste derradeiro domingo de Advento ben podería ser a seguinte: e ti, de que lado estás?.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

De novo, sentíndonos unidos nunha mesma fe, e dispostos a compartir a solidariedade na oración, dirixímonos a Deus para que aprendamos a ser verdadeiros sementadores do seu Reino. E cantamos xuntos:

VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO. QUE NA TERRA HAI BOA FALLA DE QUE MUDEN MOITAS COUSAS E MELLOREN (bis)

· Pola Igrexa, para que saiba descubrir a presenza do Mesías esperado, no traballo comprometido de tantas persoas que son capaces de arriscar a súa vida na defensa da xustiza e o cambio de estruturas opresoras, OREMOS.

VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO (bis)

· Polas nosas comunidades, para que nos preparemos con mais intensidade para o encontro co señor: visitando enfermos, falando con persoas soas, perdoando antigas rencillas, comprendendo situacións e persoas, acollendo a quen se sinta desprezado, OREMOS.

VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO (bis)

· Por cada un e cada unha de nós, para que este tempo que hoxe rematamos sexa alento e forza que nos axude a vivir desde a sinxeleza, a austeridade e a profundidade o tempo de Nadal que peta na porta do noso corazón, OREMOS.

VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO. QUE NA TERRA HAI BOA FALLA DE QUE MUDEN MOITAS COUSAS E MELLOREN (bis).

Grazas, Señor, por facernos caer na conta de que non son as rutinas, senón a sinceridade no facer e pensar, o que nos achega a Ti e aos irmáns. P.X.N.S. Amén.

REFLEXIÓN

Grazas, Señor,

porque nos invitas a endereitar os vieiros,

a preparar o camiño para que veñas.

Grazas, Señor,

porque queres contar comigo.

Grazas, Señor,

porque queres entrar na miña casa

e facer dela unha nova morada.

Grazas, Señor,

porque te lembras de nós,

e de min,

e poste no camiño polo que vou camiñando

para que te atope,

porque Ti xa me atopaches.

Grazas, Señor,

porque vés,

porque estás,

porque estarás.

Grazas, Señor.

CANTOS

ENTRADA: VOLVE, SEÑOR/VEN AXIÑA VISITARNOS

LECTURAS: CONTADE AS MARABILLAS

OFERTORIO: XURDIRÁ

COMUÑÓN: XESÚS CHAMADO AMIGO

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

Corpus 2024 B

ALÍ ONDE NOS NECESITAS, ABRIMOS CAMIÑOS Á ESPERANZA (CORPUS 2024) CANTO GOZOSO ENTRADA: Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) LECTURAS: Ti es o pan do ceo (Nº 33) OFERTORIO: Quédate, Señor, connosco (Nº 63) COMUÑÓN: O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Baixo o lema “Alí onde nos necesitas, abrimos camiños á esperanza” celebramos a xornada da caridade, que nos convida a non esquecer que, sempre e en todo lugar, a Igrexa, cada unha das persoas que a formamos, estamos chamadas a ser servidoras e samaritanas, achegándonos para aliviar, acompañar, escoitar e erguer a tanta xente ferida e tirada nas cunetas da vida. O Señor, que hoxe sae ás nosas rúas, volve dicirnos: “Estou aquí, facendo o camiño contigo”. Abramos o noso corazón para escoitar a súa voz que, dun xeito alto e claro, convídanos a abrir camiños de esperanza. CO CORAZÓN FERIDO Ti convídasnos a abrir camiños de esperanza; pero nós moitas veces somos profetas de calamidades, por

3 Coresma 2024

DIANTE DA TENTACIÓN DE MERCADEAR COA FE, PROPOÑAMOS GRATUIDADE CANTO GOZOSO o     ENTRADA .- Eu sei de quen me fiei  ( 64) o     LECTURAS .- Oh, Señor, escólleme ( 62 ) o     OFERTORIO.-  Grazas Señor na mañá ( 34) o     COMUÑÓN.-   Ti es camiño e verdade ( 57)   Sinal de Coresma.-  Engadimos unha nova parte do corazón roto que estamos a conformar.   ESPERTANDO Á RENOVACIÓN              As comunidades cristiás vanse conformando ao redor da persoa e a palabra de Xesús. Persoa e palabra desde as que se nos invita a interiorizar a fe, as conviccións, os valores e actitudes desde os que vivir. Pero ocorre que moitas veces, por razóns diversas, imos esquecendo estes dous aspectos fundamentais da fe para caer na inconsistencia das rutinas, os costumes, o aburrimento desde os que acabamos vivindo a fe. No evanxeo de hoxe escoitaremos como Xesús se anoxa diante daqueles que converteran o templo nunha tenda de compra venta, e reacciona facendo unha afirmación que nunca deberiamos esquecer: “ no