CINCUENTA DÍAS DESPOIS...
VÉMONOS ALENTADOS POLA PRESENZA DO ESPÍRITO SANTO
Descarga o ficheiro
CANTO GOZOSO
·
ENTRADA:
Que ledicia a miña (Nº 4)
·
LECTURAS:
Manda o teu Espírito (Nº 125)
·
OFERTORIO:
Grazas, Señor, na mañá (Nº 34)
·
COMUÑÓN:
Acharte presente (Nº 51)
ESCOITA ACTIVA
Xa van
alá cincuenta días desde que comezou a Pascua. Ao longo deles fómonos reunindo
para compartir e celebrar a resurrección do Señor, e con ela o sentido da nosa
vida vivida desde a fe. En todo este tempo a palabra que máis temos escoitado é
alegría. A ela invitaba Xesús aos apóstolos a medida que se ían atopando con
El, dela falaban aqueles primeiros cristiáns que foran capaces de vencer o medo
e a desconfianza; desde ela, a partires da festa do Espírito Santo, somos
chamados a vivir os que hoxe somos os continuadores da tarefa comezada por
Xesús de Nazaret.
Aledémonos
logo de poder compartir esta experiencia comunitariamente, e renovemos, unha
vez máis, a nosa fe na esperanza que nos ofrece o Señor Resucitado, que non nos
quere solos, senón que nos chama a ser comunidade leda e sempre solidaria.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
(Aspersión)
- Para que non decaia o noso esforzo por superar os momentos de tristura; SEÑOR, ALÉNTANOS CO TEU ESPÍRITO.
- Porque deixamos que o desacougo e o pesimismo entorpezan a nosa esperanza; CRISTO, ALÉNTANOS CO TEU ESPÍRITO.
- Polas veces nas que nos negamos a acoller a túa presenza en nós; SEÑOR, ALÉNTANOS CO TEU ESPÍRITO.
OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN
ü
Aos cincuenta días da resurrección de Xesús, aqueles primeiros cristiáns
seguían cheos de medo e inseguridade, e todo canto lle escoitaran e prometeran
cumprir ao "Mestre", parecía que xa o esqueceran. Por iso estaban no
mesmo sitio, inmóbiles, desganados e cheos de desconfianza..., non lles fora
pasar a eles o mesmo que a Xesús. Pero mesmo dentro deste desencanto, algo
seguía presente neles que non deixaba que esmorecese, e seguía a resoar nos
seus corazóns. Un algo que os levaba continuamente a lembrar o vivido e
compartido cando estaban todos xuntos. E tal é así, que deciden saír ,falar e
comentar o que tiñan aprendido e escoitado do seu acompañar a Xesús, a pesares
da súa falta de ímpeto. Isto axudounos a vencer as desconfianzas e a prestar
atención a algo novo que estaba a xurdir: acollen a presenza do Espírito Santo,
e cambia a súa maneira de ver a realidade. Comezan a escoitar e a entender.
Custou, pero o primeiro paso xa estaba dado! inda que a cousa non podía parar
aí: era necesario seguir avanzando. Grazas a eles, tamén nós hoxe somos capaces
de escoitar a voz de Deus e de sentir a brisa do seu Espírito para seguir
abrindo camiños que non calan ante a inxustiza nin se deixan engaiolar pola
mentira dos poderosos. A capacidade de saír e anunciar dos apóstolos, é para
tod@s nós hoxe semente de humanidade liberadora alí onde estamos, e se eles
entenderon, nós hoxe xa non podemos calar ante a forza que vai crecendo dentro
de nós.
ü
E esta Igrexa, que formamos os bautizados, neste día de
Pentecostes celebra o aniversario do seu nacemento.Por iso hoxe volven resoar
con forza as palabras de Paulo aos corintios para lembrarnos que non somos
uniformes nin todos pensamos o mesmo, senón que somos unha Igrexa plural no
medio dun mundo tamén plural, e onde estamos chamad@s a fomentar esa
pluralidade poñéndoa ao servizo dos demais...e esforzándonos por escoitarnos e
entendernos entre nós, porque na Igrexa de Xesús, como unha e outra vez ten
repetido o papa Francisco, cabemos tod@s. Na diversidade de dons, que Deus puxo
en cada un de nós, e que a enriquecen, todos estamos chamados a participar e
ninguén se ha sentir excluído. Os tempos da inquisición, da primacía do dereito
sobre as persoas, xa quedaron atrás, porque o todo é máis importante que a
parte, e tod@s nos sentimos alentados a animados a ser pro-activos, non
derrotistas, no medio desta Igrexa poliedro, chamada a esforzarse por ser
sempre hospital de campaña e non alfándega onde se nos impida pasar. A forza do
Espírito acentúa esta pluralidade, e o esforzo pola nosa parte vaina facendo
real e concreta desde o servizo que cada un de nós estamos chamados a prestar
nesta casa de tod@s que chamamos mundo.
ü
Xa poden entón estar pechadas as portas, xa podemos estar cheos de
medo. Se somos capaces de deixar que asente en nós a forza e a presenza do
Espírito Santo, aquelas abriranse e o medo desaparecerá. Como lle ocorreu aos
apóstolos. Só necesitaron volver deixar resoar dentro de si as palabras de
Xesús, o mesmo que temos que facer nós. Deixemos logo que o eco das súas
palabras retumbe nos nosos oídos para que, desde a paz que El sempre nos trae,
non fagamos distinción entre nós nin tampouco deamos pasos que nos enfronten,
senón que traballemos para explicar cales son as nosas conviccións, e cara
moven o noso actuar. Deste xeito saberemos acoller o envío que desde a presenza
do Espírito Deus nos fai a cada un de nós para non ter medo a manifestar a súa
alegría e vivir a súa esperanza. Por iso Pentecostes non é unha festa do
pasado, senón a actualización constante de que somos Igrexa para servir e
acoller. Igrexa en saída e disposta a primerear.
RENOVACIÓN PROMESAS BAUTISMAIS
(Propoñemos facer a renovación das
promesas bautismais durante todos os domingos da Pascua. A poder ser, farémola desde
a fonte bautismal)
Renovemos agora persoal e comunitariamente
esta fe que hoxe celebramos cheos de esperanza e vida:
v
Estades dipost@s a loitar contra o mal que nos fai infelices
e nos pecha no egoísmo?. Si, estou dispost@.
v
Estades dispost@s a non deixarvos levar de canto nos aparta de
Deus e fire aos irmáns?. Si, estou dispost@.
v
Estades dispost@s a que no voso corazón non aniñen a cobiza, a
insolidariedade e a envexa?. Si, estou dispost@.
v
Credes en Deus
Pai e amigo da vida, que puxo nas nosas mans o mundo que el
creou?. Si,
creo.
v
Credes
en Xesús, o seu Fillo, que naceu de Santa María,
pasou polo mundo facendo o ben, e que no seu amor e fidelidade entregou a súa
vida para abrirnos a nós o camiño da resurrección?. Si, creo.
v
Credes
na forza e presenza do Espírito Santo, na
Igrexa comunidade
de fe e vida, na comuñón dos santos, no perdón e na resurrección que nos levará
a gozar para sempre da presenza de Deus?.
Si,
creo.
Pai, que esta fe que acabamos de
proclamar e confesar sexa sempre para nós alento e esperanza no camiño da nosa
vida. P.X.N.S. Amén.
FRATERNIDADE ORANTE
Na
ledicia da celebración do día de Pentecostes, abramos o corazón a Deus para
compartir a oración comunitaria e dicir xunt@s:
SEÑOR, GRAZAS POLA PRESENZA DO ESPÍRITO SANTO
ˣ Pola Igrexa de Xesús, que hoxe celebra con alegría e esperanza o seu
comezo en Pentecostes, ao recibir e acoller ao Espírito Santo, OREMOS
SEÑOR, GRAZAS POLA PRESENZA DO ESPÍRITO SANTO
ˣ Polo papa Francisco, para que, cos seus xestos e as súas palabras, siga
a alentar, desde a fidelidade ao Evanxeo de Xesús, a cantos sentimos que o seu
actuar é estímulo e forza para non deixar aniñar en nós nin a tristura nin o
pesimismo, OREMOS.
SEÑOR, GRAZAS POLA PRESENZA DO ESPÍRITO SANTO
ˣ Polas nosas comunidades cristiás, para que sigamos esforzándonos por
camiñar xunt@s, axudarnos uns aos outros, corrixirnos desde o respecto e o
cariño, e testemuñando a alegría e a esperanza de Xesús, OREMOS.
SEÑOR, GRAZAS POLA PRESENZA DO ESPÍRITO SANTO
Señor, que a forza do Espírito Santo alente e anime os pasos que cada
día damos nas nosas comunidades cristiás, para facer do mundo casa de tod@s.
P.X.N.S. Amén.
MIRADA ESPERANZADA
Saiamos
dos nosos templos
para
ser as súas testemuñas no medio do mundo!.
Sexamos
expresión viva da misericordia de Deus:
misericordia
nas nosas caras,
misericordia
nos nosos ollos,
misericordia
no noso sorriso,
misericordia
na nosa tarefa cotiá e na nosa loita.
Nós
somos as súas mans para construír un mundo novo,
onde
haxa máis fraternidade e xustiza.
Nós
somos os seus beizos para anunciarlle aos pobres
a
boa nova da liberdade.
Nós
somos os seus pés para acudir ao lado de
tantos
moz@s e nen@s, homes e mulleres,
que
necesitan palabras e xestos de ánimo.
Saiamos
dos nosos templos!
Vaiamos
máis lonxe,
levando
a misericordia e a tenrura no noso actuar
e
a ledicia de canto temos celebrado.
E
fagámolo convencid@s de que o Espírito vai con nós! Señor.
Comentarios