Ir al contenido principal

PORQUE NOS CHAMAS…AQUÍ ESTAMOS PARA FACER A TÚA VONTADE

PÓRTICO

Estamos nun mundo no que prima a masificación: montóns de xente vestida do mesmo xeito, lendo os mesmos libros, escoitando a mesma música, mirando as mesmas películas e programas de televisión…. e o que é pior, un mundo no que tendemos a pensar tod@s do mesmo xeito. A realidade é que conseguimos un mundo de persoas uniformes no que o individuo se perde completamente na masa.

Por iso, resulta sorprendente a Palabra que hoxe escoitaremos, na que nos atopamos cun Deus que chama persoalmente por cada un e cada unha de nós desde o ventre materno. Para Deus non existe a masa, non existen as persoas sen rostros, senón que El pensou en cada un e cada unha de nós, chamounos polo noso nome e marcounos un camiño singular e particular.

Que a celebración que agora comezamos nos axude a dar unha resposta libre, persoal e positiva a esta chamada de Deus.

O PERDÓN

Porque seguimos créndonos o embigo do mundo, imprescindibles, insustituibles, e non somos quen de deixar paso a outros para que fagan as cousas, SEÑOR, QUE A NOSA RESPOSTA NON SEXA EXCLUÍNTE.

Porque son demasiadas as ocasións nas que cos nosos feitos, coas nosas palabras, co noso talante… non somos luz para os demais, senón máis ben escuridade e tebras, CRISTO, QUE A NOSA RESPOSTA NON SEXA EXCLUÍNTE.

Porque pensamos que o noso xeito de entender e comprometernos na Igrexa é o único, SEÑOR, QUE A NOSA RESPOSTA NON SEXA EXCLUÍNTE.

REMUÍÑO

Isaías, Paulo, Xoán Bautista; tres personaxes coñecidos, importantes na nosa historia de salvación. Séntense chamados a anunciar a Boa Nova:

· Isaías fálalle a unha xente decaída, dispersa, feble, apagada… e quere darlle ánimo non con falsas promesas, senón con feitos concretos: o Señor conta contigo, a pesares de ser pequeno e sen forza, para proclamar a súa salvación dun cabo a outro da terra. Esa é tamén a nosa tarefa: somos unxid@s para ser as súas testemuñas.

· E nós, como estamos a responder a esta misión?, poderá Deus sentirse orgulloso de nós?, a nosa vida é un espello do amor de Deus?. Hoxe tamén, no noso mundo, ferido pola falla de amor, son moitas as persoas decaídas, marxinadas, apagadas, silenciadas… que esperan a nosa axuda e o noso compromiso eficaz e profundo.

· Paulo fálalle ás comunidades nacentes. Son pequenas, con dificultades, incomprendidas, nun mundo hostil, divididas por estúpidas cuestións. Por iso Paulo lémbralles e lémbranos que no proxecto de Xesús cabemos tod@s, ninguén é mellor ca ninguén. Que lonxe estamos da mensaxe evanxélica. Crémonos en posesión da verdade absoluta, excluímos, condenamos, criticamos, rexeitamos. Impoñemos e mandamos no nome de Deus, cando a realidade é que buscamos o noso lucemento, a nosa seguridade, o noso prestixio, o poder.

· Por último, Xoán Bautista móstranos a verdadeira grandeza dun profeta: desaparecer para deixar paso ao que ven detrás. Na evanxelización tod@s somos necesari@s, pero ninguén é imprescindible. Tod@s somos iguais e navegamos nunha barca común. Deixémonos arrolar pola brisa de Deus e non pola treboada da intolerancia.

Hoxe, coma daquela, tamén precisamos testemuñas e anunciadores de Cristo, cristiáns e cristiás convencid@s que dean testemuño. Esa é a nosa tarefa, aquilo para que o Señor conta connosco. Non o defraudemos.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Oremos con confianza a Deus que se nos manifesta no cotiá, no día a día, alí onde nós nos atopamos e onde co noso esforzo contribuímos á construción dun mundo mellor, e digámoslle:

GRAZAS POR CONFIAR EN NÓS

Grazas pola Igrexa, que desde un traballo silencioso, desinteresado e diario, é quen de atopar o seu sitio nunha sociedade cambiante e en continua evolución. OREMOS.

GRAZAS POR CONFIAR EN NÓS

Grazas polas nosas comunidades, nas que atopamos xente coa que rezar, traballar, alentar e ilusionar no desenvolvemento do Reino, OREMOS.

GRAZAS POR CONFIAR EN NÓS

Grazas por tantas e tantas persoas que, ao noso carón, son testemuñas vivas da túa presenza nun mundo en un tempo querido e creado por Ti, OREMOS.

GRAZAS POR CONFIAR EN NÓS

Grazas, Señor, por contar con cada un e cada unha de nós na fermosa tarefa de levar a túa luz e o teu amor a todas as persoas, sen exclusións. PXNS. Amén.

PARA A REFLEXIÓN

Se a nota dixese: unha nota non fai unha melodía…. non habería sinfonía.

Se a palabra dixese: unha palabra non pode facer unha páxina… non habería libro.

Se a pedra dixese: unha pedra non pode levantar unha parede… non habería casa.

Se a gota de auga dixese: unha gota de auga non pode formar un río… non habería océano.

Se o gran de trigo dixese: un gran non pode sementar un campo… non habería colleita.

Se a persoa dixese: unha persoa non pode salvar a humanidade… nunca habería xustiza, nin liberdade, nin paz, nin dignidade, nin felicidade, nin fraternidade, nin amor sobre a terra.

Coma a sinfonía precisa de cada nota,

coma o libro precisa de cada palabra,

coma a casa precisa de cada pedra,

coma o océano precisa de cada gota de auga,

coma a colleita precisa de cada gran de trigo,

a humanidade enteira ten necesidade de ti…

alí onde esteas, es único e irrempazable.

Hoxe Xesús chámate a Ti…

A que esperas para seguilo?.

CANTOS

· ENTRADA: Todos xuntos

· LECTURAS: Escoita Ti

· OFERTORIO: Ti es o pan do ceo

· COMUÑÓN: O amor é o meirande

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel