UNHA SABEDORÍA IMPREGNADA
DE HUMANISMO
Descarga o arquivo
ESCOITA ACTIVA
Non
é doado facer entender que o Evanxeo é ledicia, e que a vida dun cristián ten
que estar impregnada desa ledicia. E non é doado porque tod@s estamos demasiado
impregnados non da humanidade que nos ofrece a sabedoría de Deus, senón da
mundanidade que nos ofrecen os homes; e prestámoslle pouca atención á sabedoría
que vén de Deus. As lecturas e interpretacións que facemos das situacións e
acontecementos do día a día están cheas dos tópicos que escoitamos na
televisión, na radio ou lemos nos xornais. Poucas veces son froito dun tempo
repousado no que deixamos que a Boa Nova de Xesús resoe nos nosos oídos e
enchoupe o noso corazón. E todo isto o que fai é que acabemos dicindo cousas co
mesmo derrotismo co que o fan as páxinas de sucesos dos xornais ou os moitos
minutos consumidos por espazos de televisión onde so se fala de morte,
violencia ou abuso. Darémonos algún día conta de que hai vida máis alá dos
telexornais?. Seremos capaces de descubrir que os sucesos enchen un pouco de
tempo nos medios de comunicación; pero as vidas de moitas persoas que traballan
polos demais, son honestas, tentan ser bos pais/nais, curas, albaneis, médicos,
mestres... son moitas máis?.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
·
Por non deixar que a sabedoría
do amor guíe a nosa vida, SEÑOR,GRAZAS
POR QUERERNOS.
·
Por non acabar de entender que o
Evanxeo é ledicia que transforma os nosos corazóns, CRISTO, GRAZAS POR QUERERNOS.
·
Por esquecer que sen esperanza a
fe esmorece e faise costume e non testemuño, SEÑOR, GRAZAS POR QUERERNOS.
PALABRA ENRAIZADA



FRATERNIDADE ORANTE
Desde a sabedoría do Deus que se fai un dos
nosos, e polo tanto compréndenos e enténdenos, rezamos xunt@s dicindo:
SEÑOR, GRAZAS POR ENSINARNOS O QUE É VIVIR
HUMANAMENTE
*
Para
que a Igrexa se esforce por mostrar ao mundo que só a ledicia do Evanxeo nos
fai fieis a Ti e a túa mensaxe, OREMOS.
SEÑOR, GRAZAS POR ENSINARNOS O QUE É VIVIR
HUMANAMENTE
*
Para
que nas nosas comunidades cristiás espertemos a túa Palabra e fagamos da nosa
vida e da dos noso veciños, un encontro de colaboración, preocupación por canto
lles pasa e axuda solidaria, OREMOS.
SEÑOR, GRAZAS POR ENSINARNOS O QUE É VIVIR
HUMANAMENTE
*
Por
nós, para que deixemos que a túa Palabra transforme o noso corazón á
sinceridade con nós mesmos e á honestidade entre o que pensamos, vivimos e
cremos, OREMOS.
SEÑOR, GRAZAS POR ENSINARNOS O QUE É VIVIR HUMANAMENTE
Grazas, Señor, por abrirnos os ollos e o pensamento a tomar conciencia
de que só desde un comportamento humano e solidario, podemos descubrirte como
luz que nos ilumine nas tebras do mundo. P.X.N.S. Amén.
MIRADA ESPERANZADA
Señor, poñémonos na túa man e na confianza
facémosche un rogo: terma de nós e danos azos para que nós termemos tamén dos
demais, porque:
“Esta multitude axitada, confusa ou distinta, cuxa inmensidade nos
aterroriza –este océano humano cuxas lentas e monótonas oscilacións poñen
zozobra nos corazóns máis crentes- quero que neste momento o meu ser resoe ao
seu murmurio profundo. Todo o que vai aumentar no mundo no curso desta xornada,
todo o que vai diminuír –todo o que vai morrer tamén- isto, Señor, é o que me
esforzo en reunir en min para ofrecercho”. (Teilhard de Chardin).
E dáme , Señor, un corazón sinxelo, para que eu saiba chorar cos que
choran, e gozar cos que viven no gozo. Amén.
CANTO GOZOSO
ENTRADA:
Camiñarei
LECTURAS:
Benaventurados
OFERTORIO:
Déixate
querer
COMUÑÓN:
Eu
soñei
Comentarios