Ir al contenido principal

27 Domingo TO a 2020

DA VIÑA Á MESA: O BANQUETE CO VIÑO NOVO DA FRATERNIDADE

CANTO GOZOSO

  • ENTRADA: Con ledicia vamos todos ao altar (Nº 2)
  • LECTURAS: Como che cantarei? (Nº 28)
  • OFERTORIO: Señor Xesús, bendito sexas (Nº 52)
  • COMUÑÓN: Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)

POÑENDO OS OLLOS NA REALIDADE

O pasado sábado 3 de outubro, na cidade de Asís, o papa Francisco asinaba a terceira encíclica do seu pontificado: Fratelli tutti, sobre a fraternidade e a amizade social.
Nun fermoso e profundo documento, Francisco anima á humanidade a recoñecernos como irmáns e irmás e a vivir como tales na casa común que Deus Pai nos confiou. Só desde o amor avanzaremos como sociedade cara un futuro sostible e xusto.
Ao longo dos domingos pasados, a viña foi a comparanza utilizada por Xesús para chamarnos a traballar en comunidade e a dar froitos de amor e de xustiza. Hoxe, a comparanza do banquete de voda, invítanos a vestir de festa o noso corazón co traxe do amor para poder entrar ao banquete. Non rexeitemos esta invitación!

RENOVANDO O CORAZÓN

*      Polas moitas veces nas que renunciamos a vestir o noso corazón co traxe do perdón, da misericordia, da comprensión e da escoita; SEÑOR, REVÍSTENOS COA TÚA MISERICORDIA.

*      Porque non estamos dispost@s a saír ao camiño da vida para ir ao encontro, invitar, coñecer, observar, acoller e acompañar aos que ninguén invita, recoñece, observa, acolle ou acompaña; CRISTO, REVÍSTENOS COA TÚA MISERICORDIA.

*      Porque poñemos pouco da nosa parte para recoñecernos como irmáns e irmás; SEÑOR, REVÍSTENOS COA TÚA MISERICORDIA.

PALABRA PROCLAMADA

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE ISAÍAS

Nesta montaña o Señor dos Exércitos ofreceralles a todos os pobos un banquete de boas talladas, de viños anellos, carnes ben condimentadas, viños refinados.
Destruirá nesta montaña o veo que tapa a todos os pobos, a cuberta que cobre a todas as nacións.
O meu Señor destruirá a morte para sempre, enxugará as bágoas de todas as caras,
afastará de todo o país a vergonza do seu pobo.
No día aquel dirase:
"Ollade, este é o noso Deus, esperamos nel: El hanos salvar.

PALABRA DO SEÑOR

PROCLAMACIÓN DA BOA NOVA DO NOSO SEÑOR XESUCRISTO SEGUNDO MATEU

Xesús púxose de novo a falarlles en parábolas:
‑Parécese o Reino dos Ceos a un rei que celebrou o casamento de seu fillo. Mandou aos seus criados ir chamar polos convidados á voda, pero estes non querían ir.
Volveu mandar outros criados, encargándolles: "Dicídelles ós convidados: Mirade que teño preparado o banquete, xa están mortos os becerros e mais os demais animais cebados; todo está disposto: ¡vide á voda!" Pero eles, sen lles faceren caso, fóronse: un ás súas leiras, outro ós seus negocios. Os demais botáronse aos criados, maltratáronos e matáronos.
Entón o rei, todo indignado, mandou os seus exércitos, que acabaron cos asasinos aqueles e prendéronlle lume á cidade. E díxolles aos criados: "A voda está preparada, pero os convidados non a merecían. Así que ide ás encrucilladas dos camiños; e a cantos atopedes, convidádeos á voda".
Saíron ós camiños os criados e xuntaron a todos os que atoparon, bos e malos, enchéndose de convidados a sala da voda.
Cando entrou o rei para ollar os convidados, viu un home que non vestía traxe de voda e díxolle: "Amigo, ¿como entraches aquí sen traxe de voda?" El ficou caladiño: Entón o rei díxolles ós camareiros: "Atádeo de pés e mans, e botádeo fóra, ás tebras, onde será o pranto e mais o renxer dos dentes".
Porque os chamados son moitos, pero poucos os escollidos.

PALABRA DO SEÑOR

OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN

Desde a época dos profetas, Israel describía a alegría dos tempos mesiánicos coma un banquete. Pola súa banda Xesús, que coñecía moi ben a vida dura e monótona dos campesiños, sabía como esperaban a chegada do sábado para liberarse do traballo. Víaos disfrutar nas festas e nas vodas.... daquela, que experiencia podía haber máis gozosa para aquelas xentes que ser invitadas a un banquete, sentar na mesa e compartir unha festa?. O banquete é símbolo do Reino de Deus: abundancia, festa, fraternidade, gratuidade..... Non podemos esquecelo, somos invitad@s a un banquete. O amor: esa será a chave que nos permita entrar ó banquete de vodas. Por iso a parábola móstranos unhas sorpresiñas:
  • as persoas que reciben a invitación non queren asistir, desculpan a súa asistencia. Para moitos daqueles cidadáns, a invitación a un banquete (o sono de calquera israelita!) non é algo importante. Para outros, mesmo é algo molesto: maltratan aos servidores do rei e mátanos.o a negativa incomoda ao rei, pero non suspende o banquete. Os servidores saen de novo e esta vez invitan a todas as persoas que atopan, boas e malas. A negativa non detén o amor de Deus, o ofrecemento do Reino segue facéndose malia ás nosas escusas e a nosa falta de acollida. 
  • a festa só comeza cando a sala está chea. Mentres, haberá que saír aos camiños, anunciando o banquete. Ninguén é chamado polos seus méritos, reúnen a todos os que atopan, bos e malos.
  • unha derradeira sorpresa: chega o rei e sorprende a un invitado sen traxe de festa e bótao fóra. A gratuidade de Deus reclama a nosa responsabilidade e o noso compromiso. Deus bríndanos a posibilidade de entrar no seu Reino: tod@s estamos invitados á voda, non hai acepción de persoas; pero esixe unha condición: levar traxe de festa, ou o que é o mesmo: servir na vida de cada día a mensaxe de Xesús, actuando segundo o Evanxeo. E, ás veces, canto nos custa!: dicimos crer en Deus, e mesmo acudimos ás celebracións; pero comprometer a nosa vida, o noso tempo, o que somos e o que temos a prol dos irmáns.... iso xa é outro cantar.

FRATERNIDADE ORANTE

Hoxe Deus invítanos a responder ao seu seguimento desde a ledicia. Agradecid@s dicimos:
QUE TESTEMUÑEMOS A LEDICIA DE CRER
  • Pola Igrexa, para que saiba dicir si a Deus desde a fidelidade ao mundo de hoxe; e semente coa súa presenza, a súa palabra e as súas accións a imaxe dun Deus acolledor, xusto, esperanzado e comprometido coas preocupacións das xentes de hoxe, OREMOS.
QUE TESTEMUÑEMOS A LEDICIA DE CRER
  • Polas nosas comunidades parroquiais, para que nos impliquemos en cambiar canto non nos fala de Deus, unindo vontades e forzas para que as cousas muden, OREMOS.
QUE TESTEMUÑEMOS A LEDICIA DE CRER
  • Por todos nós, para que respondamos á invitación do Señor, e vistamos de festa o noso corazón, OREMOS.
QUE TESTEMUÑEMOS A LEDICIA DE CRER
Señor, dános azos para traballar por un mundo no que todas as persoas poidamos brindar co viño novo da fraternidade e da xustiza. P.X.N.S. Amén.

MIRADA DIFERENCIADA

Señor e Pai da humanidade,
que creaches a todos os seres humanos coa mesma dignidade,
infunde nos nosos corazóns un espírito fraternal.
Inspíranos un soño de reencontro, de diálogo, de xustiza e de paz.
Impúlsanos a crear sociedades máis sas
e un mundo máis digno,
sen fame, sen pobreza, sen violencia, sen guerras.

Que o noso corazón se abra
a todos os pobos e nacións da terra,
para recoñecer o ben e a beleza
que sementaches en cada persoa,
para estreitar lazos de unidade, de proxectos comúns,
de esperanzas compartidas. Amén.

Papa Francisco, Fratelli tutti

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2024 B

ALÍ ONDE NOS NECESITAS, ABRIMOS CAMIÑOS Á ESPERANZA (CORPUS 2024) CANTO GOZOSO ENTRADA: Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) LECTURAS: Ti es o pan do ceo (Nº 33) OFERTORIO: Quédate, Señor, connosco (Nº 63) COMUÑÓN: O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Baixo o lema “Alí onde nos necesitas, abrimos camiños á esperanza” celebramos a xornada da caridade, que nos convida a non esquecer que, sempre e en todo lugar, a Igrexa, cada unha das persoas que a formamos, estamos chamadas a ser servidoras e samaritanas, achegándonos para aliviar, acompañar, escoitar e erguer a tanta xente ferida e tirada nas cunetas da vida. O Señor, que hoxe sae ás nosas rúas, volve dicirnos: “Estou aquí, facendo o camiño contigo”. Abramos o noso corazón para escoitar a súa voz que, dun xeito alto e claro, convídanos a abrir camiños de esperanza. CO CORAZÓN FERIDO Ti convídasnos a abrir camiños de esperanza; pero nós moitas veces somos profetas de calamidades, por...

3 Coresma 2024

DIANTE DA TENTACIÓN DE MERCADEAR COA FE, PROPOÑAMOS GRATUIDADE CANTO GOZOSO o     ENTRADA .- Eu sei de quen me fiei  ( 64) o     LECTURAS .- Oh, Señor, escólleme ( 62 ) o     OFERTORIO.-  Grazas Señor na mañá ( 34) o     COMUÑÓN.-   Ti es camiño e verdade ( 57)   Sinal de Coresma.-  Engadimos unha nova parte do corazón roto que estamos a conformar.   ESPERTANDO Á RENOVACIÓN              As comunidades cristiás vanse conformando ao redor da persoa e a palabra de Xesús. Persoa e palabra desde as que se nos invita a interiorizar a fe, as conviccións, os valores e actitudes desde os que vivir. Pero ocorre que moitas veces, por razóns diversas, imos esquecendo estes dous aspectos fundamentais da fe para caer na inconsistencia das rutinas, os costumes, o aburrimento desde os que acabamos vivindo a fe. No evanxeo de hoxe escoitaremos co...

6 Pascua 2024

  CONSTRUÍNDO CASA COMÚN SEN FACER DISTINCIÓNS NIN PERDER A IDENTIDADE CANTOS ·        ENTRADA:  Con ledicia vimos todos ao altar (Nº 2) ·        LECTURAS:  Cantádelle ao Señor unha cantiga nova (Nº 23) ·        OFERTORIO:  O amor é o meirande (Nº 120) ·        COMUÑÓN:  No colo de miña nai (Nº 49)   AQUECENDO O CORAZÓN              Neste sexto domingo de Pascua invítasenos a prestar atención, poñendo corazón, ollos, mans, pensamento, pés... para vivir facendo do amor cerne da nosa vida. A isto chámanos o Evanxeo de hoxe. Non é doado, sabémolo, pero non podemos renunciar a tentalo, porque só quen se esforza pode recoller logo o froito do seu esforzo.          Cando Xesús fala do amor, non está a teorizar nin tampouco a dicir palabras pa...