Unha fe de convicións
PÓRTICO
Hoxe, a celebración resalta unha serie de actitudes cristiás que estamos chamad@s a vivir: paciencia, humildade, sinxeleza, confianza... ; pero coa nosa vida, porque é desde o noso testemuño existencial como llas temos que mostrar aos demais, tratando de que as relacións interpersoais nunca se fundamenten no odio, no egoísmo, na autosuficiencia… Así, cando todo nos chama a ir por outro camiño, hoxe queremos seguir o vieiro que Xesús nos ensinou, un vieiro de superación, de risco, pero sobre todo de felicidade. Non teñamos medo a seguilo. É a comunidade a que nos invita e nos envía a ser a luz e sal no medio do noso mundo.
Perdón
- Porque preferimos botarlle a culpa aos demais, enganándonos a nós mesmos, e metendo a cabeza debaixo da terra diante dos problemas, SEÑOR, PERDOA A NOSA INDIFERENZA
- Polas veces en que nos poñemos diante de Deus e incluso dos demais para lembrarlles o moito que facemos por eles, para facelos conscientes da súa dependencia de nós, SEÑOR, PERDOA A NOSA INDIFERENZA
- Porque o noso corazón, duro coma o ferro, non é capaz de compadecerse de quen sofre, de quen pasa por momentos de soidade, de quen é incomprendido, SEÑOR, PERDOA A NOSA INDIFERENZA
Remuíño
- Cantas veces nos escandalizamos do mal que hai no mundo. Xorde entón a pregunta tantas veces socorrida: como pode permitir Deus estas cousas?. Por que parece que a can fraco todas son pulgas?. Parece que Deus se mostra ausente diante deste panorama. Pero, que enganados estamos!!!!. Deus sofre cos que sofre, está presente en aqueles que non atopan consolo nin compaña. E nós, que temos que facer?. Temos que poñer o noso gran de area ante tanto sufrimento e desgraza, temos que seguir comprometéndonos por un lado en sensibilizar as demais persoas de que o mundo pode ser mellor, de que o que acontece de malo pode cambiar, de que somos nós os encargados de cambialo dende o máis preto: a educación na familia, a colaboración e a solidariedade nos pobos, a comprensión, o diálogo e o respecto nas nosas comunidades.. Temos que ser luz que anime a construír un mundo máis xusto. De nada serve lamentarse, darse golpes no peito se non somos quen de poñernos mans á obra… Só así daremos cumprimento á profecía de Habacuc: cumprindo o tempo de que as cousas cambien e melloren.
- E sempre poñendo a nosa confianza en Deus. Confianza en que El está pendente de nós e que sempre premia o noso esforzo dende a humildade… Non vale ser autosuficientes con Deus, non temos dereitos adquiridos por ser bos cristiáns, nin méritos. Temos que loitar contra a reacción espontánea que nos chama a pedir contas, a levar nota de todo o que facemos. O que facemos, facémolo gratuitamente. Acaso os pais levan contas do que fan polos fillos?. Acaso levan contas os verdadeiros amigos do que se fan mutuamente?. Xorde do corazón o axudar, xorde do saír do eu e ir cara o ti.. como un encontro amoroso. Pero para isto necesitamos que…
- Nos aumente a fe. Cantas veces temos que pedir que nos aumente a fe para descubrilo a El na nosa vida: na dor, na incomprensión, na enfermidade… Descubrilo nos acontecementos que nos pasan e lle pasan as demais persoas, para poder entender o porque das cousas e descubrir as motivacións polas que actúan as persoas. Non coller o camiño fácil da comodidade, do egoísmo, dos cartos, do sálvese quen poida.. É a nosa fe a que nos impide ir por este atallo e nos dá forza para andar polo vieiro da xustiza. Por iso cómpre mantela, acrecentala, coa promesa de que Xesús estará connosco deica a fin do mundo.. Estamos chamados a transformar a realidade desde o noso sermos cristiáns e cristiás. Comecemos xa.
Oración da comunidade
Señor, ti chámasnos día a día a construír un mundo máis xusto e fraterno e dásnos as forzas suficientes para non desfalecer nesta tarefa. Por iso dicimos confiados:
SEÑOR, AUMENTANOS A FE
- Pola Igrexa, para que sexa esa voz profética que denuncia inxustizas, que valora as persoas por riba de todo e que non ten medo a poñerse en contra dos grandes poderes deste mundo, OREMOS:
SEÑOR, AUMENTANOS A FE
- Polas nosas comunidades, para que sexan fermento de persoas comprometidas e abertas ao que o Señor lles pide dende unha actitude de entrega, gratuidade, sinxeleza e solidariedade, OREMOS:
SEÑOR, AUMENTANOS A FE
- Por todos nós, para que sexamos conscientes de que a fe non é algo accesorio na nosa vida, senón parte fundamental e estímulo que fai que esteamos atentos e dispostos a dar razón do que cremos, OREMOS:
SEÑOR, AUMENTANOS A FE
Grazas Señor porque a pesares de todas as dificultades, Ti segues alentando o noso camiñar. PXNS
Para a reflexión
SOLIDARIEDADE!
Manter sempre atentos os oídos ao grito de dor dos demais
e escoitar a súa chamada de socorro
é solidariedade.
Sentir como algo propio o sufrimento do irmán de aquí e de acolá,
facer propia a anguria dos pobres
é solidariedade.
Converterse un mesmo nun mensaxeiro do abrazo sincero e fraternal
que uns pobos envían a outros pobos
é solidariedade.
Deixarse transportar por unha mensaxe cargada de esperanza, amor e paz,
ata apertar a man do irmán
é solidariedade.
Cantos
- Entrada: Unha xuntanza de amor
- Lecturas: Escoita ti
- Ofertorio: O pouco que Deus nos da
- Comuñón: Eu soñei
Comentarios