- LITURXIA DA PALABRA
- Lecturas:
- Isaías: "El soportou
os nosos sufrimentos e aguantou as nosas dores"
- Salmo: "Pai,
nas túas mans encomendo o meu espírito"
- Paixón segundo Xoán
- Homilía
- ORACIÓN UNIVERSAL:
- Solidarizámonos e pedimos a Deus especialmente por tod@s @s crucificad@s do mundo
- ADORACIÓN DA CRUZ
- COMUÑÓN
CAMIÑANDO CO POBO
PÓRTICO
O amor de Deus que celebrabamos onte, faise hoxe "amor ata o extremo", ata a morte. Cristo, que se despoxou da súa categoría de Deus meténdose ata o fondo nos ambientes humanos, chegou ata a fin, identificándose cos máis pobres e morrendo na cruz.
Aparentemente, a súa vida foi un fracaso, a súa presenza creativa, viva e significativa entre os pescadores, os pobres, os enfermos... provocou que todo e todos se poñan na súa contra, empuxándoo cara á cruz.
Pero no seu aparente fracaso, a morte de Xesús leva consigo unha vitoria total. Desde entón a dor, o esforzo, a entrega... adquiren un significado novo... porque a nosa vida, coma a súa, non remata na morte, senón na resurrección.
Para lembrar e revivir o que para nós significan a Paixón e a Morte de Cristo, poñémonos de xeonllos e rezamos en silencio.
A PALABRA
- Is.
- Xn
REMUÍÑO
- A Paixón e Morte de Xesús non son un accidente, senón a culminación da súa vida, o desenlace dunha traxedia que comezou a desenvolverse co seu nacemento. Por iso para comprender o que significa a Cruz hai primeiro que comprender o que significa a súa vida. A cruz, no noso mundo é esa realidade, ese paradoxo da falsa ilusión na que moitas veces caemos cando afirmamos que somos moi bos porque non matamos nin roubamos. A cruz dinos nesta tarde e sempre, que si que hai moitas cousas que somos capaces de facer, e de facer mal. De que hai moitas das accións que facemos desde a nosa liberdade que destrúen, feren ou matan. De que non é necesario botarlle a culpa aos demais, aos que mandan, aos que dirixen, aos que dominan. Non, miremos para dentro de nós, e nun exercicio de sinceridade asumamos que nós tamén somos partícipes na construción de moitas das cruces no mundo de hoxe: calamos, miramos para outro lado, non dicimos a verdade, enganamos ou mentimos para obter beneficio, non nos comprometemos, pensamos só en nós mesmos, rexeitamos a quen non é dos nosos... E así son moitas as cruces que nós construímos para nós e para os demais. Por iso, esta tarde somos invitados a denudarnos diante desta cruz na que Xesús se entrega para reconducir o noso camiño, para deixar atrás o antigo, para comezar a vivir no novo. Porque a cruz foi vencida, a morte non é o final de todo para un crente. A esperanza é posible. Cristo abriunos o camiño.
- Contemplemos na Cruz ás persoas que hoxe son crucificadas, moitas veces mesmo coa nosa axuda, a todas as vítimas da maldade humana, ás que sofren e teñen que cargar coa cruz que outros puxeron enriba del@s. Que saibamos achegarnos para ser Cireneos e non Pilatos, para axudar e non para poñer pesadas cargas sobre os ombreiros da xente, para loitar por cambiar esa cruz en vida e esperanza. Por iso e para iso é Venres Santo.
ORACIÓN UNIVERSAL
Comezamos a agora a gran oración que toda a familia de cristiáns e cristiás lle presenta a Deus, o noso Pai. Ante a morte de Cristo, non hai divisións nin fronteiras: el viviu e morreu por todas as persoas. É, polo tanto, o momento de ensanchar a nosa oración e pedir xunt@s dicindo:
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Oramos en primeiro lugar polos nenos, os máis indefensos da nosa sociedade e que máis facilmente poden ser domesticados e manipulados, para que reciban o afecto que precisan, para que os deixemos medrar segundo as súas posibilidades e para que reciban sempre o noso exemplo de vida segundo o evanxeo de Cristo, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Polos mozos, que son a esperanza da sociedade, para que non se deixen manipular, para que non sexan conformistas e loiten por facer avanzar a historia para o ben de todas as persoas, e para que nunca se lles corten as ás da ilusión e do entusiasmo, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Polas persoas que sofren as inxustizas do mundo, aquelas que o noso sistema expulsa e arrincona porque parece que sobran: os inmigrantes, os sen teito, os que están no cárcere, os famentos, os ninguneados, os dobrados, os maltratados, as mulleres relegadas, as vítimas das guerras, os nenos escravizados, os seropositivos e os desprazados, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Polas persoas maiores, e que a miúdo son consideradas inútiles cargas improdutivas, para que vexamos nelas toda unha historia vivida entre amor, sufrimento e entrega, e sempre sexan respectadas e queridas, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Para que descubramos en cada pobre o rostro de Cristo, que nos invita a apostar por eles, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Para que vexamos en cada persoa no paro a traxedia persoal e familiar que leva consigo, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Polas nosas familias, para que sexan fogares nos que o amor nace, medra e se plenifica; para que o cariño, o respecto e a comprensión reinen en cada unha delas; para que os pais se preparen para saber educar no compromiso e na responsabilidade aos seus fillos, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Polos gobernantes do mundo, para que non se aproveiten do posto que ocupan para ben propio; para que se desgasten servindo ao ben común e aos máis desfavorecidos; para que non se deixen enganar por ideas, senón que actúen segundo a realidade, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Polos pobos en guerra; para que caiamos na conta de que toda guerra é inxusta, porque é matar ao irmán; para que a comprensión e a xustiza poñan fin ás guerras, para que ninguén se enriqueza coa fabricación de aparellos bélicos, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Pola Igrexa, para que anuncie e estableza o Reino desde a sinxeleza, a pobreza e o testemuño; para que teña a suficiente humildade de ofrecer o que para ela é gozo e salvación, pero sen impoñelo; para que a nosa vida de irmáns, manifestada no amor compartido sexa sinal da presenza do Resucitado, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Polos afastados, para que comprendamos que non existen, que só existimos nós, que nos negamos a achegarnos a todas as persoas, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Por nós, para que sexamos de verdade testemuñas de Cristo no medio do mundo, para que o noso compromiso cuestione a todas as persoas que nos rodean, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
- Neste ano adicado ao voluntariado, pechamos a nosa oración pedindo por todas as persoas, que dun xeito ou doutro, están comprometidas en facerlle a vida máis agradable aos demais, traballando para que a dignidade humana sexa sempre respectada, OREMOS.
FÁGASE A TÚA VONTADE, SEÑOR
Escoita, Señor, a oración que nesta tarde de dor, pero tamén de esperanza, poñemos ao pé da túa cruz. Que sempre traballemos desde o amor e a ilusión, confiad@s na resurrección. P.X.N.S.
Adoración da Cruz
Iniciamos agora a segunda parte da nosa celebración, que consiste na adoración da Cruz, esa Cruz que imos traer en procesión desde o fondo da Igrexa. A Cruz non é unha árbore seca, é unha árbore chea de vida e de esperanza. Nela experimentamos o amor de Deus e coñecemos o seu perdón. Desde aquel primeiro venres santo, as cruces e as dores das persoas adquiren todo o seu valor ao unirse á cruz e á dor de Cristo.
PROCESION: (desde o fondo da Igrexa, tres persoas traen a cruz cunha vea a cada lado)
MIRADE A ÁRBORE DA CRUZ, NA QUE ESTIVO CRAVADA A SALVACIÓN DO MUNDO
VINDE ADORALO
COMUÑÓN
Como remate da nosa celebración participaremos agora do Corpo de Cristo, morto para darnos vida. A Eucaristía que onte celebrabamos aliméntanos tamén hoxe, mentres esperamos compartir, mañá pola noite (domingo pola mañá), a Eucaristía da Pascua.
ORACIÓN FINAL
Pai,
Ti acompañaches os pasos de Xesús,
os pasos da súa vida e da súa morte;
arrimaches o teu ombreiro ao seu
sempre que o seu brazo e a súa palabra
protestaron –e fixérono moitas veces-,
contra calquera bota
que pisara a un ser humano,
a un enfermo,
a un ancián abandonado,
a un neno indefenso,
a unha muller da vida,
a alguén agoniado pola lei ou pola relixión.
Ti alentaches o seu servizo,
pero non lle aforraches a cruz,
nin o corpo roto,
nin a alma agoniada,
nin o berro desesperado,
nin a copa do fracaso,
e, con todo, confiou en Ti.
Deixa que recollamos o teu saúdo,
o teu saúdo, hoxe, para nós,
e que nolo pasemos uns aos outros.
O saúdo é hoxe a cruz
e nela a Palabra, calada,
e nela a Vida,morta,
e nela, a bendizón, maldita,
e nela, quen perdoa, castigado,
quen salva, condenado,
quen se anuncia home novo, feito tronco do vello.
Pai,
o teu saúdo, hoxe, a cruz,
a nosa vida, hoxe, a cruz;
o noso futuro, hoxe, a cruz;
o noso programa, hoxe, a cruz;
a nosa seguridade, hoxe, a cruz;
o noso pecado, hoxe, a cruz;
a nosa forza, hoxe, a cruz;
a nosa ledicia, hoxe, a cruz;
a nosa esperanza, hoxe, a cruz;
o noso Cristo, hoxe, a cruz.
Pai, Ti, hoxe, a cruz.
CANTOS
- Entrada: Vitoria Ti reinarás
- Lecturas: Arrepentido
- Adoración da cruz: Música clásica de fondo
Comuñón: O pouco que Deus nos dá
Comentarios