ReCÁRGAte
MATERIAIS
Fotocopia
en A3 do cartel.
Pila xigante
na que iremos colocando as 4 liñas da batería.
4 liñas da
batería recortadas para colocar.
Canón,
ordenador e altofalantes.
Descargar
“Bendita tu luz” de Maná: http://www.youtube.com/watch?v=44kityInDvM
Descargar
vídeo do texto evanxélico: http://www.youtube.com/watch?v=TGmQh-LiKrU
IDEA PRINCIPAL
A Coresma prepáranos
durante corenta días para celebrar a Pascua do Señor. Aínda que é un tempo
penitencial, non é un tempo triste. Trátase dun tempo especial de renovación da
vida cristiá para poder participar de xeito máis pleno do misterio pascual do
Señor. A Coresma é un tempo privilexiado para intensificar o camiño da propia
conversión. Pero non o facemos sós. É Deus quen nos converte, cando o deixamos.
É Deus quen transforma as nosas vidas e lles dá fondura e plenitude. É Deus
quen nos fai madurar e crecer, asumir a vida con toda a súa complexidade. O
Deus que, infatigable, está traballando en cada un de nós…
Para
percorrer este camiño como cristiáns, debemos ter ben recargadas as pilas da
nosa persoa. Esas pilas son os momentos nos que dividimos esta celebración:
encontro, palabra, xesto e fe/oración.
1ª PILA. ENCONTRO.
Colocamos
na pila a liña de batería do ENCONTRO.
-Sentido: O
obxectivo é encher unha das barras da batería cos nomes da xente.
-Motivación:
O camiño cara á celebración da Pascua non o facemos sós Xesús rodeouse de
persoas para facelo. Un dos momentos nos que Xesús recargaba as súas pilas era
no encontro coas persoas que o rodeaban, que se achegaban a El ou que El mesmo
elixiu.
-Dinámica:
Pomos o noso nome ou algo que nos identifique na tira de papel de cor que nos
deron. Entregámolo aos animadores que o colocarán nunha gran pila de papel co
logotipo de La Salle. O nome debe estar visible.
(mentres pódese
pór unha música tranquila)
-Vídeo:
Bendita tu luz (Maná)
Podédelo
atopar neste enlace: http://www.youtube.com/watch?v=44kityInDvM
-Resaltamos
a idea de que todos formamos unha gran familia? Comunidade que somos La Salle.
2ª PILA. PALABRA. Lc 15, 1-10
Colocamos
na pila a liña de batería da PALABRA.
-Sentido.
Os cristiáns recargamos as nosas pilas na palabra do Evanxeo como Xesús o facía
tamén no seu tempo coas tradicións e costumes do seu pobo.
-Motivación.
cambiei moito na vida. Desde que era pequeno ata hoxe. coñecín xentes,
compartín historias, tiven acertos e algunha que outra desfeita. E agora son
consciente de que cando che deixei arrolarme ou sacudirme, cando deixei que a
túa palabra chegue ata as miñas entrañas, entón ti cambiáchesme. Pero son
lento, e a miúdo xordo ou preguiceiro para ti. Atáscome en mil dinámicas que
non me deixan vivir ao teu xeito. Véxome débil, ás veces necio… Menos mal que
sei que ti non te cansas de modelarme, que me vas transformando con mans
firmes. Ti sabes onde me queres levar.
-Texto:
A lectura
elixida é o texto da ovella perdida. Deus ámanos e quérenos aínda cando nos
afastamos del. Hai sitio para todos, tamén para os que ás veces nos afastamos.
A ovella perdida é tan importante para Xesús que el non pode seguir sen
atopala.
Podemos ler
o texto, dramatizalo… Recomendamos usar o vídeo cuxo enlace vos facilitamos:
http://www.youtube.com/watch?v=TGmQh-LiKrU
“Todos os
publicanos e os pecadores se achegaban a El para oílo e os fariseos e escríbas
murmuraban, dicindo: «Este acolle aos pecadores e come con eles». Entón
díxolles esta parábola. «Quen de vós que ten cen ovellas, e perde unha delas,
non deixa as 99 no campo, e vai buscar a que se perdeu ata que a atopa? E cando
a atopa, pona contento sobre os seus ombreiros; e chegando á casa, convoca os
amigos e veciños, e dilles: "Alegrádevos comigo, porque achei a ovella que
se me perdera. "Dígovos que, de igual modo, haberá máis alegría no ceo por
un só pecador que se converta que por 99 xustos que non teñan necesidade de
conversión. «Ou, que muller que ten dez dracmas, se perde unha, non acende unha
lámpada e varre a casa e busca coidadosamente ata que a atopa? E cando a atopa,
convoca ás amigas e veciñas, e dilles: "Alegrádevos comigo, porque achei a
dracma que perdera." Do mesmo xeito, dígovos que haberá unha grande
alegría ante os anxos de Deus por un só pecador que se converta?
-Ideas para a reflexión
A
predicación do Señor atraía pola súa sinxeleza e polas súas esixencias de
entrega e amor. Os fariseos tíñanlle envexa porque a xente íase tras El. Esa
actitude farisaica pode repetirse entre os cristiáns: unha dureza de xuízo tal
que non acepte que un pecador poida converterse e ser santo; ou unha cegueira
de mente que impida recoñecer o ben que fan os demais e alegrarse diso.
Cristo non
veu chamar os xustos, senón os pecadores, e por iso, foi signo de contradición.
Chegou rompendo esquemas, escandalizando, amando ata o extremo. Xesús rodeábase
dos sedentos de Deus, dos que estaban perdidos e buscaban o Bo Pastor. Isto non
significa que o Señor non estime a perseveranza dos xustos, senón que aquí destácase
o gozo de Deus e dos benaventurados ante o pecador que se converte, que se
perdeu e volve ao fogar. É unha clara chamada ao arrepentimento xa. Arriba ese
corazón! A comezar de novo.
3ª PILA. XESTO.
Colocamos
na pila a liña de batería do XESTO.
-Sentido. A
vida de Xesús está chea de xestos con persoas ás que se achegou e abriu o seu
corazón. Xestos de xenerosidade, de caridade, xustiza e servizo. Sentimos que
coas baterías do ENCONTRO e da PALABRA cheas, debemos abrir o noso corazón
agradecido.
-Dinámica.
1. É un bo
momento para dar grazas polos proxectos de PROYDE nos que todos colaboramos
desde o noso pequeno gran de area no colexio. Ter preparadas algunhas fotos
sobre proxectos de PROYDE (canto máis próximos mellor) e pegalas na barra da
palabra XESTO.
2. Se a
opción anterior non parece oportuna podemos aproveitar a facer deste momento
unha acción de grazas.
4ª PILA. FE - ORACIÓN.
Colocamos
na pila a liña de batería da FE/ORACIÓN.
-Nada disto
podemos facer sen a oración, sen crer naquel que dá a vida por nós. Por iso, a
última pila é a de ter fe e coidala celebrándoa en comunidade. Xesús tamén
recargaba as pilas orando ao Pai. Unhas veces acompañado e outras a soas. Nós
imos terminar dirixíndonos a ese Pai que nos fai irmáns pedíndolle que teñamos
máis FE e que lle fagamos un pouco máis de sitio nas nosas vidas durante esta
CORESMA.
-Oramos xuntos
Xesús ensinounos
a orar así:
Noso Pai
que estás no ceo,
santificado
sexa o teu nome.
Veña o teu
reino.
Fágase a
túa vontade
Así na terra
coma no ceo.
Dános hoxe
o noso pan de cada día.
Perdoa as
nosas ofensas,
como tamén
perdoamos nós
a quen nos ten
ofendido.
E non nos
deixes caer en tentación, mais líbranos do mal.
Se
reflexionamos o anterior:
Non digamos
Noso; se vivimos illados no noso egoísmo.
Non debemos
dicir Pai; se non nos comportamos coma fillos.
Non digamos
que estás no Ceo; se só buscamos as cousas terreas.
Non digamos
veña o teu Reino; se só desexamos o éxito económico e material.
Non digamos
fágase a túa Vontade; se non a aceptamos cando é dolorosa e difícil.
Non digamos
dános hoxe o noso Pan; se non nos preocupamos pola xente con fame, polos
necesitados de vivenda e de tantos irmáns que viven en NO MUNDO na miseria
absoluta.
Non digamos
perdoa as nosas ofensas; se non perdoamos a todos aqueles que nos deben algo e
verdadeiramente non poden pagalo, ou se gardamos algún rancor ao noso próximo.
Non digamos
non nos deixes caer na Tentación; se non temos intención de dominar as nosas
paixóns desordenadas, a nosa envexa e a soberbia.
Non digamos
líbranos do Mal; se somos indiferentes e non hai unha loita continua para facer
o ben, e tomar en serio as palabras do:
NOSO PAI.
CANTO
FINAL.
Podemos
cantar a canción do lema do ano ou outra canción que adoitemos cantar.
Comentarios