Ir al contenido principal

San Xoán Bautista

E TI, DE QUE LADO ESTÁS?....
D@S CHAMAD@S A VIVIR EN SANTIDADE E EN XUSTIZA

PÓRTICO

Os textos que imos proclamar hoxe queren ser unha chamada a vivir en “santidade e en xustiza”. Si, porque vivir en santidade é vivir con toda a dignidade de persoa que ten como prototipo a Xesús, e vivir en xustiza implica que todo ser humano poida chegar a ser o que ten que ser, o que Deus quere que sexa. Xustiza é poder medrar física, intelectual, social, cultural e moralmente. Xustiza é ter unha vivenda e un medio digno de sustento. Xustiza é vivir con dignidade de fill@ de Deus e tentar darlle a esa dignidade a todas as persoas, sobre todo ás que máis o precisan.
Que a festa que hoxe celebramos, o nacemento de Xoán Bautista, o máis grande entre os profetas, nos axude a desenvolver esta tarefa profética á que tod@s nós estamos chamad@s.

O PERDÓN

  • Porque moitas veces negámonos a responder con sinxeleza e ledicia á túa chamada e só buscamos recoñecemento, loanzas efémeras, prestixio ou poder, SEÑOR, QUE ANDEMOS NA XUSTIZA.
  • Por non estarmos dispost@s a denunciar tantas inxustizas, explotacións e manipulacións que hai ao noso redor, e preferimos seguir no noso silencio cómplice e covarde, CRISTO, QUE ANDEMOS NA XUSTIZA.
  • Por non ter descuberto que seguirte a amarte supón achegarnos e escoitar a quen está triste, desesperanzado ou se sente débil, SEÑOR, QUE ANDEMOS NA XUSTIZA.

REMUÍÑO

Toda a historia da salvación vainos manifestando a xustiza de Deus:
En tempos de Moisés, Deus, o Deus dos pobres, fixo opción polo pobo oprimido, non polo pobo opresor, porque non quere a tiranía dos exipcios, nin a escravitude dos hebreos. El quere para tod@s a mesma dignidade e a mesma igualdade.
En tempos dos profetas, Deus, o Deus dos profetas, fixo opción polo pobo desterrado, non polo pobo conquistador. El non quere a prepotencia nin a dependencia, senón que quere para tod@s a liberdade.
En tempos de Xoán Bautista, Deus, o Deus das promesas, fixo opción polo pobo sometido, non polo pobo dominador, porque non quere a violencia nin a sumisión, senón o respecto e a solidariedade.
En tempos de Bieito XVI, Deus, o Deus de Xesucristo, fai opción polos pobos empobrecidos e expoliados, polos masacrados e excluídos, polos débiles e pacíficos, e nbon polos pobos conquistadores, inxustos e insolidarios, porque nunca poderá bendicir as súas ambicións, as súas riquezas tinxidas de sangue, pois El quere a xustiza e a paz.
Hoxe a festa de Xoán Bautista, aquel de quen Xesús dixo: “non naceu de muller ninguén máis grande que Xoán Bautista”, a súa mensaxe é dunha sinxeleza, dunha actualidade e dunha radicalidade aplastantes. A voz de Xoán era e é unha invitación á xustiza, a compartir, a terminar con todo tipo de abusos e prácticas que, favorecendo a uns, afunden na pobreza e na miseria a outros. E aínda seguimos dicindo que non necesitamos conversión?. Hai que moverse!.

A pregunta xurde en nós de xeito espontáneo: que podo facer eu diante de problemas mundiais que desbordan totalmente as miñas posibilidades?, como podo colaborar a que tamén entre os pobos da terra se cumpra a invitación do Bautista?. Primeiro temos que tomar conciencia de que detrás desa política insolidaria e competitiva que rexe o mundo, hai un xeito de vida, de satisfacer as necesidades e de desenvolver os nosos intereses, que estamos alimentando entre tod@s. As preguntas que hoxe nos podemos facer ao redor da mensaxe plenamente actual do Bautista poderían ser estas:
- queremos seguir satisfacendo as nosas necesidades e desenvolvendo o noso benestar nun proceso que non ten fin, sen preguntarnos nunca a costa de quen o facemos?
- estamos dispost@s a establecer relacións económicas desde a ética e non desde o binomio países ricos-países pobres?
- estamos dispost@s a ceder algo do noso para que outros teñan o seu?
- estamos dispost@s a vivir dun xeito máis austero, non para ter máis e para aforrar, senón para que poida avanzarse cara unha orde internacional máis solidaria?
- estamos dispost@s a soster cos nosos cartos e coa nosas participación activa aquelas institucións e iniciativas que cooperan hoxe de modos diferentes en favor dos máis empobrecid@s da terra?.

Logo, que facemos?. Xesús danos o seu Espírito, que é a forza que permite o cambio. Xesús invítanos a vivir dun xeito novo, a por a nosa vida en xogo. O Reino de Deus está presente entre nós cando partimos e compartimos o pan, cando sentamos á nosa mesa a tod@s en pé de igualdade, cando vivimos a fraternidade real, cando acollemos e perdoamos, cando traballamos por establecer a xustiza, cando a nosa norma é o amor. Xoán Bautista, a quen hoxe celebramos, foi para o seu tempo unha chuvia de xustiza, unha chamada á esperanza e á radicalidade, a cambiar o noso xeito de vivir para adecualo máis ao evanxeo. E·nós, a que esperamos?. Sirvamos ao Señor con santidade e xustiza.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Moitas veces non só non temos sido testemuñas de luz, senón que os nosos comportamentos teñen favorecido que aparecera a tebra na nosa vida e na de moitos dos nosos irmáns. Pero como sabes querer, sabes tamén darnos novas oportunidades, por iso neste momento no que nos xuntamos para orar dicímosche:
QUE TE SIRVAMOS CON SANTIDADE E XUSTIZA
Por unha Igrexa que saiba ser Boa Nova para os pobres, liberación para quen se sinte oprimido e anuncio de esperanza para quen  non te coñece, Oremos.
QUE TE SIRVAMOS CON SANTIDADE E XUSTIZA
Por unhas parroquias sen medo a traballar e unir esforzos en canto supoña e esixa defender dereitos e conseguir melloras, Oremos.
QUE TE SIRVAMOS CON SANTIDADE E XUSTIZA
Por uns seguidores de Xesús, nós, coherentes na súa vida, traballadores sempre a prol da xustiza, constantes na súa oración, alegres no seu vivir e agradecidos no seu compartir con quen menos ten, Oremos.
QUE TE SIRVAMOS CON SANTIDADE E XUSTIZA
Señor, axúdanos a sermos diante do mundo testemuñas sen medo da túa mensaxe. Por Xesucristo, noso Señor.

PARA A REFLEXIÓN

Queremos ser mensaxeir@s da túa palabra.
Danos valor para levala por todos os recunchos da nosa sociedade.
Queremos ser sementadores da túa esperanza.
Danos coraxe para non baixar os brazos e para empezar cada día coma se fose o primeiro da labranza.
Queremos ser anunciadores da Boa Nova.
Danos alegría para contaxiar a outras persoas a gratuidade do teu amor.
Queremos ser unha man tendida.
Danos compaixón para sentir co teu Espírito e actuar co teu compromiso.ç
Queremos ser construtores de comunidade.
Danos comprensión para escoitar, para enfortecer relacións, para xuntar ás persoas.
Queremos ser romeir@s dos teus camiños,
estar sempre en movemento,
sen instalarnos,
sedentos de busca e de encontro.
Amósanos o abrente,
mantén vivos os nosos ideais,
axúdanos a seguir adiante.
Queremos ser os teus profetas,
queremos mostrar coa nosa vida
que Ti estás no medio de nós.
Danos fe para facer santo o teu nome,
facendo presente neste mundo ao Deus connosco,
coa nosa vida, testemuño e exemplo
de irmáns e irmás.

(M. Murúa)

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel