Ir al contenido principal

REMOL NADAL 2012

XA NON SOMOS PERSOAS SOLITARIAS, SENÓN SOLIDARIAS

PÓRTICO

Bo día e bo Nadal para todos e todas vós!!!!!!!!!!!!. Non foron poucos os anos nos que a nosa mirada durante este tempo de Nadal se dirixiu cara fóra, cara ao superficial, cara a aparencia. Agora, coa que está caendo, resúltanos difícil comprender o Nadal sen moitas cousas materiais ás que, por mor da crise económica, temos que renunciar este ano: un agasallo custoso, unha boa comida ou unha decoración propia. Parece que o Nadal se volveu estraño para os nosos fogares e mesmo semella un pouco paradóxico falar de ledicia, de esperanza, de tenrura.

            Porén, como lle ocorreu á Igrexa coa graza do Concilio Vaticano II, este tempo de crise obrígannos a mirar cara dentro de nós, abrir a ventá do noso corazón e deixar que entre a luz e o sol de Deus...para nacer unha vez máis con aquel que nace pobre, indefenso, desprezado. Aínda que ás veces parece que vivimos nunha noite escura, e pensamos que nunca pasará, que non poderemos vencela, que sempre seremos tebra, a festa de hoxe lémbranos que non hai mal que non se poida superar, que non hai tristura nin angustia que non se poidan derrotar... Deus enviounos ao seu Fillo para acompañarnos, para mostrarnos a luz e a vida.

Porque o seu nacemento é un anuncio de paz para os nosos corazóns.... comecemos a saborear esta celebración.

  

O PERDÓN

 
*    Porque a miúdo estamos tan atarefad@s buscando a satisfación dos nosos desexos e a solución dos nosos problemas, que somos insensibles ao sufrimento de quen está ao noso lado, SEÑOR, NACE DE NOVO NO NOSO CORAZÓN.

*    Porque os nosos medos, os nosos complexos e as nosas inseguridades atenázannos e impídennos camiñar cara á Belén da xustiza, da misericordia e da acollida, CRISTO, NACE DE NOVO NO NOSO CORAZÓN.

*    Por ter esquecido que, onte coma hoxe, coma sempre Ti naces cada día no noso corazón cando somos berce para quen precisa de nós, SEÑOR, NACE DE NOVO NO NOSO CORAZÓN.

 

REMUÍÑO

 

  • O evanxeo do nacemento de Xesús que vimos de escoitar de mans de Lucas, máis alá de parafernalias e adherencias que se lle foron engadindo ao longo do tempo, relata os feitos imprescindibles para dar a coñecer tal acontecemento. Por que?. Pois porque os evanxeos non son biografías, senón que a intención dos evanxelistas é transmitir unha boa nova e dar testemuño de fe: Xesús e o Salvador. Nin tan sequera di o día e o mes no que se produce dito nacemento, simplemente nos dá unhas coordenadas históricas que nos permiten situalo. E nós, que tantas veces confundimos o fundamental co accesorio, resgámonos as vestiduras porque o Papa di que non había boi nin mula en Belén. Como vimos de escoitar, está claro que a escena que atoparon os pastores no pesebre non ten nada que ver co belén que estamos afeitos a colocar nas nosas casas, un belén de ríos de prata, con reis magos, camelos e dromedarios cargados de tesouros, con pastores inxenuos e escenas costumistas, neve de algodón e paisaxes de serrín, verde musgo, árbores, fogueiras e luces intermitentes de cores e panxoliñas, e pandeiretas e a súa estrela cravada no ceo, custodiando o portal, con Xosé, María e Xesús, o boi e a mula....E a forza de ilo representando así, caemos no erro de pensar que a realidade tamén foi esta. Porén, o primeiro belén foi un acontecemento que berraba/berra aos catro ventos que non había/hai dereito a que as cousas estiveran/estean como están. Aquel belén levantou a esperanza das persoas pobres, a persecución das persoas poderosas, o esquecemento e o desinterese das persoas cultas.
 

  • Hoxe nós tamén viñemos aquí, coma os pastores, para escoitar, lembrar, celebrar e vivir a grande noticia que será a grande ledicia para todo o pobo: na cidade de David, naceunos un Salvador. Así de sinxelo, así de real, así de marabilloso. Aquel que esperabamos desde hai tanto tempo, Aquel que é luz para o pobo que camiñaba nas tebras, Aquel que vén para anunciar a paz, para consolidala co dereito e a xustiza. Tamén nós escoitamos as palabras do anxo, que nos anuncia o sinal para recoñecelo: un neno envolto en capizos e deitado nunha manxadoira. E tamén nós, coma os pastores, quixemos achegarnos a ver o que Deus nos comunicou. E saímos de nós mesmos e recoñecémolo na persoa que quedou sen traballo, no neno que non pode ter unha infancia digna, na muller que é ninguneada e tratada coma unha escrava, na familia á que lle quitaron a súa casa, na persoa que está enferma, naquela que foi enganada e estafada polos poderes económicos, naquela á que se lle nega a asistencia sanitaria ou o dereito a unha educación de calidade.... en tantos e tantos rostros, con nomes e apelidos (para Deus non hai anónimos) que van quedando nas beiras da nosa sociedade neste tempo de crise.

 

  • Neste Ano da Fe, no que se nos chama a unha nova evanxelización, sexamos quen de descubir a necesidade que todos temos de formarnos para non confundir o fundamental co accesorio e para poder encarnar na nosa vida os contidos da fe a fin de que poidan dar froito. Que ao Neno que vén de nacer en Belén lle deamos o mellor dos beléns: o noso corazón... sen boi, sen mula, sen río de papel albal, sen castelo de Herodes, sen figuriñas..... pero iso si, cheíño de amor e misericordia. Iso é o máis importante.... todo o demais.... é prescindible.

 

ORACIÓN DA COMUNIDADE

 Celebramos o nacemento de Xesús en Belén e a súa presenza no Pan repartido en comuñón. Desde a nosa pequenez, e tamén desde a nosa confianza de fillos e fillas, pedímoslle ao Pai, que nos deu e nos dá a Cristo, dicindo:

 
PAI, BENDINOS EN XESUCRISTO


ö  Bendí a todos os pobos, para que floreza neles a xustiza e a paz, OREMOS.
 

PAI, BENDINOS EN XESUCRISTO
 

ö  Bendí á túa Igrexa, para que sexamos sempre construtores de paz e exemplo de solidariedade, OREMOS.
 

PAI, BENDINOS EN XESUCRISTO
 

ö  Bendí a todas as familias, para que sexan viveiros de fe, de laboriosidade e de solidariedade, OREMOS.
 

PAI, BENDINOS EN XESUCRISTO
 

ö  Bendí a todas as persoas que sofren os efectos das inxustizas sociais e do desaxuste económico, especialmente aos parados, os orfos, os que quedan sen fogar, os emigrantes, para que atopen razóns de esperanza, OREMOS.
 

PAI, BENDINOS EN XESUCRISTO
 

ö  Bendí a todos os nenos e nenas, para que sexan educados na fe e en valores evanxélicos, OREMOS.
 

PAI, BENDINOS EN XESUCRISTO



ö  Bendinos a todos e a todas nós, testemuñas sempre do teu amor, para que vivamos e fomentemos o espírito do Nadal, OREMOS.
 

PAI, BENDINOS EN XESUCRISTO


Bendinos, Pai, en Xesucristo, e énchenos da súa graza salvadora. Que saibamos dalo a coñecer coas nosas palabras e coa nosa vida. P.X.N.S. Amén.
 

PARA A REFLEXIÓN
Coma un meniño no colo da súa nai:

feble, fráxil, indefenso....

pero seguro, confiado, arroupado, querido, desexado...

Así queremos recibirte, Señor.

Porque queremos ser:

berce da acollida para a persoa emigrante,

berce do traballo xusto para a persoa parada,

berce da escoita para a persoa anciá,

berce do respecto para a persoa que pensa distinto,

berce das gañas de vivir para a persoa enferma,

berce do amor auténtico para a persoa namorada,

berce da amizade para o compañeiro novo,

berce da luz para a persoa que camiña nas tebras,

berce da tolerancia para a persoa que reza distinto,

berce da ledicia para a persoa triste e deprimida,

berce da esperanza para a persoa que está cansa da vida,

berce do entendemento para a parella en trámites de separación,

berce da hospitalidade para a persoa que peta na porta,

berce da fe para a persoa incrédula,

berce da fraternidade para a persoa que non é parente nosa.

 

Meu Deus,

coma un meniño no colo da súa nai,

coma todo un Deus nos brazos do seu Fillo,

benvido ao teu mundo, ao meu mundo...ao noso querido mundo.

 
(Cáritas Advento e Nadal 2012-13 páx. 108)

 

CANTOS 

o   Panxoliñas

o   Comuñón: No colo de miña nai

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel