Ir al contenido principal

17 Domingo TO A 2017


QUE NON CAIAMOS NA TENTACIÓN DE FACER DA VIDA DOS DEMAIS UN INFORMATIVO DE TELEVISIÓN, SENÓN UNHA SALA DE URXENCIAS NA QUE ACOLLAMOS E ATENDAMOS SEN PREXUÍZOS
Descarga o ficheiro
CANTO GOZOSO
ENTRADA: Que ledicia a miña (Nº 4)
LECTURAS: Benaventurados (Nº 118) 
OFERTORIO: Eiquí están Señor (Nº 32)
COMUÑÓN: No colo de miña nai (Nº 49)

ESCOITA ACTIVA
Cantas veces temos escoitado palabras que soan moi ben ao oído pero que non acaban de converterse en actitudes e comportamentos reais, vivos e concretos! Cantas veces nos temos comprometido en cambiar, en facer as cousas doutro xeito, en non volver cometer os mesmos erros, en... pero que fráxiles somos! Na mesma medida que o temos prometido, temos caído de novo. A pesares da nosa inconstancia, Deus segue ao noso lado, non nos deixa, non cansa de nós. Ao contrario, segue a dicirnos que a dignidade que puxo en tod@s nós non cambia nin se abandona: permanece. E desde esta permanencia, hoxe, agradecidos, queremos compartir este momento de fe e esperanza ao responder á súa convocatoria de celebrar, de novo en comunidade, este domingo.

CORAZÓN MISERICORDIOSO
*   Afasta de nós, Señor, a tentación de crernos mellores ca os demais; SEÑOR, QUE NON CAMIÑEMOS SOLOS.
*    Acompáñanos na loita e no esforzo por non deixarnos levar da rutina; CRISTO, QUE NON CAMIÑEMOS SOLOS.
*     Aléntanos na tarefa de recoñecernos necesitados da túa misericordia e da axuda dos demais; SEÑOR, QUE NON CAMIÑEMOS SOLOS.


OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN
·   Concédelle, pois, ao teu servo un corazón escoitador, que saiba gobernar ben o teu pobo e distinguir o ben e o mal”. Esta frase que vimos de escoitar na primeira lectura, ben podería ser cabeceira de todas as nosas casas. Quen non desexaría ter un corazón escoitador? Un corazón que preste atención, que acompañe, que poña ás persoas por riba de calquera outro tipo de intereses -e isto non poden ser só palabras-, en fin: un corazón cun latexo humanizador, real e concreto; que non busca os focos das cámaras senón os ollos das persoas. Pero, que difícil nos resulta a tod@s! A tendencia é a de deixarnos levar do que nos esixe e custa menos esforzo. Falamos moito; pero facemos pouco. Oímos todo; pero non escoitamos. Miramos; pero non vemos. Esixímoslle aos demais; pero non temos ese mesmo grado de compromiso para esixirnos tamén a nós. Por iso é tan importante traballar para que o noso corazón sexa quen de discernir para non confundilo todo e caer no comportamento inxusto de quen non sabe distinguir onde está o actuar honesto, coherente, confiado e xusto. Como desexariamos ter este corazón, verdade? Pois non vai depender de ninguén máis que de nós traballar para acadalo. Porque non falamos do corazón coma un órgano físico do corpo, senón como sé da moralidade, do actuar moral, do actuar xusto e feliz. Traballemos entón para acadalo, e deixemos atrás canto non son máis ca atrancos que nos impiden conseguilo.


·        E como nos lembra Paulo na carta aos cristiáns de Roma, ese corazón será posible sempre se colaborarmos na construción do que é bo, do que fai posible que deixemos atrás actitudes e comportamentos que exclúen, que distinguen e diferencian por preferencias, e non igualan por ser persoas. Se somos imaxe de Deus, é dicir, presenza en cada un/ha, sen pararnos a mirar contas correntes, horas de televisión, capacidade de mandar nos demais ou forza física. Se, como afirma Paulo, somos capaces de descubrir a presenza de Deus nos demais, e como consecuencia, tamén en nós. Como é que esquecemos isto cando usamos/recorremos á violencia, cando mentimos e abusamos dos máis débiles, cando diferenciamos e non facemos o esforzo de abrir os ollos e mirar ás persoas que temos ao lado?
·  Traballemos arreo para coidar o tesouro desta fe que non nos pecha dentro dos templos, senón que nos chama a vivila e mostrala a través do noso bo facer coas persoas e as cousas. Construamos Reinado de Deus desde o actuar con alegría e a superación do derrotismo. Esforcémonos por botar as redes unha e moitas veces aprendendo a confiar nos demais e abandonando as actitudes de soberbia ou superioridade que puidera haber en nós. Quen somos nós para crernos mellores, superiores ou máis importantes aos demais. A mensaxe de Xesús non distingue. Por que nós si?


FRATERNIDADE ORANTE
Porque sabemos que Deus acolle e móstrase en todas as persoas, sen facer diferenzas, unímonos a El e dicimos:
SEÑOR, GRAZAS POR TRATARNOS COMA IGUAIS
¨     Pola Igrexa, para que non teña medo a recoñecer os seus erros e a pedir perdón, OREMOS. 
SEÑOR, GRAZAS POR TRATARNOS COMA IGUAIS
¨     Polas nosas comunidades parroquiais, para que superemos a tentación, tantas veces consentida, de facer diferenzas e practicar exclusións, OREMOS.
SEÑOR, GRAZAS POR TRATARNOS COMA IGUAIS
¨     Por cantos hoxe nos reunimos nas nosas comunidades parroquiais para compartir e celebrar a fe, para que fagamos un verdadeiro esforzo por ser xenerosos e solidarios con quen necesita do noso sorriso, a nosa visita ou a nosa axuda material, OREMOS.
SEÑOR, GRAZAS POR TRATARNOS COMA IGUAIS
Señor, poñemos nas túas mans a nosa oración comunitaria. Sabemos que nunca nos esqueces nin nos dás as costas, por iso seguimos confiando e poñendo a nosa esperanza en Ti. P.X.N.S. Amén.


MIRADA DIFERENCIADA
Deus fixo un día o regalo da vida, e por enriba ao seu Fillo regalou. Regalounos a terra, a vontade e a xente; e a todo lle deu luz co regalo do amor. Non dubides máis. Regala a palabra, un sorriso, o teu tempo, a túa suor, a túa paz e esperanza, o teu esforzo, os encontros, e co Señor ti serás VOLUNTARIO DO AMOR. Hoxe queremos acoller a vida. Hoxe podemos coñecer o amor, porque temos connosco o mellor regalo: ao noso carón están VOLUNTARIOS DO BEN Non dubides máis... Xuntos buscamos atopar o camiño; xuntos andamos cara un mundo mellor, este mundo amañece cando alguén se regala; gracias aos que o fan con nós VOLUNTARIOS DA PAZ Non dubides máis.


(Voluntarios do amor Miguel de La Mata )

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel