A NOSA INDIFERENZA CONDÉNAAS AO ESQUECEMENTO
(CAMPAÑA DE MANS UNIDAS)
CANTOS
· ENTRADA: Vinde axiña (Nº 10)
· LECTURAS: O Señor é o meu pastor (Nº 27)
· OFERTORIO: Eu soñei (Nº 58)
· COMUÑÓN: Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)
OLLOS DE ESPERANZA
Hoxe, segundo domingo de febreiro, a Igrexa invítanos a ensanchar a mirada e o corazón máis alá dunhas fronteiras artificiais, construídas desde o egoísmo, para poder descubrir a súa presenza e a nosa irmandade en tantas persoas que teñen fame.
Si, porque hoxe celebramos a Xornada de Mans Unidas contra a fame. O lema deste ano: “A nosa indiferenza condénaas ao esquecemento”, é toda unha chamada a saír do individualismo e do andazo que tantas veces nos paraliza.
Hoxe pode ser un gran día, pode ser o día no que comecemos a camiñar en comunidade. Non desaproveitemos esta invitación de Deus, que nos chama a ser persoas benaventuradas.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
Porque deixamos que a indiferenza aniñe no noso corazón, preocupándonos só do que nos afecta a nós; SEÑOR, QUE NON NOS DEIXEMOS LEVAR DA INDIFERENZA.
Porque co noso xeito de vida contribuímos a que a desigualdade medre; CRISTO, QUE NON NOS DEIXEMOS LEVAR DA INDIFERENZA.
Por ter pechado a porta do noso portal a quen non pensa, non reza, non ama ou non actúa coma nós, SEÑOR, QUE NON NOS DEIXEMOS LEVAR DA INDIFERENZA.
PALABRA PROCLAMADA
PROCLAMACION DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE XEREMÍAS
Así fala o Señor:
‑Maldito o home que confía no home:
pon a súa forza na carne, e retira do Señor o seu corazón.
Será coma un cardo no ermo, non verá vir a fartura;
habitará nas pedras do deserto, terra salobre e inhabitable.
Bendito o home que confía en Deus:
a súa esperanza é o Señor.
Será coma unha árbore transplantada xunto á auga,
que bota as súas raíces para o regueiro;
non notará cando veña a seca,
e a súa follaxe estará frondosa;
nos anos de seca non terá preocupacións,
pois non deixará de dar froito.
Palabra do Señor
Grazas a Deus
PROCLAMACION DA PALABRA RECOLLIDA NA PRIMEIRA CARTA DE PAULO AOS CORINTIOS
Irmás e irmáns:
Se se predica que Cristo resucitou dos mortos, ¿como é que andan algúns de entre vós dicindo que non hai resurrección dos mortos?.
Pois, se os mortos non resucitan, tampouco Cristo está resucitado. E, se Cristo non está resucitado, a vosa fe é unha ilusión: estades aínda nos vosos pecados.
Resultaría tamén que os que finaron en Cristo pereceron completamente. Ora, se a esperanza que temos en Cristo é soamente para esta vida, nós somos os máis dignos de compaixón entre todos os homes.
Pero non: Cristo resucitou dos mortos, coma primicia dos que dormen.
Palabra do Señor
Grazas a Deus
PROCLAMACION DA BOA NOVA DO NOSO SEÑOR XESUCRISTO SEGUNDO LUCAS
Xesús detívose nunha valgada cun bo grupo de discípulos e numerosa xente de toda Xudea, de Xerusalén e mais de toda a ribeira de Tiro e Sidón. Coa mirada posta nos seus discípulos, Xesús dixo:
Ditosos vós os pobres, porque voso é o Reino de Deus.
Ditosos os que agora pasades fame, porque Deus vos fartará.
Ditosos os que agora chorades, porque riredes.
Ditosos vós, cando vos aborrezan os homes, vos expulsen e vos aldraxen, cando poñan nas listas negras o voso nome por causa do Fillo do Home: alegrádevos nese día, brincando de gozo, porque grande será a vosa recompensa no ceo, pois así mesmo foi como os pais deles lles fixeron ós profetas.
Pero, ¡ai de vós, os ricos, porque xa acadastes a vosa satisfacción!
¡Ai de vós, os que agora estades fartos: xa pasaredes fame!
¡Ai de vós, os que agora rides: xa choraredes e xa laiaredes!
¡Ai, cando todos falen ben de vós: o mesmo fixeron os seus pais cos falsos profetas!
Palabra do Señor
Grazas a Deus
PALABRA REMOÍDA
Moitas veces ocórrenos que a forza de escoitar unha noticia que perdura e que se alonga no tempo, afacémonos a ela e xa non nos afecta. Despois do primeiro impacto que nos causa (sexa positivo ou negativo) logo deixámonos ir e acostumámonos á súa presenza nas nosas vidas e xa nos esvara. Temos bos exemplos disto que vimos dicindo a diario: as mulleres que morren vítimas da violencia, as persoas que morren pola pandemia, as persoas contaxiadas coa Covid, as persoas que quedaron no paro, as persoas que... Poñemos o piloto automático, pensamos “outra vez co mesmo” e deixamos que a indiferenza aniñe no noso corazón. Esquecemos que, detrás deses datos numéricos e estatísticos hai persoas con nomes e apelidos; persoas coma nós; persoas irmás nosas. E iso é moi perigoso, porque ser indiferente é o peor que lle pode pasar a alguén. Ser indiferente é ser invisible, é non contar, é non existir.
Coa xornada que hoxe celebramos pasa un pouco isto. Segundo domingo de febreiro, campaña de Mans Unidas, facemos un donativo para tranquilizar a nosa conciencia e concedémoslle uns segundos da nosa vida ás persoas que pasan fame. E logo, a outra cousa, bolboretiña. Mais todos os días son segundo domingo de febreiro, porque o traballo pola igualdade e o desenvolvemento está no cerne das persoas que nos dicimos seguidoras de Xesús.
E para que nos lembremos, para que non caiamos no Alzheimer espiritual que denuncia Francisco, o Evanxeo que vimos de proclamar dinos ben clariño que as persoas pobres, as persoas famentas, as persoas tristes... as persoas descartadas por unha ou por outra causa son as preferidas de Deus, son as meniñas dos seus ollos. Porén, nós seguimos rexeitándoas e, como denuncia o profeta Xeremías, estamos retirando a Deus do noso corazón.
Hoxe é un bo día para facer un exercicio de memoria que nos permita lembrarnos de que nós, coas nosas actitudes, coas nosas palabras, co noso antitestemuño moitas veces tamén facemos que a desigualdade que xera a inxustiza medre. Porque o verdadeiro desenvolvemento humano cimentarase no cambio de actitudes: de donos e propietarios do mundo a moradores e coidadores, que loitan por unha vida digna, na casa común, para toda persoa.
ORACIÓN COMPARTIDA
Rezamos agora a Deus presentando a oración comunitaria e dicindo:
GRAZAS, SEÑOR, POR QUERERNOS IRMÁS E IRMÁNS
Para que toda a Igrexa sexa capaz de acoller a invitación de Deus a camiñar na benaventuranza de poñer no centro o ser e non o ter, OREMOS.
Polas nosas parroquias, para que non permitamos nunca que ningunha persoa caia no esquecemento ou na indiferenza, OREMOS.
Por todas as persoas que, desde Mans Unidas ou desde outras organizacións, traballan para erradicar a fame e as desigualdades do mundo, para que atopen en Deus a forza e en nós a colaboración que precisan, OREMOS.
û Por cada un e cada unha de nós, para que para que non esquezamos que os xestos cotiáns e sinxelos da nosa vida: non estragar a comida, reciclar e reutilizar as cousas, consumir menos.... son bos antídotos contra a desigualdade, OREMOS.
Grazas, Señor, porque te fas un de nós para traernos a felicidade e a esperanza. P.X.N.S. Amén
MIRADA DE ESPERANZA
Señor, Pai/Nai de toda a humanidade
que creaches a todos os seres humanos coa mesma dignidade,
infunde nos nosos corazóns un espírito fraternal.
Inspíranos un soño de reencontro, de diálogo, de xustiza e de paz.
Impúlsanos a crear sociedades máis sanas e un mundo máis digno,
sen fame, sen pobreza, sen violencia, sen guerras.
Que o noso corazón se abra a todas as nacións da terra,
para recoñecer o ben e a beleza que sementaches en cada persoa,
para tecer lazos de unidade, de proxectos comúns,
de esperanzas compartidas. Amén
Comentarios