Ir al contenido principal

13 domingo TO C 2022

CANDO CAMBIAMOS A LIBERDADE POLO MEDO, A FE VÓLVESE SERVILISMO

Canto gozoso

Entrada.- Seguirei os teus pasos (103)

Lecturas.- A túa Palabra (25 )

Ofertorio.- Deixate querer (61)

Comuñón.- Non vou só (60)

Ollos abertos

Seguimento e liberdade son os eixes da Palabra de Deus que hoxe imos proclamar, pero son tamén os eixes polos que Xesús nos invita a desenvolver a nosa vida. Sen eles a fe vólvese ideoloxía e dogmatismo, e o noso testemuño rito baleiro de contido. Traballemos entón para que non deixemos de vivir a fe como un camiño de seguimento da mensaxe de Xesús desde a liberdade de quen sabe tomar decisións desde a convicción, o discernimento e a coherencia de vida.

Corazón misericordioso

Para que non deixemos que ninguén manipule a nosa conciencia. SEÑOR, ALÉNTANOS NO CAMIÑAR.

Para que sexamos nós os que manipulemos e utilicemos aos demais. CRISTO, ALÉNTANOS NO CAMIÑAR.

Para que non confundamos seguirte con ritos e costumes. SEÑOR, ALÉNTANOS NO CAMIÑAR.

Palabra Proclamada

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO PRIMEIRO DOS REIS

Dille o Señor a Elias: unxe a Eliseo, fillo de Xafat, de Abel Meholah, por profeta, teu sucesor. Elías marchou de alí e encontrouse con Eliseo, fillo de Xafat, que araba con doce xuntas, levando el a derradeira. Elías pasou a carón del e botoulle enriba o seu manto.

Eliseo deixou os bois e foi correndo atrás de Elías. E díxolle:  "Déixame despedirme de meu pai e de miña nai, e logo ireime contigo". El respondeulle:  "Vai, pero volve logo, pois xa ve-lo que fixen contigo". O da-la volta, Eliseo colleu a xunta de bois e ofreceunos en sacrificio. Cos apeiros de arar coceu a carne e deulle á xente de comer. Despois foise con Elías e quedou ó seu servicio. Palabra do Señor.


PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS GÁLATAS

Cristo liberounos para que vivamos en liberdade. ¡Estádeme, logo, ben firmes nel! ¡Que non vos canguen outra vez o xugo da escravitude!

Irmáns, a vós chamáronvos á liberdade. Porque toda a Lei está completa neste precepto: Amarás o teu próximo coma a ti mesmo. 

Pois quérovos dicir que vivades conforme o Espírito e vos deixedes guiar por El. 

O froito do Espírito é o amor, a alegría, a  paz, a paciencia, o agarimo, a bondade, a formalidade, a mansedume e o dominio de si. Palabra do Señor.

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

Cando se ía cumpri-lo tempo de que levantasen a Xesús deste mundo, decidiu en firme ir a Xerusalén. Mandou mensaxeiros por diante. Entrando estes nunha aldea de samaritanos, para lle prepararen pousada, 

non o recibiron, porque lle coñeceron que ían cara a Xerusalén. O veren isto, os discípulos Santiago e Xoán dixeron:

 Señor, ¿queres que digamos que baixe do ceo un raio que os parta?

Pero el volveuse e rifoulles. E foron para outra aldea.

Polo camiño, díxolle un:

 Seguireite, vaias onde vaias.

Respondeulle Xesús:

 As raposas teñen tobeiras, e os paxaros teñen niños; pero o Fillo do Home non ten onde pousa-la cabeza.

Díxolle a outro:

 Sígueme.

Pero el contestoulle:

 Déixame ir primeiro enterrar a meu pai.

Respondeulle:

 Deixa que os mortos enterren os seus mortos: ti vai anuncia-lo Reino de Deus.

Outro díxolle tamén:

 Señor, seguireite, pero deixa que primeiro me despida da miña familia.

Contestoulle:

 Quen despois de pó-la man no arado, mira para atrás, non é apto para o Reino de Deus. Palabra do Señor.


Palabra remoída

A liberdade é un pilar fundamental sobre o que se asenta a fe cristiá. E isto sabíao moi ben Paulo; el que fora perseguidor dos primeiros cristiáns, foi descubrindo como actuaban con liberdade e sen medo, dando testemuño das súas conviccións con liberdade. A pesares dos atrancos, persecucións, calumnias que deles dicían. Pois con esa mesma liberdade deberiamos movernos e actuar tamén nós hoxe en día. E isto, bótase tanto en falta. Os cristiáns temos demasiados medos e complexos que nos levan a reducir a nosa vida de fe a cumprir ritos ou participar en celebracións litúrxicas, pero estamos moi lonxe do actuar libre que nos leve a non ter medo a expresar, ben fundamentadas, as razóns que nos moven a crer e a comprometernos en aquelas causas nas que a dignidade das persoas, crentes ou non, está en xogo, ou non se lle recoñece. Que bo momento, logo de escoitar este texto de Paulo, para que nós reflexionemos con paz interior e nos preguntemos se somos verdadeiramente libres para expresarnos, comprometernos e testemuñar coas cousas que facemos a nosa fe.

Xesús, seguindo esta xeira de liberdade fálanos hoxe de seguimento. E seguimento non en abstracto, en xeral ou ao chou; el fala de seguimento no concreto de cada un e cada unha de nós. Un seguimento que nos leva a preguntarnos que fago eu, alí onde estou, para facer visible e presente a mensaxe de Xesús. É dicir, que fago eu para poñer a persoa sempre no centro do meu actuar. Que fago eu para superar prexuízos que me levan a distinguir e diferenciar ás persoas segundo a cor da pel, o país onde naceron, os cartos que teñen, a relixión ou o xénero. Que fago eu para non caer  nunha maneira de facer as cousas mediocre, rutinaria, plana e, como diría o papa Francisco, non caer na “ acedia”, é dicir, caer na desgana, na preguiza, na insubstancialidade de todo o que facemos e de como nos relacionamos. Como se actuamos así, poderemos dicir que somos seguidores e seguidoras de Xesús?

O seguimento é dispoñibilidade acción, compromiso, alegría, amabilidade, empatía, preocupación polas persoas, implicación en formarse para poder deste xeito cambiar as cousas para ben, Clarifiquémonos logo e preguntémonos por onde queremos levar a nosa vida; quen va ser o guieiro que a conduza; a que estamos dispostas e dispostos a renunciar, e tamén, a que estamos dispostos e dispostas a comprometernos e levar a cabo. Da nosa resposta persoal e do noso compromiso, sairá a coherencia, ou non, do seguimento de Xesús, a verdade das nosas conviccións e do noso querer estar no mundo non para aproveitarnos dos demais e si para servilos. E xa haberá sempre alguén que quede só para enterrar os mortos!, 

Oración da comunidade

Na liberdade á que nos chama a Palabra de Deus, participemos da oración comunitaria dicindo: Señor, que vivamos a fe con liberdade e alegría.

Para que a Igrexa sexa transmisora da fe desde a fidelidade a Xesús e non dese o apego ao poder. Oremos. Señor, que vivamos a fe con liberdade e alegría.

Para que nas nosas parroquias nos deixemos agarimar pola invitación de converter a nosa vida nun servizo ás persoas que están solas, enfermas e precisadas de ser escoitadas. Oremos. Señor, que vivamos a fe con liberdade e alegría.

Para que nos despeguemos de todo canto nos aparta de facer o ben e buscar camiños de unión, colaboración e participación. Oremos. Señor, que vivamos a fe con liberdade e alegría.

Grazas, Señor, por seguir invitándonos a túa confianza. Por Xesucristo o noso Señor. Amén.


Recendo de gratuidade

Fronte ao liberalismo e ao capitalismo, é a liberdade a que nos rescata de toda opresión e inxustiza. E supón entón, de forma imprescindible, a liberación de toda escravitude, dominación e mal co ben común que promove as condicións sociais e históricas que aseguran a vida, dignidade e dereitos humanos de toda persoa. Non hai realmente liberdade alí onde non hai solidariedade, ben común nin xustiza social-global que nos vaia liberando do mal e inxustiza da fame, miseria e pobreza, da explotación laboral (traballo lixo e indecente) e do desemprego, das guerras ou violencias e da destrución ecolóxica, do machismo ou do non respecto á vida en tódalas súas fases, dimensións e formas. Deformase a liberdade cando, no seu nome, se producen ou lexitiman todas estas inxustizas e ataques á vida-dignidade das persoas.                                          

(https://blog.cristianismeijusticia.net/2017/10/11/libertad-liberacion-integral-pensamiento-desde-america-latina )


Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel