CANDO CAMBIAMOS A LIBERDADE POLO MEDO, A FE VÓLVESE SERVILISMO
Canto gozoso
Entrada.- Seguirei os teus pasos (103)
Lecturas.- A túa Palabra (25 )
Ofertorio.- Deixate querer (61)
Comuñón.- Non vou só (60)
Ollos abertos
Seguimento e liberdade son os eixes da Palabra de Deus que hoxe imos proclamar, pero son tamén os eixes polos que Xesús nos invita a desenvolver a nosa vida. Sen eles a fe vólvese ideoloxía e dogmatismo, e o noso testemuño rito baleiro de contido. Traballemos entón para que non deixemos de vivir a fe como un camiño de seguimento da mensaxe de Xesús desde a liberdade de quen sabe tomar decisións desde a convicción, o discernimento e a coherencia de vida.
Corazón misericordioso
• Para que non deixemos que ninguén manipule a nosa conciencia. SEÑOR, ALÉNTANOS NO CAMIÑAR.
• Para que sexamos nós os que manipulemos e utilicemos aos demais. CRISTO, ALÉNTANOS NO CAMIÑAR.
• Para que non confundamos seguirte con ritos e costumes. SEÑOR, ALÉNTANOS NO CAMIÑAR.
Palabra Proclamada
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO PRIMEIRO DOS REIS
Dille o Señor a Elias: unxe a Eliseo, fillo de Xafat, de Abel Meholah, por profeta, teu sucesor. Elías marchou de alí e encontrouse con Eliseo, fillo de Xafat, que araba con doce xuntas, levando el a derradeira. Elías pasou a carón del e botoulle enriba o seu manto.
Eliseo deixou os bois e foi correndo atrás de Elías. E díxolle: "Déixame despedirme de meu pai e de miña nai, e logo ireime contigo". El respondeulle: "Vai, pero volve logo, pois xa ve-lo que fixen contigo". O da-la volta, Eliseo colleu a xunta de bois e ofreceunos en sacrificio. Cos apeiros de arar coceu a carne e deulle á xente de comer. Despois foise con Elías e quedou ó seu servicio. Palabra do Señor.
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS GÁLATAS
Cristo liberounos para que vivamos en liberdade. ¡Estádeme, logo, ben firmes nel! ¡Que non vos canguen outra vez o xugo da escravitude!
Irmáns, a vós chamáronvos á liberdade. Porque toda a Lei está completa neste precepto: Amarás o teu próximo coma a ti mesmo.
Pois quérovos dicir que vivades conforme o Espírito e vos deixedes guiar por El.
O froito do Espírito é o amor, a alegría, a paz, a paciencia, o agarimo, a bondade, a formalidade, a mansedume e o dominio de si. Palabra do Señor.
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Cando se ía cumpri-lo tempo de que levantasen a Xesús deste mundo, decidiu en firme ir a Xerusalén. Mandou mensaxeiros por diante. Entrando estes nunha aldea de samaritanos, para lle prepararen pousada,
non o recibiron, porque lle coñeceron que ían cara a Xerusalén. O veren isto, os discípulos Santiago e Xoán dixeron:
Señor, ¿queres que digamos que baixe do ceo un raio que os parta?
Pero el volveuse e rifoulles. E foron para outra aldea.
Polo camiño, díxolle un:
Seguireite, vaias onde vaias.
Respondeulle Xesús:
As raposas teñen tobeiras, e os paxaros teñen niños; pero o Fillo do Home non ten onde pousa-la cabeza.
Díxolle a outro:
Sígueme.
Pero el contestoulle:
Déixame ir primeiro enterrar a meu pai.
Respondeulle:
Deixa que os mortos enterren os seus mortos: ti vai anuncia-lo Reino de Deus.
Outro díxolle tamén:
Señor, seguireite, pero deixa que primeiro me despida da miña familia.
Contestoulle:
Quen despois de pó-la man no arado, mira para atrás, non é apto para o Reino de Deus. Palabra do Señor.
Palabra remoída
• A liberdade é un pilar fundamental sobre o que se asenta a fe cristiá. E isto sabíao moi ben Paulo; el que fora perseguidor dos primeiros cristiáns, foi descubrindo como actuaban con liberdade e sen medo, dando testemuño das súas conviccións con liberdade. A pesares dos atrancos, persecucións, calumnias que deles dicían. Pois con esa mesma liberdade deberiamos movernos e actuar tamén nós hoxe en día. E isto, bótase tanto en falta. Os cristiáns temos demasiados medos e complexos que nos levan a reducir a nosa vida de fe a cumprir ritos ou participar en celebracións litúrxicas, pero estamos moi lonxe do actuar libre que nos leve a non ter medo a expresar, ben fundamentadas, as razóns que nos moven a crer e a comprometernos en aquelas causas nas que a dignidade das persoas, crentes ou non, está en xogo, ou non se lle recoñece. Que bo momento, logo de escoitar este texto de Paulo, para que nós reflexionemos con paz interior e nos preguntemos se somos verdadeiramente libres para expresarnos, comprometernos e testemuñar coas cousas que facemos a nosa fe.
• Xesús, seguindo esta xeira de liberdade fálanos hoxe de seguimento. E seguimento non en abstracto, en xeral ou ao chou; el fala de seguimento no concreto de cada un e cada unha de nós. Un seguimento que nos leva a preguntarnos que fago eu, alí onde estou, para facer visible e presente a mensaxe de Xesús. É dicir, que fago eu para poñer a persoa sempre no centro do meu actuar. Que fago eu para superar prexuízos que me levan a distinguir e diferenciar ás persoas segundo a cor da pel, o país onde naceron, os cartos que teñen, a relixión ou o xénero. Que fago eu para non caer nunha maneira de facer as cousas mediocre, rutinaria, plana e, como diría o papa Francisco, non caer na “ acedia”, é dicir, caer na desgana, na preguiza, na insubstancialidade de todo o que facemos e de como nos relacionamos. Como se actuamos así, poderemos dicir que somos seguidores e seguidoras de Xesús?
• O seguimento é dispoñibilidade acción, compromiso, alegría, amabilidade, empatía, preocupación polas persoas, implicación en formarse para poder deste xeito cambiar as cousas para ben, Clarifiquémonos logo e preguntémonos por onde queremos levar a nosa vida; quen va ser o guieiro que a conduza; a que estamos dispostas e dispostos a renunciar, e tamén, a que estamos dispostos e dispostas a comprometernos e levar a cabo. Da nosa resposta persoal e do noso compromiso, sairá a coherencia, ou non, do seguimento de Xesús, a verdade das nosas conviccións e do noso querer estar no mundo non para aproveitarnos dos demais e si para servilos. E xa haberá sempre alguén que quede só para enterrar os mortos!,
Oración da comunidade
Na liberdade á que nos chama a Palabra de Deus, participemos da oración comunitaria dicindo: Señor, que vivamos a fe con liberdade e alegría.
• Para que a Igrexa sexa transmisora da fe desde a fidelidade a Xesús e non dese o apego ao poder. Oremos. Señor, que vivamos a fe con liberdade e alegría.
• Para que nas nosas parroquias nos deixemos agarimar pola invitación de converter a nosa vida nun servizo ás persoas que están solas, enfermas e precisadas de ser escoitadas. Oremos. Señor, que vivamos a fe con liberdade e alegría.
• Para que nos despeguemos de todo canto nos aparta de facer o ben e buscar camiños de unión, colaboración e participación. Oremos. Señor, que vivamos a fe con liberdade e alegría.
Grazas, Señor, por seguir invitándonos a túa confianza. Por Xesucristo o noso Señor. Amén.
Recendo de gratuidade
Fronte ao liberalismo e ao capitalismo, é a liberdade a que nos rescata de toda opresión e inxustiza. E supón entón, de forma imprescindible, a liberación de toda escravitude, dominación e mal co ben común que promove as condicións sociais e históricas que aseguran a vida, dignidade e dereitos humanos de toda persoa. Non hai realmente liberdade alí onde non hai solidariedade, ben común nin xustiza social-global que nos vaia liberando do mal e inxustiza da fame, miseria e pobreza, da explotación laboral (traballo lixo e indecente) e do desemprego, das guerras ou violencias e da destrución ecolóxica, do machismo ou do non respecto á vida en tódalas súas fases, dimensións e formas. Deformase a liberdade cando, no seu nome, se producen ou lexitiman todas estas inxustizas e ataques á vida-dignidade das persoas.
(https://blog.cristianismeijusticia.net/2017/10/11/libertad-liberacion-integral-pensamiento-desde-america-latina )
Comentarios