NINGUNHA PERSOA PODE SALVARSE SOA
(LVI XORNADA MUNDIAL DA PAZ)
CANTO GOZOSO
o Panxoliñas
ESCOITA ACTIVA
Gloria a Deus nas alturas e na terra, paz ás mulleres e aos homes que gozamos do seu amor!!!! Estas palabras sintetizan a mensaxe do tempo de Nadal que estamos celebrando. Si, porque hoxe xuntámonos en comunidade para comezar un novo ano. Un ano que sabemos que terá días bos, outros regulares e se cadra algún que outro con negros nubarróns. Pero tan certo como isto é que se acollemos a paz de Deus, esa paz que se manifesta desde a fraxilidade e a febleza dun neno, seremos capaces de camiñar na esperanza. Como María, a quen hoxe celebramos como nai da Luz.
No día no que celebramos a Xornada Mundial da Paz, xuntámonos en comunidade para renovar o noso compromiso vital de ser persoas portadoras de paz na nosa vida cotiá.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
Por deixarnos arrastrar no individualismo que seca o noso corazón, SEÑOR, QUE COMECEMOS DE NOVO.
Porque na nosa vida de cada día deixámonos levar da violencia e da agresividade; CRISTO, QUE COMECEMOS DE NOVO.
Por renunciar a ter unha mirada de compaixón cara ás persoas e ao mundo; SEÑOR, QUE COMECEMOS DE NOVO.
PALABRA PROCLAMADA
PROCLAMACION DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS NÚMEROS
O Señor faloulle a Moisés:
- "Dilles a Aharón e a seus fillos: desta maneira habedes de bendicir os fillos de Israel: Que o Señor te bendiga e te garde. Que o Señor faga brillar sobre ti o seu rostro e se compadeza de ti. Que o Señor che mostre o seu rostro e che conceda a paz. Eles invocarán así o meu nome en favor dos fillos de Israel e eu bendicireinos".
Palabra do Señor
Grazas a Deus
PROCLAMACION DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE PAULO AOS GÁLATAS
Mais así que chegou a plenitude dos tempos, Deus mandounos o seu Fillo, nacido de muller e suxeito á Lei, para rescatar os que estabamos baixo a Lei e para que recibísemos a filiación.
A proba de que sodes fillos del é que Deus mandou ós vosos corazóns o Espírito do seu Fillo que exclama ¡Abbá! (que quere dicir ¡meu Pai! ). Polo tanto, ti xa non es escravo, senón fillo. E, por seres fillo, tamén, grazas a Deus, es herdeiro.
Palabra do Señor
Grazas a Deus
PROCLAMACION DA BOA NOVA DO NOSO SEÑOR XESUCRISTO SEGUNDO LUCAS
Os pastores foron a correr e atoparon a María e mais a Xosé, e á criatura deitada na manxadoira. O que o viron, contaron todo o que lles dixeran do meniño, deixando pasmados a cantos escoitaban o que tal dicían os pastores.
María, pola súa parte, conservaba todas estas cousas no seu corazón.
Os pastores volveron, glorificando e loando a Deus por canto viran e oíran, tal como lles fora anunciado.
Aos oito días tocaba circuncidar o neno e puxéronlle de nome Xesús, tal como o chamara o anxo antes da súa concepción.
Palabra do Señor
Grazas a Deus
OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN
Probablemente un dos peores males que aflixen o mundo de hoxe sexa o do individualismo. Por iso Francisco, na súa mensaxe para esta Xornada Mundial da Paz, invítanos a construír futuro poñendo no centro a palabra XUNTAS E XUNTOS:
· A pandemia que sacudiu ao mundo fixo aflorar moitas carencias. Transcorridos tres anos, chegou o momento de tomarnos un tempo para cuestionarnos, aprender, crecer e deixarnos transformar. Hoxe estamos chamados a preguntarnos: que aprendemos desta situación pandémica? Que novos camiños debemos emprender para liberarnos das cadeas dos nosos vellos hábitos, para estar mellor preparados, para atrevernos co novo? Que sinais de vida e esperanza podemos aproveitar para seguir adiante e tentar facer do noso mundo un lugar mellor?
· Despois de palpar a fraxilidade que caracteriza a realidade humana e a nosa existencia persoal, podemos dicir que a maior lección que nos deixa en herdanza o COVID-19 é a conciencia de que todos nos necesitamos; de que o noso maior tesouro, aínda que tamén o máis fráxil, é a fraternidade humana, fundada na nosa filiación divina común, e de que ninguén pode salvarse só. Por tanto, é urxente que busquemos e promovamos xuntos os valores universais que trazan o camiño desta fraternidade humana. Tamén aprendemos que a fe depositada no progreso, a tecnoloxía e os efectos da globalización non só foi excesiva, senón que se converteu nunha intoxicación individualista e idolátrica, comprometendo a desexada garantía de xustiza, harmonía e paz. No noso acelerado mundo, moi a miúdo os problemas xeneralizados de desequilibrio, inxustiza, pobreza e marxinación alimentan o malestar e os conflitos, e xeran violencia e mesmo guerras.
· Desta experiencia xurdiu unha conciencia máis forte que convida a todos, pobos e nacións, a volver poñer a palabra “xuntos” no centro. En efecto, é xuntos, na fraternidade e a solidariedade, que podemos construír a paz, garantir a xustiza e superar os acontecementos máis dolorosos. Só a paz que nace do amor fraterno e desinteresado pode axudarnos a superar as crises persoais, sociais e mundiais.
· E no momento en que nos atrevemos a esperar que o peor da noite da pandemia do COVID-19 pasara, un novo e terrible desastre abateuse sobre a humanidade. Fomos testemuñas do inicio doutro azoute: unha nova guerra, en parte comparable á do COVID-19, pero impulsada por decisións humanas reprobables. Certamente, esta non é a era post-COVID que esperabamos ou previamos. De feito, esta guerra, xunto cos demais conflitos en todo o planeta, representa unha derrota para a humanidade no seu conxunto e non só para as partes directamente implicadas. Aínda que se atopou unha vacina contra o COVID-19, aínda non se acharon solucións eficaces para poñer fin á guerra. En efecto, o virus da guerra é máis difícil de vencer que os que afectan o organismo, porque non procede do exterior, senón do interior do corazón humano.
· Que se nos pide, entón, que fagamos? En primeiro lugar, deixarnos cambiar o corazón, permitir que Deus transforme os nosos criterios habituais de interpretación do mundo e da realidade a través deste momento histórico. Debemos concibirnos á luz do ben común, cun sentido comunitario, é dicir, como un “nós” aberto á fraternidade universal. Non podemos buscar só protexernos a nós mesmos; é hora de que todos nos comprometamos coa sanación da nosa sociedade e o noso planeta, creando as bases para un mundo máis xusto e pacífico, que se involucre con seriedade na procura dun ben que sexa verdadeiramente común. As diversas crises morais, sociais, políticas e económicas que padecemos están todas interconectadas, e o que consideramos como problemas autónomos son en realidade uno a causa ou consecuencia dos outros. Así pois, estamos chamados a afrontar os retos do noso mundo con responsabilidade e compaixón.
FRATERNIDADE ORANTE
Na festa de Santa María, e neste comezo de ano que nos volve falar outra vez de paz, sentímonos fondamente achegados uns aos outros para dicirlle a Deus:
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
§ Por unha Igrexa misericordiosa, viva, aberta, solidaria e pacífica, que troque a indiferencia e o individualismo en tenrura e compaixón, OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
§ Por unhas comunidades cristiás que asentadas sobre a forza da paz e o camiño da misericordia, saiban ser testemuñas de encontro, perdón e tolerancia no medio dunha sociedade individualista; OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
§ Por nós, para que escoitemos a chamada que hoxe se nos fai a afrontar os retos do noso mundo con responsabilidade e compaixón, OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
§ Polos pobos que están en guerra; polas persoas que sofren as consecuencias desas guerras que se manifestan en diferentes formas: morte, fame, enfermidade, soedade, maltrato, desigualdade... OREMOS.
BENDITO O QUE VÉN NO NOME DO SEÑOR
Señor, escoita as oracións que che vimos de presentar e todas aquelas que levamos dentro do noso corazón. Bendice as nosas vidas, e as das persoas que queremos ao longo deste ano que hoxe comezamos. P.X.N.S. Amén.
MIRADA ESPERANZADA
A Xesús presentámoslle os nosos desexos para o ano que empeza.
Que haxa pan e paz nas nosas casas.
Que vaia adiante a unión que nos libera.
Que solezan as persoas pobres desta terra.
Que a terra sexa fiel a tantas suores.
Que o mar coa súa xente se volva doce.
Que teñamos razóns para vivir cada amencer.
Que non morra a esperanza nas horas negras.
Que vexamos en cada noite a nosa estrela.
Que medre a amizade ás nosas portas.
Que a confianza abonde no noso trato.
Que morra a falsidade; pero que non morran os soños da xente que soña.
Que non se apague a vela das persoas que alumean.
Que non cansen da loita as loitadoras e os loitadores.
Que aproveitemos o don de cada día.
Que fagamos render os bens xa recibidos.
Que veña a túa man, Xesús, e nos bendiga. Amén.
Comentarios