6 domingo Mans Unidas 2024

 

A única especie capaz de cambiar o planeta. O EFECTO SER HUMANO

(CAMPAÑA MANS UNIDAS 2024)

CANTOS

· ENTRADA: Vinde axiña (Nº 10)

· LECTURAS: O Señor é o meu pastor (Nº 27)

· OFERTORIO: Eu soñei (Nº 58)

· COMUÑÓN: Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)

ESPERTANDO Á RÚAH

Benvidas e benvidos á nosa celebración dominical. Hoxe, festa da nosa Señora de Lurdes, é a Xornada Mundial das Persoas Enfermas. Tamén é segundo domingo de febreiro e celebramos en toda a Igrexa a Xornada de Mans Unidas contra a fame. Baixo o lema “A única especie capaz de cambiar o planeta: o efecto ser humano”, somos convidadas e convidados a abrir os nosos ollos para descubrir os sinais de exclusión tan presentes na nosa sociedade de hoxe como na dos tempos de Xesús.
Porque a enfermidade, a inxustiza, as consecuencias do cambio climático non afectan por igual a todas as persoas. Moitas persoas, irmás nosas, en demasiados lugares do planeta viven a desnutrición, a fame a morte sumidas na desesperanza e na invisibilidade para o mundo rico.
Que a celebración que agora comezamos abra os nosos ollos e o noso corazón: hai desigualdade e inxustiza, hai exclusión. E a nós tócanos actuar.

SUPERANDO A DISTRACCIÓN

· Porque seguimos mirando pasivamente e non estamos dispostas e dispostos a comprometernos; SEÑOR, AXÚDANOS A CAMIÑAR NA INCLUSIÓN.
· Porque consumimos en exceso; CRISTO, AXÚDANOS A CAMIÑAR NA INCLUSIÓN.
· Porque non tomamos en serio o teu mandado de coidar a casa común; SEÑOR, AXÚDANOS A CAMIÑAR NA INCLUSIÓN.

PALABRA OFRECIDA

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DO LEVÍTICO

O Señor faloulles a Moisés e a Aharón:
- "Cando a un lle apareza na pel do seu corpo unha inflamación, un furuncho ou unha mancha branquexada brillante, que se converte nunha chaga de lepra, será levado a Aharón, o sacerdote, ou a un dos seus fillos sacerdotes. Trátase dun home contaxiado de lepra: é impuro, e así o deberá declarar o sacerdote. Ten a lepra na cabeza.
O enfermo de lepra andará coa roupa esgazada e a cabeza descuberta. En troques tapará cun veo a súa barba, e irá gritando: impuro, impuro. Todo o tempo que lle dure a chaga será considerado impuro, porque o é, e vivirá arredado, fóra do campamento da súa morada.

PALABRA DO SEÑOR

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE PAULO APÓSTOLO AOS CORINTIOS
Irmáns e irmás:
Tanto que comades, como que bebades, coma calquera cousa que fagades, facédeo todo para gloria de Deus. Non sexades tropezo nin para os xudeus, nin para os gregos, nin para a Igrexa de Deus.
Así tamén eu procuro agradar a todos en todo, non buscando a miña comenencia, senón a da maioría, para que se salven. Procurade imitarme a min, como eu imito a Cristo. 

PALABRA DO SEÑOR

PROCLAMACIÓN DA BOA NOVA DO NOSO SEÑOR XESUCRISTO SEGUNDO MARCOS

Acercóuselles un gafo, e rogoulle de xeonllos:
- Ti, se queres, pódesme limpar.
Xesús, estremecido, alongou a man, e tocouno, dicindo:
- Pois quero, queda limpo.
E no instante desapareceulle a lepra, quedando limpo. E despediuno, e, poñéndose moi serio, mandoulle:
- Mira, non lle vaias dicir nada a ninguén; preséntate ó sacerdote, e fai pola túa purificación as ofrendas mandadas por Moisés, para que lles conste.
Pero, mal se foi, aquel home botouse a pregoar a nova, espallándoa de tal xeito que Xesús xa non podía entrar en vila ningunha, senón que quedaba fóra, nos arredores apartados. Pero aínda así acudían a el de todas as partes.

PALABRA DO SEÑOR

 

PALABRA QUE ALEDA, ALENTA E MOVE

· Na sociedade xudía, o leproso non era só un enfermo. Era, primeiro de nada, un impuro. Un ser estigmatizado, sen sitio na sociedade, sen acollida en ningures, excluído da vida. O libro do Levítico dicíao en termos claros: «O leproso levará as vestiduras rachadas e a cabeza espeluxada… Irá avisando a berros: Impuro, impuro. Mentres lle dura a lepra será impuro. Vivirá illado e habitará fóra do poboado». A actitude correcta, sancionada polas Escrituras, é clara: a sociedade ha excluír aos leprosos da convivencia. É o mellor para todos. Unha postura firme de exclusión e rexeitamento. Sempre haberá na sociedade persoas que sobran.

· Mais Xesús rebélase ante esta situación e, cando se lle achega un leproso, non foxe, senón que escoita e acolle. O leproso non pide ser curado, senón quedar limpo. Quedar limpo do rexeitamento social, quedar limpo da exclusión, quedar limpo do verse sinalado co dedo acusador, quedar limpo da soidade e da marxinación. E Xesús, estremécese e conmovido, alonga a súa man para tocalo e dicirlle: quero, queda limpo. Porque Deus non exclúe nin castiga a ninguén coa marxinación. Por que nós excluímos tantas veces e o que é peor, facémolo no seu nome?

· Porque Xesús veu para poñelo todo do revés: as nosas seguridades, as nosas dúbidas, os nosos comportamentos politicamente correctos, o noso mero cumprimento.... Achégaselle un leproso e El, sentindo mágoa, estende a súa man e cúrao. Que atrevemento!!!!!. Porque non lle gustan os “ghettos”. El veu para liberar, para salvar, por iso non quere que se marxine a ninguén. El prefire arriscar, porque ama. El opta pola integración....E o camiño queda aberto. Fronte dun mundo que exclúe, aparta e invisibiliza a quen é diferente, Xesús aposta por un camiño novidoso e sandador: acoller, integrar, salvar. Canto camiño nos queda por andar dentro e fóra da nosa Igrexa!

· Por iso, a campaña de Mans Unidas que hoxe celebramos invítanos a poñer en práctica o efecto ser humano, porque somos a única especie capaz de cambiar o planeta, capaz de mudar a casa común para que sexa casa na que non se exclúa, casa onde se acolla a todas as persoas, especialmente ás leprosas de hoxe que teñen o nome e o rostro da xente inmigrante, das mulleres maltratadas, das crianzas explotadas e abusadas, da xente maior descartada, da xente cuxa dignidade é constantemente pisoteada no nome dunha economía que mata.

PALABRA QUE UNE EN ORACIÓN

Porque nos convidas constantemente a traballar pola inclusión e non pola exclusión, agradecémoscho dicindo:
QUE CONSTRUAMOS PONTES QUE UNEN E NON BARREIRAS QUE AFASTAN 

• Para que a Igrexa entenda que só será a verdadeira Igrexa de Xesús se nela hai sitio para todas as persoas, sen excluír a ninguén; OREMOS.
• Polas persoas que, en calquera ámbito, teñen capacidade de decidir; para que actúen en favor da xente máis vulnerable e desfavorecida, promovendo o traballo pola xustiza, o ben común e a igualdade; OREMOS.
• Polas persoas enfermas e polas que se senten fráxiles; para que sintan como o leproso do Evanxeo as nosas mans dispostas a acoller, integrar e salvar; OREMOS.
• Por todas as persoas que padecen fame de calquera tipo: de pan, de casa, de dignidade, de escoita, de sorriso, de esperanza, de cultura, de respecto....; OREMOS.
• Por quen pasou á casa do Pai e nos legou este mundo para coidalo e melloralo, OREMOS.
• Por nós, para que sexamos persoas coherentes coa nosa fe e nos comprometamos no coidado da casa común; OREMOS.

Señor, porque cremos e confiamos en Ti, agradecemos poder compartir esta oración comunitaria reuníndonos no teu nome e chamándonos a un compromiso real pola inclusión de todas as persoas na casa común que nos regalaches. P.X.N.S.

 

FACENDO DA PALABRA ALOUMIÑO

“Hai que manter con claridade a conciencia de que no cambio climático hai responsabilidades diversificadas e que corresponde enfocarse «especialmente nas necesidades das persoas pobres, débiles e vulnerables, nun debate a miúdo dominado por intereses máis poderosos. Necesitamos enfortecer a conciencia de que somos unha soa familia humana. Non hai fronteiras nin barreiras políticas ou sociais que nos permitan illarnos, e por iso mesmo tampouco hai espazo para a globalización da indiferenza” (LS 52).