Ir al contenido principal

… E XESÚS ESTABA NA POLA

PÓRTICO

De entre todos os tempos litúrxicos, a Coresma na que estamos mergullad@s, leva parella unha connotación negativa. Falar de Coresma evoca en nós palabras como renuncia, sacrificio, austeridade…. Valores que non están de moda na nosa sociedade de hoxe.

E iso é verdade: a Coresma é tempo de renuncia, de sacrificio, de austeridade… pero sobre todo é tempo de reflexión, de preparación… para vivir o acontecemento que alumea e dá sentido á nosa vida cristiá: a resurrección de Cristo.

Que a celebración deste segundo domingo da Coresma nos dea azos para seguir camiñando neste tempo de conversión e de cambio, neste tempo de graza.

O PERDÓN

Ø      Porque moitas veces negámonos a saír de nós mesmos para ir ao encontro d@ outr@ e descubrir que ao noso carón existen persoas que non teñen traballo, saúde, acceso á educación…. SEÑOR, QUE O PODER NON NOS DESHUMANICE.

Ø      Por negarche cada día momentos de oración e paz, CRISTO, QUE O PODER NON NOS DESHUMANICE.

Ø      Polas ocasións nas que non somos fieis ás nosas convicións, claudicando diante da tentación da insolidariedade, da inxustiza, do egoísmo, da vinganza, SEÑOR, QUE O PODER NON NOS DESHUMANICE.

REMUÍÑO

Hoxe a Palabra márcanos unha ruta de viaxe:

ü      SAE: É o primeiro que se lle pide a Abrahán para poder conseguir a terra prometida. “Sae da túa terra e da túa casa”; libérate das túas ataduras. Sae do teu templo, das túas costumes relixiosas, do teu culto rutinario e baleiro, de todo aquilo co que cres poder comprar a Deus. Sae de ti mesmo, do teu illamento, do teu refuxio, das túas seguridades, dos teus complexos… despóxate do teu poder, dos teus bens, da nosa prepotencia cultural…. Porque para camiñar cómpre ir o máis lixeiro posible.

ü      SUBE: O camiño ás veces é costa arriba, pero paga a pena. É unha chamada á superación. Non todo o camiño é chan; pero nel iremos atopando cos acontecementos da vida e descubrindo a presenza do Señor. Non teñamos medo, non nos deixemos levar polos profetas de calamidades.

ü      ESCOITA: Pedro falaba moito, e non sabía o que dicía. Na nosa sociedade, na que son moitos os discursos, na que hai saturación de palabras, onde tod@s din que teñen algo que ofrecer, ás veces queda pouco tempo para a reflexión e podemos deixarnos levar polo que nos resulta máis gracioso, cómodo ou fácil. Por iso cómpre que saibamos facer silencio para poder escoitar a Palabra de Deus, o berro dos irmáns e das irmás, as sinais da historia. Porque…escoitar é confianza e compromiso.

ü      BAIXA: Porque non podemos estar sempre no cumio, hai que volver aos irmáns e ás irmás que sofren e non poden camiñar, e para @s que estamos chamad@s a ser sal e luz. Hai moita desigualdade social a prol da cal traballar. Por iso… nada de quedar no monte, o noso escenario é o mundo, alí onde estamos, cada un no noso lugar, no que desenvolvemos as tarefas que van enchendo tempo e vida. Xa está ben de construír grupos burbulla, que non só non axudan, senón que desvirtúan o que debe ser a nosa función de mensaxeir@s dunha Boa Nova: Deus quérenos, ocúpase e preocúpase de nós e por nós.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Confiad@s na túa misericordia, compartimos este momento de oración comunitaria dicindo:

                SEÑOR, ÁBRENOS Á CONVERSIÓN E Á ESPERANZA

§        Pola Igrexa, para que neste camiño da coresma sexamos quen de transformarnos, de quitar todo o accesorio, que tantas veces nos impide achegarnos con liberdade ás persoas do noso tempo, OREMOS.

                SEÑOR, ÁBRENOS Á CONVERSIÓN E Á ESPERANZA

§        Polas nosas comunidades, para que non deixemos pasar este tempo de graza que é a coresma, e o aproveitemos para deixar atrás canto nos fai infelices, insolidarios e superficiais, OREMOS.

                SEÑOR, ÁBRENOS Á CONVERSIÓN E Á ESPERANZA

§        Por tod@s nós, para que escoitemos a voz do Señor nas demais persoas, especialmente nas que viven na desigualdade: as que sofren, as que están enfermas, as excluídas, as que carecen de oportunidades, as paradas, as presas, as que son vítimas da violencia, OREMOS.

                SEÑOR, ÁBRENOS Á CONVERSIÓN E Á ESPERANZA

Grazas, Señor, porque fas que este camiño da coresma sexa un camiño de conversión, de esperanza, de atoparnos con nós mesmos e contigo. PXNS. Amén.

PARA A REFLEXIÓN

Nos momentos duros, míranos con misericordia.

Cando somos tentados e fraqueamos, míranos con misericordia.

Cando estamos cegos e ofuscados, míranos con misericordia.

Cando somos capaces do peor, míranos con misericordia.

Cando tropezamos e caemos, míranos con misericordia.

Cando non recoñecemos os nosos erros, míranos con misericordia.

Cando facemos sufrir ao irmán ou á irmá, míranos con misericordia.

Cando nos facemos sufrir a nós mesmos, míranos con misericordia.

E cando pasamos pola noite, axúdanos coa túa misericordia.

Cando entramos no deserto, axúdanos coa túa misericordia.

Cando buscamos sedentos, axúdanos coa túa misericordia.

Cando subimos ao monte, axúdanos coa túa misericordia.

Cando nos pesa a cruz, axúdanos coa túa misericordia.

Cando nos pesa o irmán ou a irmá, axúdanos coa túa misericordia.

Cando nos morde a crítica ou un bico traizoeiro, axúdanos coa túa misericordia.

Cando xa non podemos máis, axúdanos coa túa misericordia.

CANTOS

o       ENTRADA: Arrepentido

o       LECTURAS: Na noite escura

o       OFERTORIO: Canta o sol, canta o mar

o       COMUÑÓN: Seguirei os teus pasos

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel