Ave María, a chea de graza que nos axuda a descubrir o
rostro do seu Fillo nos rostros esquecidos e esmagados do noso mundo
Descarga o ficheiro
In memoriam
CANTO GOZOSO
§ ENTRADA: Xa nos
tes aquí
§ LECTURAS: Noraboa
María
§ OFERTORIO: Esa é
María
§ COMUÑÓN: Coa nosa
naiciña do ceo
ESCOITA ACTIVA
Abrimos os ollos
hoxe para admirarnos, unha vez máis, da persoa de María, muller, nai e cristiá
sempre de referencia. Nela somos invitados hoxe a mirarnos os que nos chamamos seguidores
do seu Fillo, porque nesa mirada descubrimos o que é navegar contracorrente
para poder dicir si ao proxecto de amor de Deus. Incomprendida, excluída e mal
mirada por aquela sociedade de “ben pensantes”. Tamén hoxe son moitas as
mulleres que, coma María, navegan a contracorrente vencendo incomprensións e
críticas; mulleres que sacan tempo de onde non o teñen para dignificarse co seu
traballo e a súa entrega ás causas nas que durante moito tempo foron excluídas,
ignoradas e silenciadas. É hoxe a festa de María, si; pero nela é tamén a festa
de todas as Marías que non deixaron nin deixan que a súa dignidade de mulleres
sexa dominada polos máis fortes.
Recemos xunt@s esta
mañá con elas e por elas desde a tenrura de María de Nazaré.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
ü Porque non somos
conscientes de que nos falta convencemento e nos sobran ritos para dicir que
seguimos a Xesús, SEÑOR, QUE COMO MARÍA
CAMIÑEMOS NA MISERICORDIA.
ü Porque ignoramos a
dor e tristura dos máis pequenos e débiles, e nos mostramos arrogantes co que
nós facemos, CRISTO, QUE COMO MARÍA
CAMIÑEMOS NA MISERICORDIA.
ü Porque somos máis
sementadores de individualismo que de sentido comunitario e xeneroso, SEÑOR, QUE COMO MARÍA CAMIÑEMOS NA
MISERICORDIA.
PALABRA ENRAIZADA
Ø Neste día no que
honramos a María como a muller que desde o seu si se puxo en camiño para
acoller a Xesús no seu seo e na súa vida, xuntámonos nas nosas igrexas para
rezar, unidos a ela, como comunidade. Unha comunidade que tivo un comezo pouco
doado, no que foi incomprendida, perseguida e martirizada, pero sen que iso
supuxera perder o sentido nin o rumbo do seguimento de Xesús de Nazaré. O seu
esforzo e exemplo convertéronse para nós en guieiro, ao longo dos séculos, de
que por moita infidelidade e comportamentos antievanxélicos que poida haber na
Igrexa, sempre permanece un “resto” que, vencendo todo tipo de atrancos, non se
deixa abranguer por comportamentos alleos ao evanxeo. Nesta loita continua e
constante, María tense convertido en referencia de fidelidade e perseveranza
sempre xenerosa. Ela, que non se deixou vencer polas dificultades, ten sido, e
debera selo tamén para nós, faro no medio de escuridades que teñen feito da
Igrexa antitestemuño fronte á sinxeleza á que chama Xesús. Cantas veces se
miramos á historia ou mesmo ao momento actual para fixarnos no actuar de
membros da Igrexa –xerarquía e leigos– nos temos atopado cun actuar despótico,
de busca só de poder, intrasixente, explotador, perseguidor dos diferentes...
xustificado sempre no nome de Deus -faltaría máis-, e no achegamento á mesa do
altar para recibir a comuñón! Cantas veces no nome do Evanxeo se ten
perseguido, violentado, enganado ou obtido beneficios sen importar a quen se
deixaba polo camiño! Cantas veces, se ten utilizado o nome de Deus en van para
conseguir poder, cartos ou aplauso!
Ø Porén, se prestamos
atención aos textos que hoxe vimos de proclamar, a invitación que desde Xesús
se fai é de servizo, sinxeleza, acollida, cercanía... o contrario daquilo no
que nós o temos convertido. E neste responder na fidelidade aparece a persoa de
María como aquela que rompe con tradicións, costumes e sometementos por ser
muller. Ela, sendo espírito libre e bondadoso, soubo non deixarse vencer nin
pola tradición que facía da muller cidadá de segunda clase nin pola sociedade
que culpabilizaba coa súa crítica e opresión a quen se rebelaba contra o
sometemento por ser muller.
Ø Que, sen deixar de mirar
ao ceo de onde recibimos a forza e o estímulo para non quedar nunca quedos, nos
esforcemos por poñer os pés no chan para traballar cada día para que non haxa
exclusións nin discriminacións de xénero. Que en María aprendamos a atopar os
folgos necesarios que movan o noso actuar.
FRATERNIDADE ORANTE
Señor, neste día de
festa no que honramos a María, nai e mestra no seguimento de Xesús, compartimos
agora a nosa oración comunitaria e dicimos xunt@s:
QUE EN MARÍA NOS
SINTAMOS SEMPRE ACOLLIDOS
·
Para que a Igrexa, dirixida nos seus órganos de goberno
por homes, non ignore nin discrimine o traballo da muller nas comunidades;
traballo que nunha gran maioría das veces supón manter viva a chama do evanxeo
e da fidelidade á mensaxe de Xesús, OREMOS.
QUE EN MARÍA NOS
SINTAMOS SEMPRE ACOLLIDOS
·
Para que nas nosas
comunidades saibamos valorar, e non criticar nin poñer dor e tristura, o labor
e o esforzo de tantas mulleres que unen traballo, maternidade e coidado dos
maiores como sinal de amor e servizo aos máis débiles, OREMOS.
QUE EN MARÍA NOS
SINTAMOS SEMPRE ACOLLIDOS
·
Polas persoas que traballan
como Igrexa pola solidariedade, a xustiza e a denuncia de calquera explotación
das persoas máis indefensas, para que o seu traballo sexa o espello no que
sempre nos miremos á hora de actuar como seguidores de Xesús, OREMOS.
QUE EN MARÍA NOS
SINTAMOS SEMPRE ACOLLIDOS
·
Para que como María, tamén nós
aprendamos a facer latexar o noso corazón e abrir a nosa man para acoller a
quen se sente ignorado, excluído e tratado coma se fose unha cousa e non
dignidade de Deus, OREMOS.
QUE EN MARÍA NOS
SINTAMOS SEMPRE ACOLLIDOS
Acolle,Señor esta oración que
compartimos no día no que honramos a forza loitadora e sandante de María, nai
de Xesús e da Igrexa. P.X.N.S. Amén.
MIRADA ESPERANZADA
MARIA DO MAGNÍFICAT
María, cremos, coma ti,
que a máis fermosa actitude d@ crente é pórse a cantar
e agradecer o agasallo marabilloso do Señor,
que chega ata nós feito graza.
María,cremos, coma ti,
que abrirse á Palabra e dicir Si é saír ao encontro do Señor,
que segue a chamarnos cada día á hora da tarde e da brisa.
María, cremos, coma ti,
que o Deus dos humildes e dos pobres compromete ao seu Fillo
con tod@s @s que sofren na súa carne as bágoas do desprezo e da
opresión.
María, cremos, coma ti,
que o brazo do Señor acolle @s sinxel@s
e nega ao poderoso as razóns para facer do dominio e da riqueza
explotación.
María, cremos, coma ti,
que @ ditos@ e feliz do Novo Reino descubre no servizo
o camiño que ensalza a grandeza do pobre e do irmán.
María, cremos, coma ti,
que o Deus da promesa fíxose en ti realidade e plenitude
e vive desde entón a nosa historia collido da túa man e da nosa man.
Comentarios