Ir al contenido principal

2 Pascua 2016 C


A COMUNIDADE, LUGAR DE ENCONTRO
Descarga o ficheiro

CANTO GOZOSO
·      ENTRADA: Vinde axiña (Nº 10)
·      ASPERSIÓN: A auga do Señor (Nº 124)
·      LECTURAS: Xesús é Señor (Nº 16)
·      OFERTORIO: Na nosa terra (Nº 36)
·      COMUÑÓN: Pan do Ceo (Nº 53)
ESCOITA ACTIVA
Xa podemos esquecernos de pensar so en nós: na nosa fe, na nosa oración, na nosa misa, no noso domingo, no... “meu”. A Pascua que estamos celebrando invítanos a mirar en común, a expresar a nosa fe en comunidade, xa que é nesta onde se aparece o Señor Resucitado, na reunión orante dos discípulos.
E aparéceselle o primeiro día da semana, o domingo, como día por excelencia, como actualización da resurrección.
Que esta celebración nos faga ser conscientes de que só en comunidade poderemos experimentar a resurrección e a vida nova de Xesús.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
(Aspersión)
·      Porque somos moi dados a meter o dedo nas chagas dos irmáns e das irmás para causarlles máis dor, SEÑOR, LÁVANOS DO NOSO MEDO.
·      Porque usamos pouco o ungüento da misericordia; CRISTO, LÁVANOS DO NOSO MEDO.
·      Porque moitas veces as nosas pegadas son de indiferenza e incredulidade cara todo e cara tod@s; SEÑOR, LÁVANOS DO NOSO MEDO.
OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN
·      Neste día sería bo que nos preguntásemos se somos capaces de sorprendernos, se na nosa vida deixamos un sitio para a sorpresa, para romper a monotonía que moitas veces nos vence. Somos tan previsores, temos todo tan medido que non temos sitio para a novidade. É verdade que na vida cómpre planificar, barallar distintas posibilidades, sopesar os pros e os contras antes de actuar; pero non é menos certo que moitas veces hai que axustar plans, saírmonos do guion establecido ou repensar as nosas opcións, porque a situación cambiou. A resurrección invítanos a romper o medo diante do descoñecido, a deixarnos sorprender polas persoas, polo moito que nos poden aportar individual e comunitariamente. Acaso a resurrección de Xesús no foi unha novidade?, non foi un feito que cambiou as vidas dos apóstolos? Aínda que iso non quere dicir que non lles custase entendelo. Temos o exemplo de Tomé que ten que “ver” para crer, ten que palpar para darse conta de que é Xesús. Acaso o exemplo do apóstolo Tomé non é o noso moitas veces? Necesitamos a forza do Resucitado, unha forza que atopamos na súa palabra feita vida, no se corpo feito alimento e na comunidade reunida que é expresión unánime da nosa fe.

·      Ao longo desta cincuentena pascual, a primeira lectura, tomada do libro dos Feitos dos Apóstolos quere ser para nós e para as comunidades das que formamos parte, un espello no que mirarnos para seguir este camiño novo que comezamos hai hoxe unha semana. Estamos, pois, chamad@s a volver ás actitudes dos primeiros cristiáns: esperanza, alegría, confianza, perda de medo..... testemuñando deste xeito que é posible vivir a ledicia da resurrección na nosa vida; sabendo que é un camiño ás veces difícil. O mundo de hoxe; ese que tantas veces criticamos e queremos superar, volve as costas á Igrexa. Laiámonos de que somos poucos, maiores, sen ánimo e sen alento. Veña, vamos...que a Pascua resucite a nosa esperanza!.

·      Hai que erguer, no medio do mundo signos cribles da presenza de Deus, do amor entrañable de Xesús por toda a xente, comezando polos descartados. Ese é o signo que se está a pedir: compartir a vida, o que somos, o que sentimos, o que valemos e o que queremos. Esta é a forza dunha comunidade que quere renacer da fonte do bautismo. Si os demais, aqueles nos que nos di Xesús que temos que aprender a descubrir, ver, recoñecer, non significan nada para nós; se pasamos ao seu lado e somos incapaces de achegarnos e dicirlle como estás, que che pasa, por que choras... é que o noso corazón segue a ser de pedra e a Pascua aínda non chegou a nós. Felices os que sen veren, traballan, arriscan, loitan e se esforzan por facer familias, parroquias, barrios, países, mundo onde se busque o que une e non o que enfronta; se busque o amar e non dogmatizar; se busque propor e non impor. Benia aos que cren sen ver!.
RENOVACIÓN PROMESAS BAUTISMAIS
(Propoñemos facer a renovación das promesas bautismais durante todos os domingos da Pascua. A poder ser, farémola desde a fonte bautismal)
Renovemos agora persoal e comunitariamente esta fe que hoxe celebramos cheos de esperanza e vida:
·      Estades dipost@s a loitar contra o mal que nos fai infelices e nos pecha no egoísmo?. Si, estou dispost@.
·      Estades dispost@s a non deixarvos levar de canto nos aparta de Deus e fire aos irmáns?. Si, estou dispost@.
·      Estades dispost@s a que no voso corazón non aniñen a cobiza, a insolidariedade e a envexa?. Si, estou dispost@.
·      Credes en Deus Pai e amigo da vida, que puxo nas nosas mans o mundo que el creou?. Si, creo.
·      Credes en Xesús, o seu Fillo, que naceu de Santa María, pasou polo mundo facendo o ben, e que no seu amor e fidelidade entregou a súa vida para abrirnos a nós o camiño da resurrección?. Si, creo.
·      Credes na forza e presenza do Espírito Santo, na Igrexa comunidade de fe e vida, na comuñón dos santos, no perdón e na resurrección que nos levará a gozar para sempre da presenza de Deus?. Si, creo.

Pai, que esta fe que acabamos de proclamar e confesar sexa sempre para nós alento e esperanza no camiño da nosa vida. P.X.N.S. Amén.
FRATERNIDADE ORANTE
Señor, estamos a vivir a ledicia da Pascua. O teu Fillo resucitou, e iso enche de sentido a nosa vida. Por iso, agradecidos e confiados, dicímosche:
FELICES NÓS QUE CREMOS SEN VER!
·      Pola Igrexa, que vive a novidade da Pascua. Para que sexa unha fonte de graza e de frescura, que disipe dúbidas, infunda confianza nas persoas e alente na entrega xenerosa a todas as persoas, OREMOS.
FELICES NÓS QUE CREMOS SEN VER!
·      Polas nosas comunidades, para que o tempo de Pascua sexa de verdade un camiño novo no que sexamos quen de pechar vellas feridas, de esquecer antigas xenreiras e desencontros, de desinstalarnos dun pasado que foi pero xa non é, OREMOS.
FELICES NÓS QUE CREMOS SEN VER!
·      Por todos nós, para que este tempo de graza, de renovación, de acollida, de ledicia sexa pulo para dar razón da nosa esperanza alí onde estamos, OREMOS.
FELICES NÓS QUE CREMOS SEN VER!
Grazas Pai porque segues a confiar en nós, porque segues a facerte presente na nosa vida para alentala e darlle forzas. Grazas porque día a día fasnos presente ao teu Fillo no medio de nós. Por El noso Señor e amigo. Amén
MIRADA ESPERANZADA
Porque Cristo resucitou, cremos na vida para sempre.
Porque Cristo resucitou, non cremos na morte, en ningunha morte, para quen queira vivir.
Porque Cristo resucitou, cremos que as persoas somos un proceso ilimitado e que podemos conseguir aquilo que nos propomos.
Porque Cristo resucitou, cremos Nel.
Porque Cristo resucitou, a forza do presente é o futuro.
Porque Cristo resucitou, o mundo está en marcha e non o deterán nin as conquistas logradas nin os intereses dos vencedores.
Porque Cristo resucitou, hai que construír unha cidade sen clases, na que as persoas sexan compañeiras e irmás.
Porque Cristo resucitou, hai un amor e unha casa para todas as persoas.
Porque Cristo resucitou, cremos nunha terra nova.
E porque cremos e esperamos, non temos nada que conservar;
e afirmamos que o mellor xeito de conseguilo todo é perdelo todo por unha soa cousa: o Reino de Deus.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel