Ir al contenido principal

O amor pide dispoñibilidade (Pascua 2007)

O AMOR ESIXE RENOVACIÓN, CAMBIO, APERTURA E DISPONIBILIDADE

PÓRTICO

Hoxe a celebración preséntanos un reto, antigo pero sempre novo que é amar a todos como Xesús nos amou. E sempre novo porque son novas as persoas, son novas as situación que viven e vivimos e é sempre nova a forza de Deus que ven a nos. E isto require de nós unha actitude dinámica, d estar sempre abertos ao que Deus nos pide e ao que os demais demandan de nós. Por iso non vale inmobilismos, rutinas, comodidades. O amor transforma e renova todo.

Que esta celebración nos faga ser conscientes cada día mais do reto que significa amar, xa que neste xeito de vida en profundidade é onde os demais nos recoñeceran como cristiáns e non no fasto, na liturxia desmedida e no moito larear.

O PERDÓN

· Porque desexamos ser querid@s, escoitad@s, comprendid@s, animad@s e alentad@s mentres que nós non estamos dispost@s a mover un só dedo para facer o mesmo polos demais, SEÑOR, RENOVA O NOSO AMOR.

· Porque nos deixamos levar polo desalento, a rutina, o andazo e non temos confianza, ilusión, fe en que un ceo e unha terra nova son posibles, só depende de que nós queiramos, SEÑOR, RENOVA O NOSO AMOR.

· Polas veces en que o medo a perder poder estatus social, amizades, ser valorados, nos impide ser auténticos cristiáns. SEÑOR, RENOVA O NOSO AMOR.

REMUÍÑO

MANDADO DO AMOR: O amor é a nova lei do Reino de Deus, do novo mundo que Xesús inaugurou. Non se trata, polo tanto, de escapar a outro mundo, a un mundo de sentimentos románticos, ilusorios, privatistas… senón que se trata máis ben de transformar radicalmente o noso mundo. A causa pola que loita Xesús é a do amor: temos un Pai, nós somos fill@s e, polo tanto, debemos vivir coma irmáns. É pois, urxente, un novo tipo de relación humana, baseada na xustiza, e non na vinganza, na explotación, na escravitude ou na insolidariedade. E esta tarefa de transformar o mundo por amor é o central da nosa misión cristiá. Ser cristián e cristiá é transformar o mundo polo amor, facer un mundo novo. A través da nosa vida comprometida é como Deus segue a dicir hoxe: “Eu fago novas todas as cousas”, en todas as esferas da vida persoal, social, económica, laboral, política, familiar,…. De nós depende. A nós encoméndasenos facer crible a Deus no noso mundo e manifestar a súa gloria.

A PESARES DAS TRIBULACIÓNS QUE COMPORTA: E iso a pesares de que sabemos que amar non é unha tarefa doada, porque cómpre dominar o noso afán de protagonismo, o noso egoísmo, a nosa soberbia e autosuficiencia. Porque o amor cristián é un comportamento activo e creador que toma en serio as necesidades do irmán e que se atreve a facer por el todo o que sexa necesario para axudarlle a vivir como verdadeira persoa. Son as necesidades dos nos@s irmáns e irmás as que nos indicarán as actitudes que cómpre adoptar en cada situación.

CREA UN MUNDO TOTALMENTE NOVO: A miúdo @s que nos dicimos cristiáns e cristiás pensamos, e mesmo afirmamos que a mensaxe de Xesús é moi fermosa, pero imposible de levar a cabo. Outr@s cren que afecta para a outra vida. Quizás por iso nos pasa tanto aquilo que xa Xesús criticaba nos fariseos: “Din e non fan”. E nós vimos ás celebracións sen o convencemento de que debemos levar á práctica o que celebramos. Porque resulta que o ceo novo e a terra nova non son para despois nin pertencen a outro mundo. Trátase de poñer en práctica o que cremos, así de sinxelo, pero tamén así de esixente.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Confiad@s e agarimad@s por un Deus que é Pai e que nos quere, presentámoslle agora a nosa oración convencid@s de que El sempre nos escoita. Por iso dicimos:

QUE FAGAMOS NOSO O MANDADO DO AMOR

Pola Igrexa, para que renovada día a día polo amor de Xesús, saia das súas comodidades, do seu afán de poder e protagonismo e así todas recoñezan nela unha forza transformadora. OREMOS.

QUE FAGAMOS NOSO O MANDADO DO AMOR

Polas nosas comunidades, para que o ceo novo e a terra nova sigan sendo o ideal e a utopía do noso compromiso cristián e así sempre esteamos dispost@s a traballar por erradicar a inxustiza, a violencia, os enfrontamentos e as discriminacións, OREMOS.

QUE FAGAMOS NOSO O MANDADO DO AMOR

Por cada un e cada unha de nós, para que este tempo de Pascua que estamos a vivir nos dea azos para traballar polo Reino visitando @s enferm@s, alentando @s tristes, escoitando a quen está só, acompañando a quen está desperanzado, OREMOS.

QUE FAGAMOS NOSO O MANDADO DO AMOR

Grazas, Pai, porque ensinarnos que a medida do amor é o amor sen medida. Que saibamos, tamén nós, entregarnos así aos demais, Por Xesucristo, noso Señor.

PARA A REFLEXIÓN

Credo

Cremos que a nosa terra, a nosa cidade,

O noso barrio e a nosa comunidade

Foron e son morada de Deus entre nós.

Cremos que el enxuga as nosas bagoas

Dos empobrecidos e marxinados polo noso medio.

Cremos que Deus é o principio e o fin das nosas vidas.

Cremos que ela danos a beber a auga viva

Que nos converte en fillos e fillas súas.

Cremos que haberá para os débiles e oprimidos

E para todos os que optan por eles e elas,

Un ceo e unha terra nova, sen dor nin pranto,

Con paz, xustiza e felicidade.

Cremos que é posible, pero só

Si nos comprometemos a facela presente.

CANTOS:

ENTRADA: Unha xuntanza de amor

LECTURAS: Douvos un mandato novo

OFETORIO: Señor Xesús, bendito sexas

COMUÑÓN: O amor é o meirande

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2025

  MENTRES HAXA PERSOAS, HAI ESPERANZA CANTO GOZOSO o     ENTRADA:  Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) o     LECTURAS:  Ti es o pan do ceo (Nº 33) o     OFERTORIO:  Quédate, Señor, connosco (Nº 63) o     COMUÑÓN:  O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Festa da mesa preparada para compartir. Festa da mesa que acolle, reúne, escoita e acompaña. Festa da comuñón e non da soidade. Festa que nos urxe a camiñar; pero non de calquera xeito, senón polo camiño da, esperanza que, neste ano xubilar, cobra un sentido especial para as persoas cristiás, converténdose en camiño para peregrinar na súa procura, e tamén para sandar o sufrimento de tantas persoas que loitan por atopar unha saída á súa dor. O camiño da esperanza é sempre un camiño de busca. Unha busca que nos convida a ser persoas portadoras e sementadoras da bondade e da tenrura de Deus, ese Deus que h...

1 Advento 2024

Carpinteiras do berce da esperanza   CANTOS ·        ENTRADA: Volve, Señor. (Nº 90) ·        LECTURAS: Amostrame, Señor, os camiños da vida (Nº 20) ·        OFERTORIO: Velaquí Señor o viño (Nº 37) ·        COMUÑÓN: Xesús chamado amigo (Nº 89)   SINAL O sinal que utilizaremos neste tempo de Advento vai ser un berce. Berce que iremos conformando ao longo dos catro domingos, para que cando chegue o día de Nadal poidamos poñer sobre el ao Neno recén nacido.   ABRINDO O CORAZÓN             Comezamos hoxe as catro semanas de Advento previas ao tempo de Nadal. Ao longo delas invitarásenos a volver os ollos e o corazón ao Señor, de xeito que cando El chegue nos atope cos brazos abertos e toda a mellor das disposicións para que quede con e entre nós.          ...

3 Advento 2024

  CARPINTEIRAS E CARPINTEIROS DO BERCE DA XUSTIZA SINAL DE ADVENTO:  Colocamos no taboleiro a terceira parte do noso berce. CANTO GOZOSO   §      Entrada: Volve, Señor (Nº 90)  §      Lecturas: Que ledicia miña (Nº 4) §      Ofertorio: Na nosa terra (Nº 36) §      Comuñón: Ven axiña visitarnos (Nº 86)   OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN   Estamos xa no terceiro domingo do Advento. Nas semanas anteriores a Palabra de Deus invitábanos a espertar e a ir preparando o berce do noso corazón. Neste domingo, entre as palabras de ánimo do profeta Sofonías e a invitación á ledicia de Paulo, fáisenos unha nova indicación que vén responder, coma nos tempos do Bautista, á nosa pregunta de “que temos que facer?”. A indicación desta terceira semana é ben directa e clara: convértete e practica a xustiza!. Porque non nos enganemos: todas as persoas estamos necesitadas de conversión, de cambiar actitud...