Ir al contenido principal

O amor pide dispoñibilidade (Pascua 2007)

O AMOR ESIXE RENOVACIÓN, CAMBIO, APERTURA E DISPONIBILIDADE

PÓRTICO

Hoxe a celebración preséntanos un reto, antigo pero sempre novo que é amar a todos como Xesús nos amou. E sempre novo porque son novas as persoas, son novas as situación que viven e vivimos e é sempre nova a forza de Deus que ven a nos. E isto require de nós unha actitude dinámica, d estar sempre abertos ao que Deus nos pide e ao que os demais demandan de nós. Por iso non vale inmobilismos, rutinas, comodidades. O amor transforma e renova todo.

Que esta celebración nos faga ser conscientes cada día mais do reto que significa amar, xa que neste xeito de vida en profundidade é onde os demais nos recoñeceran como cristiáns e non no fasto, na liturxia desmedida e no moito larear.

O PERDÓN

· Porque desexamos ser querid@s, escoitad@s, comprendid@s, animad@s e alentad@s mentres que nós non estamos dispost@s a mover un só dedo para facer o mesmo polos demais, SEÑOR, RENOVA O NOSO AMOR.

· Porque nos deixamos levar polo desalento, a rutina, o andazo e non temos confianza, ilusión, fe en que un ceo e unha terra nova son posibles, só depende de que nós queiramos, SEÑOR, RENOVA O NOSO AMOR.

· Polas veces en que o medo a perder poder estatus social, amizades, ser valorados, nos impide ser auténticos cristiáns. SEÑOR, RENOVA O NOSO AMOR.

REMUÍÑO

MANDADO DO AMOR: O amor é a nova lei do Reino de Deus, do novo mundo que Xesús inaugurou. Non se trata, polo tanto, de escapar a outro mundo, a un mundo de sentimentos románticos, ilusorios, privatistas… senón que se trata máis ben de transformar radicalmente o noso mundo. A causa pola que loita Xesús é a do amor: temos un Pai, nós somos fill@s e, polo tanto, debemos vivir coma irmáns. É pois, urxente, un novo tipo de relación humana, baseada na xustiza, e non na vinganza, na explotación, na escravitude ou na insolidariedade. E esta tarefa de transformar o mundo por amor é o central da nosa misión cristiá. Ser cristián e cristiá é transformar o mundo polo amor, facer un mundo novo. A través da nosa vida comprometida é como Deus segue a dicir hoxe: “Eu fago novas todas as cousas”, en todas as esferas da vida persoal, social, económica, laboral, política, familiar,…. De nós depende. A nós encoméndasenos facer crible a Deus no noso mundo e manifestar a súa gloria.

A PESARES DAS TRIBULACIÓNS QUE COMPORTA: E iso a pesares de que sabemos que amar non é unha tarefa doada, porque cómpre dominar o noso afán de protagonismo, o noso egoísmo, a nosa soberbia e autosuficiencia. Porque o amor cristián é un comportamento activo e creador que toma en serio as necesidades do irmán e que se atreve a facer por el todo o que sexa necesario para axudarlle a vivir como verdadeira persoa. Son as necesidades dos nos@s irmáns e irmás as que nos indicarán as actitudes que cómpre adoptar en cada situación.

CREA UN MUNDO TOTALMENTE NOVO: A miúdo @s que nos dicimos cristiáns e cristiás pensamos, e mesmo afirmamos que a mensaxe de Xesús é moi fermosa, pero imposible de levar a cabo. Outr@s cren que afecta para a outra vida. Quizás por iso nos pasa tanto aquilo que xa Xesús criticaba nos fariseos: “Din e non fan”. E nós vimos ás celebracións sen o convencemento de que debemos levar á práctica o que celebramos. Porque resulta que o ceo novo e a terra nova non son para despois nin pertencen a outro mundo. Trátase de poñer en práctica o que cremos, así de sinxelo, pero tamén así de esixente.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Confiad@s e agarimad@s por un Deus que é Pai e que nos quere, presentámoslle agora a nosa oración convencid@s de que El sempre nos escoita. Por iso dicimos:

QUE FAGAMOS NOSO O MANDADO DO AMOR

Pola Igrexa, para que renovada día a día polo amor de Xesús, saia das súas comodidades, do seu afán de poder e protagonismo e así todas recoñezan nela unha forza transformadora. OREMOS.

QUE FAGAMOS NOSO O MANDADO DO AMOR

Polas nosas comunidades, para que o ceo novo e a terra nova sigan sendo o ideal e a utopía do noso compromiso cristián e así sempre esteamos dispost@s a traballar por erradicar a inxustiza, a violencia, os enfrontamentos e as discriminacións, OREMOS.

QUE FAGAMOS NOSO O MANDADO DO AMOR

Por cada un e cada unha de nós, para que este tempo de Pascua que estamos a vivir nos dea azos para traballar polo Reino visitando @s enferm@s, alentando @s tristes, escoitando a quen está só, acompañando a quen está desperanzado, OREMOS.

QUE FAGAMOS NOSO O MANDADO DO AMOR

Grazas, Pai, porque ensinarnos que a medida do amor é o amor sen medida. Que saibamos, tamén nós, entregarnos así aos demais, Por Xesucristo, noso Señor.

PARA A REFLEXIÓN

Credo

Cremos que a nosa terra, a nosa cidade,

O noso barrio e a nosa comunidade

Foron e son morada de Deus entre nós.

Cremos que el enxuga as nosas bagoas

Dos empobrecidos e marxinados polo noso medio.

Cremos que Deus é o principio e o fin das nosas vidas.

Cremos que ela danos a beber a auga viva

Que nos converte en fillos e fillas súas.

Cremos que haberá para os débiles e oprimidos

E para todos os que optan por eles e elas,

Un ceo e unha terra nova, sen dor nin pranto,

Con paz, xustiza e felicidade.

Cremos que é posible, pero só

Si nos comprometemos a facela presente.

CANTOS:

ENTRADA: Unha xuntanza de amor

LECTURAS: Douvos un mandato novo

OFETORIO: Señor Xesús, bendito sexas

COMUÑÓN: O amor é o meirande

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2024 B

ALÍ ONDE NOS NECESITAS, ABRIMOS CAMIÑOS Á ESPERANZA (CORPUS 2024) CANTO GOZOSO ENTRADA: Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) LECTURAS: Ti es o pan do ceo (Nº 33) OFERTORIO: Quédate, Señor, connosco (Nº 63) COMUÑÓN: O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Baixo o lema “Alí onde nos necesitas, abrimos camiños á esperanza” celebramos a xornada da caridade, que nos convida a non esquecer que, sempre e en todo lugar, a Igrexa, cada unha das persoas que a formamos, estamos chamadas a ser servidoras e samaritanas, achegándonos para aliviar, acompañar, escoitar e erguer a tanta xente ferida e tirada nas cunetas da vida. O Señor, que hoxe sae ás nosas rúas, volve dicirnos: “Estou aquí, facendo o camiño contigo”. Abramos o noso corazón para escoitar a súa voz que, dun xeito alto e claro, convídanos a abrir camiños de esperanza. CO CORAZÓN FERIDO Ti convídasnos a abrir camiños de esperanza; pero nós moitas veces somos profetas de calamidades, por...

3 Coresma 2024

DIANTE DA TENTACIÓN DE MERCADEAR COA FE, PROPOÑAMOS GRATUIDADE CANTO GOZOSO o     ENTRADA .- Eu sei de quen me fiei  ( 64) o     LECTURAS .- Oh, Señor, escólleme ( 62 ) o     OFERTORIO.-  Grazas Señor na mañá ( 34) o     COMUÑÓN.-   Ti es camiño e verdade ( 57)   Sinal de Coresma.-  Engadimos unha nova parte do corazón roto que estamos a conformar.   ESPERTANDO Á RENOVACIÓN              As comunidades cristiás vanse conformando ao redor da persoa e a palabra de Xesús. Persoa e palabra desde as que se nos invita a interiorizar a fe, as conviccións, os valores e actitudes desde os que vivir. Pero ocorre que moitas veces, por razóns diversas, imos esquecendo estes dous aspectos fundamentais da fe para caer na inconsistencia das rutinas, os costumes, o aburrimento desde os que acabamos vivindo a fe. No evanxeo de hoxe escoitaremos co...

6 Pascua 2024

  CONSTRUÍNDO CASA COMÚN SEN FACER DISTINCIÓNS NIN PERDER A IDENTIDADE CANTOS ·        ENTRADA:  Con ledicia vimos todos ao altar (Nº 2) ·        LECTURAS:  Cantádelle ao Señor unha cantiga nova (Nº 23) ·        OFERTORIO:  O amor é o meirande (Nº 120) ·        COMUÑÓN:  No colo de miña nai (Nº 49)   AQUECENDO O CORAZÓN              Neste sexto domingo de Pascua invítasenos a prestar atención, poñendo corazón, ollos, mans, pensamento, pés... para vivir facendo do amor cerne da nosa vida. A isto chámanos o Evanxeo de hoxe. Non é doado, sabémolo, pero non podemos renunciar a tentalo, porque só quen se esforza pode recoller logo o froito do seu esforzo.          Cando Xesús fala do amor, non está a teorizar nin tampouco a dicir palabras pa...