SABER SER ESTRELA PARA OS ESTRELADOS
PÓRTICO
A celebración de hoxe quere ser para todos nós unha chamada a descubrir ao Señor presente nas nosa vidas como luz e, ao mesmo tempo, a tomar conciencia de que esta luz é para tódalas persoas, sen distincións de razas, nin de credos, nin de ideoloxías. Todos estamos chamados a construír un mundo cada vez máis humano e humanizador, no que non haxa persoas estreladas pola falta de condicións de vida, pola falla da educación, pola falla de oportunidades.
Pidamos pois, que o Espírito nos mostre o camiño que nos leve a construír este mundo dende o proxecto de Deus.
PERDÓN
- Polas veces nas que lle agochamos luz aos demais, excluíndoos, negándolles a palabra, non valorándoos como o que son, SEÑOR, ILUMINA A NOSA NOITE.
- Polas moitas veces nas que o noso actuar e o noso dicir non son luz para os demais, senón polo contrario, somos motivo de escándalo, CRISTO, ILUMINA A NOSA NOITE.
- Porque o nacemento do neno Deus non é motivo de alegría e cambio, senón que permanecemos na rutina e reducimos estas datas a un puro materialismo e consumismo, SEÑOR, ILUMINA A NOSA NOITE.
REMUÍÑO
- A Palabra que proclamamos hoxe ofrécenos aquel acontecemento dos Reis Magos, uns homes que, alumeados pola estrela, chegaron a Belén para levarlle os seus agasallos ao Neno Deus. Popularmente convérsese na festa dos regalos, das ilusións e dos bos desexos. Pero nós temos que ir máis lonxe, reflexionando á luz da fe o que estamos a vivir. O primeiro que nos chama a atención é que a luz non procede do grande, senón do pequeno; non sairá de Xerusalén, senón de Belén; non nacerá do templo, senón dunha corte; non se ofrecerá como seguro, senón como risco; Herodes, a pesares de coñecer as Escrituras, é incapaz de recoñecer ao Mesías; porén, os Magos, sen coñecer as Escrituras recoñéceno e preséntanlle a súa adoración. Son dúas actitudes que se van repetir ao longo de toda a historia da humanidade: Deus ofrece a luz a todas as persoas, pero non todas queren camiñar alumeadas polo seu resplandor.
- Porque moito lle custou ao pobo de Israel saír da exclusividade da relación con Deus e compartir e descubrir que El manifestase a tódolos pobos. Diso fálanos hoxe o profeta Isaías: de cómo Xerusalén é o centro de toda a terra, o centro onde tódolos pobos veñen convocados por Deus. De universalidade nos fala a primeira lectura, de acollida e de solidariedade. Estamos chamados, todos os que experimentamos o nacemento do neno Deus, a acoller a tódalas persoas. Acollelas dende o que son, respectando culturas, xeitos de ver o mundo, relixións e formas de vida. Só poderemos experimentar toda a intensidade da graza destes días se somos quen de transmitirlla aos demais dende esas categorías.
- E ante todo, estamos chamados a poñer a estrela entre tantas persoas estreladas, desalentadas, fracasadas ante a vida; de tantas persoas con falta de oportunidades as que nós deixamos de lado, discriminadas pola falla de educación, pola pertenza a un grupo, pola falta de recursos económicos ou porque o seu dicir ou pensar non concordan cos nosos. Os Reis seguen a estela e alégranse co encontro do neno Deus. Alegremos nós a tantas persoas que non atopan sentido a este Nadal. Levémoslle nós o mellor regalo, a alegría de atoparse con Deus e a alegría de ser valorados e alentados na súa vida.Que esta celebración nos faga a todos descubrir a manifestación de Xesús en tantas persoas que sofren e que necesitan de nos e do noso compromiso comunitario. A toda esta xente, que este ano quixemos representar no noso Belén, comprometémonos a levarlle tamén a nosa estrela: O mellor agasallo que lles podemos ofrecer é esta mensaxe: "Comunicámosvos unha grande noticia que encherá de ledicia a todo o pobo: naceuvos o Salvador".
ORACIÓN DA COMUNIDADE
Escoita Señor a nosa oración. Presentámoscha esperando que Ti ilumines o noso camiño coa luz do teu amor. Por iso dicimos confiados:
GRAZAS POR ALUMEAR A NOSA VIDA
- Pola Igrexa, para que poña a luz do neno Deus en tantas situacións de dor, de marxinación, de exclusión, de desamor e así todas as persoas poidan ver a manifestación do amor de Deus, OREMOS.
GRAZAS POR ALUMEAR A NOSA VIDA
- Polas nosas comunidades, para que a vivencia destas datas, sexa para elas estimulo e alento para traballar na construción dunhas parroquias máis humanas e humanizadoras, nas que entre tod@s poidamos curar as feridas, OREMOS.
GRAZAS POR ALUMEAR A NOSA VIDA
- Hoxe, queremos darche as grazas por tantas e tantas persoas que, ao noso carón, dan testemuño, coas súas palabras e accións, de que outro mundo é posible, converténdose así en estrelas que conducen aos irmáns e irmás cara Ti. Por todas elas, OREMOS.
GRAZAS POR ALUMEAR A NOSA VIDA
- Por tod@s nós, para que sexamos quen de levar a tod@s a descubrir a estrela: a estrela do amor, a estrela da acollida, a estrela da comprensión, a estrela da solidariedade, a estrela do diálogo. OREMOS:
GRAZAS POR ALUMEAR A NOSA VIDA
Grazas, Señor, porque día a día nos mostras a luz do teu amor. Encamiña os nosos pasos cara o camiño que nos leve a ti. PXNS.
PARA A REFLEXIÓN
Queridos Reis Magos:
Pedímosvos que a nosa mirada gañe en fondura e detalle,
para que poidamos ver con claridade a viaxe da nosa vida,
con toda a humanidade,
coma unha viaxe de paz, unidade e esperanza.
Que sexamos conscientes da fermosura dos pés do mensaxeiro
que anuncia a Boa Nova.
Que lle deamos a benvida cun sorriso
a todas as persoas que estreiten a nosa man:
as mans estendidas forman redes de solidariedade.
Que sexa noso o agasallo de todo o creado;
que saibamos disfrutalo a todas as horas do día.
Que nos enfrontemos, con valentía e entusiasmo,
á responsabilidade de coidar a terra enteira.
Que o manancial da tenrura e a compaixón
mane sen parar dentro de nós,
ata que poidamos probar os gozos e as bágoas de quen camiña con nós.
Que espertemos cada mañá serenos e agradecidos,
e que as nosas palabras e feitos, pequenos e grandes,
proclamen que todo é graza, que todo é don.
Que o noso espírito estea alerta
para descubrir o querer de Deus en todo momento.
Que a nosa oración sexa encontro de vida, de sabedoría
e de entendemento dos camiños de Deus para nós.
Que a nosa vida se mesture coa masa
e faga fermentar este mundo no que vivimos,
para que sexa novo e tenro.
E que a bendición do Deus que sae ao noso encontro,
que é a nosa roca, o noso refuxio, a nosa forza, o noso consolo
e o noso apoio en todo momento, chamémolo ou non,
descenda sobre nós e nos garde de todo mal.
CANTOS
Panxoliñas
Comentarios