Ir al contenido principal

Bautismo 2010

O BAUTISMO É ALGO MÁIS CA UN RITO, É UN COMPROMISO DUNHA VIDA ENTREGADA

Pórtico

Nalgunhas sociedades ou para pertencer a un grupo concreto, ás veces cómpren uns ritos de entrada, e faise un compromiso de pertenza asumindo uns compromisos concretos e o ideario do grupo ao que se quere pertencer. Márcase así un punto de partida e o comezo dunha relación entre os seus membros. Eu comprométome a… Pois ben, a nosa fe tamén ten no bautismo un rito de entrada na comunidade e unha asunción de responsabilidades, que nun primeiro momento fixeron os nosos pais e as nosas nais e que logo nós persoalmente renovamos coa nosa vida. Pero non queda só na pertenza a un grupo, senón que nos fai fillos e fillas dun Deus Pai que sae ao noso encontro.

A festa que celebramos hoxe, o bautismo de Xesús, que pecha o tempo litúrxico do Nadal, é unha chamada a que revisemos os compromisos do noso bautismo, a que sexamos conscientes da pertenza á Igrexa dende o noso compromiso con tódalas persoas desde unha identidade propia: a identidade de fill@s dun Deus que nos quere. Entendamos pois a grandeza da nosa pertenza e da nosa misión.

Perdón

  • Polas veces en que reducimos a nosa fe a algo íntimo, que non ten repercusións na nosa vida nin nos compromete a nada, SEÑOR, QUE A TÚA AUGA NOS RENOVE.
  • Porque moitas veces pensamos que a Deus podémolo manipular con rezos ou cunha serie de ritos máxicos, CRISTO, QUE A TÚA AUGA NOS RENOVE.
  • Porque preferimos enganarnos a nós mesmos, pensando que a vontade de Deus son os nosos pensamentos e a nosa forma de ver o mundo e as persoas, SEÑOR, QUE A TÚA AUGA NOS RENOVE.

Remuíño

  • A experiencia bautismal de Xesús, non queda reducida á relación trinitaria, senón que tamén hai nela un compoñente fundamental de misión e de compromiso. É unxido e enviado, sendo este o punto de inicio da misión de Xesús. Atrás queda a vida en familia e de traballo na carpintería. O bautismo abre unha nova etapa na súa vida. Pero a misión non é asoballamento, nin poder, nin dominio, senón que a leva a cabo dende a mansedume, a humildade, con paciencia, con esmero, con firmeza e con valentía. Unha misión que tódolos cristiáns, polo noso bautismo, estamos chamados a realizar. Pero tendo en conta como a fixo Xesús, co seu estilo. Somos unxidos para servir, para evanxelizar e levar esperanza aos pobres, para crear unha fraternidade na que todos entramos, pensemos ou non igual, creamos o mesmo o distinto. Somos chamados a ser testemuñas, coa nosa vida, de Xesús. Somos outro Xesús na terra, e non so os curas ("Alter Cristus"), senón todos os bautizados. Temos o estilo de Xesús.
  • Tamén o bautismo nos fai pertencer a unha comunidade, á Igrexa, que se concreta nas parroquias. Unha pertenza a un grupo que fai que a nosa fe non se agoche en nós mesmos senón que se exprese en comunidade. Unhas comunidade que teñen que saír da rutina, do sempre se fixo así, para, dende a creatividade, dar respostas alí onde están, unindo, acollendo, curando, tantos corazóns. Un compromiso de tódolos membros dende o servizo e a dispoñibilidade, dende a gratuidade. Dende unha reflexión pausada da realidade para dar respostas axeitadas, as respostas de Xesús.
  • Tamén o bautismo fai que nos renovemos día a día, que purifiquemos as malas palabras, os nosos egoísmos, os crernos os mellores e sentirnos autosuficientes. O bautismo márcanos un estilo que sen ser propio, xa que estamos enxertados no mundo, si fai que as motivacións do noso traballo adquiran outro senso. A construción do Reino que Xesús nos deixou, a continuación do seu mandado e ao mesmo tempo a concreción do noso compromiso como bautizados. Non perdamos máis tempo e que esta celebración nos faga ser conscientes da transcendencia do noso bautismo na nosa vida.

Oración da comunidade

Señor, Ti no bautismo mostráchesnos un camiño de compromiso e amor con tódalas persoas. Nós queremos atopar o noso camiño actualizando cada día o noso compromiso do bautismo, por iso dicimos confiados:

QUE O BAUTISMO COMPROMETA A NOSA VIDA

  • Pola Igrexa, para que fomente en nós un compromiso activo e dinámico con tódalas persoas, e máis neste tempo de crise tanto económica como de identidade, e así poidamos entre todos construír un mundo máis humano. OREMOS:

QUE O BAUTISMO COMPROMETA A NOSA VIDA

  • Polas nosas comunidades, para que sexan quen de acoller a tódalas persoas no seu seo, renovándose continuamente á luz da palabra e expresando a súa fe comunitaria de xeito alegre, comprometido e festivo, OREMOS:

QUE O BAUTISMO COMPROMETA A NOSA VIDA

  • Por tod@s nós, para que dende unha actitude aberta, sincera e comprometida, sexamos quen de mostrar o noso compromiso, non coma unha forma de quedar ben ou como un xeito de buscar prestixio, senón como algo esencial a nosa fe que se manifesta no día a día, OREMOS.

QUE O BAUTISMO COMPROMETA A NOSA VIDA

Grazas Señor, porque co teu bautismo abriches unha canle de compromiso e gratuidade. Segue alentando co teu amor as nosas vidas. PXNS.

Para a reflexión

Servo de Deus, Xesús, pero reinando.

Rei de reis, Xesús, pero servindo.

Es servo de Deus, o predilecto,

feito amor e servizo, esa é a túa vida.


 

Vés para servir, en liberdade,

Vés para reinar, no servizo.

Ensinas a servir para ser libre,

ensinas a ser libre no amor.

Ensinas a vivir no amor,

ensinas a irmandade en comuñón.


 

Ensinas a sacar aos prisioneiros,

a cantar a liberdade, cheos de gozo.

Invitas a curar de toda lepra.

Ensinas a partir o pan e a repartilo.

E a facerse pan,

a lavar os pés,

a ser enteiramente bautizados e bautizadas

no lume do Espírito do teu amor.

Cantos

  • Entrada: Que ledos hoxe estamos
  • Lecturas: A auga do Señor
  • Ofertorio: Non vou só
  • Comuñón: Ide e pregoade

Comentarios

Entradas populares de este blog

Corpus 2024 B

ALÍ ONDE NOS NECESITAS, ABRIMOS CAMIÑOS Á ESPERANZA (CORPUS 2024) CANTO GOZOSO ENTRADA: Pan do ceo, pan da vida (Nº 54) LECTURAS: Ti es o pan do ceo (Nº 33) OFERTORIO: Quédate, Señor, connosco (Nº 63) COMUÑÓN: O amor é o meirande (Nº 120) PARA NON PERDER O PASO Hoxe é día do Corpus Christi, festa grande. Baixo o lema “Alí onde nos necesitas, abrimos camiños á esperanza” celebramos a xornada da caridade, que nos convida a non esquecer que, sempre e en todo lugar, a Igrexa, cada unha das persoas que a formamos, estamos chamadas a ser servidoras e samaritanas, achegándonos para aliviar, acompañar, escoitar e erguer a tanta xente ferida e tirada nas cunetas da vida. O Señor, que hoxe sae ás nosas rúas, volve dicirnos: “Estou aquí, facendo o camiño contigo”. Abramos o noso corazón para escoitar a súa voz que, dun xeito alto e claro, convídanos a abrir camiños de esperanza. CO CORAZÓN FERIDO Ti convídasnos a abrir camiños de esperanza; pero nós moitas veces somos profetas de calamidades, por...

3 Coresma 2024

DIANTE DA TENTACIÓN DE MERCADEAR COA FE, PROPOÑAMOS GRATUIDADE CANTO GOZOSO o     ENTRADA .- Eu sei de quen me fiei  ( 64) o     LECTURAS .- Oh, Señor, escólleme ( 62 ) o     OFERTORIO.-  Grazas Señor na mañá ( 34) o     COMUÑÓN.-   Ti es camiño e verdade ( 57)   Sinal de Coresma.-  Engadimos unha nova parte do corazón roto que estamos a conformar.   ESPERTANDO Á RENOVACIÓN              As comunidades cristiás vanse conformando ao redor da persoa e a palabra de Xesús. Persoa e palabra desde as que se nos invita a interiorizar a fe, as conviccións, os valores e actitudes desde os que vivir. Pero ocorre que moitas veces, por razóns diversas, imos esquecendo estes dous aspectos fundamentais da fe para caer na inconsistencia das rutinas, os costumes, o aburrimento desde os que acabamos vivindo a fe. No evanxeo de hoxe escoitaremos co...

6 Pascua 2024

  CONSTRUÍNDO CASA COMÚN SEN FACER DISTINCIÓNS NIN PERDER A IDENTIDADE CANTOS ·        ENTRADA:  Con ledicia vimos todos ao altar (Nº 2) ·        LECTURAS:  Cantádelle ao Señor unha cantiga nova (Nº 23) ·        OFERTORIO:  O amor é o meirande (Nº 120) ·        COMUÑÓN:  No colo de miña nai (Nº 49)   AQUECENDO O CORAZÓN              Neste sexto domingo de Pascua invítasenos a prestar atención, poñendo corazón, ollos, mans, pensamento, pés... para vivir facendo do amor cerne da nosa vida. A isto chámanos o Evanxeo de hoxe. Non é doado, sabémolo, pero non podemos renunciar a tentalo, porque só quen se esforza pode recoller logo o froito do seu esforzo.          Cando Xesús fala do amor, non está a teorizar nin tampouco a dicir palabras pa...